Oorlog, voor allebei

Oorlog, voor allebei

In de verte ligt een meisje
Haar bloed stroomt door de straten
Niemand om haar te troosten
De stad is compleet verlaten

Schoten bereikten hun doel
Iedereen vluchtte weg
Maar sommigen waren te laat
Sommigen hadden pech

In de verte loopt een soldaat
Denkend aan wat hij deed
Het doet hem pijn om het te zien
Want hij veroorzaakte al dit leed

Zijn schoten weerklonken overal
Terwijl zij haar laatste woorden zei
Twee mensen, een gemeenschappelijk verdriet
Het is oorlog, voor allebei

Van vuur tot as

Jouw ogen, eens vol vreugde,
stonden dof van het verdriet.
Je probeerde het te verbergen,
maar het lukte je niet.

Over je wang gleed een traan,
zo behoedzaam, zo fragiel.
Alsof hij wilde zorgen,
dat hij niet naar beneden viel.

Maar de val was niet te vermijden,
jouw ondergang stond al vast.
En jij leefde met een wanhoop,
die niet bij iemand als jij past.

Want hoe erg is het om te weten,
dat je uitdooft, als het vuur.
Dat je binnenkort slechts nog te zien bent,
op de vergeelde foto aan mijn muur.

Nu lig je daar, zo stil, alleen.
En zoals jij ooit vurig was,
zullen de vlammen nu jouw lichaam
verpulveren tot as.

Mijn ogen, eens vol vreugde
Staan nu dof van het verdriet.
Ik probeer mijn tranen te verbergen,
maar het lukt me niet.

oorlog, voor allebei
mooi gedicht dit, de vorm lijkt op een ander oorlogsgedicht dat pasgeleden is gepost.
De boodschap vind ik erg mooi en de gevoelens erin zijn ook goed gebracht.
Ik kan helemaal geen slechte dingen vinden, dus goed gedaan.


Van vuur tot as
ook deze vind ik super! goede boodschap, gevoelens, vorm, rijm etc. alles is er gewoon goed aan.



je hebt goed je best gedaan bij deze gedicht

[xineof]

Ave9 schreef op 26-06-2004 @ 13:59 :

En zoals jij ooit vurig was,
zullen de vlammen nu jouw lichaam
verpulveren tot as.

Dit stukje vind ik echt heel erg mooi. Verder vind ik dit gedicht qua inhoud erg goed, maar qua uitwerking wat minder; ik vind je rijm wat te geforceerd overkomen. Wat ik weer wel érg sterk vind, is de vergelijking met de traan en de persoon!

'Oorlog, voor allebei' vind ik erg mooi; vooral de inhoud, en de zin 'haar bloed stroomt door de straten'. Dat je het beeld schept dat dat geweld de gehele stad, en eigenlijk alles, raakt, vind ik erg goed. Deze vind ik qua rijm ook veel beter; alles loopt wat natuurlijker heb ik het idee .

[Nijn*]

Oorlog, voor allebei
Mooi geschreven, je bekijkt de oorlog vanuit twee kanten. Vanuit de ogen van de slachtoffers en vanuit de ogen van de stichters. Er zit volgens mij wel een boodschap achter, echt heel mooi..

Van vuur tot as
Gloeps! Heel erg mooi, ik krijg echt *slik* tranen in mijn ogen als ik dit lees! Leuk ook die herhaling van de eerste strofe en de laatste. Deze stukjes zijn er mooi:

Over je wang gleed een traan,
zo behoedzaam, zo fragiel.
Alsof hij wilde zorgen,
dat hij niet naar beneden viel.

en deze ook:

Mijn ogen, eens vol vreugde
Staan nu dof van het verdriet.
Ik probeer mijn tranen te verbergen,
maar het lukt me niet.

Ik ben echt dol op jou werk!