Glas/Breekbaar

[ILUsion]

Het is lang geleden dat ik nog iets dat op een gedicht leek, gemaakt heb. De laatse twee weken zi ik voortdurend op 'den DoP' en dus wou ik al een tijdje weer beginnen met dichten. Ik was al begonnen aan een ander gedicht, maar dat wilde echt niet vlotten (ik moest mezelf echt forceren om iets geschreven te krijgen) en toen ik daarjuist in bed kroop begonnen wat dingen in mijn hoofd te spelen. Eerst in het Engels, maar ik heb nog niet echt veel goesting om weer Engels te bezigen dus heb ik de kern (het glas) gewoon vertaald en de rest errond gemaakt. Het is nog zeker geen kunstwerk, zou ik zeggen (een beetje eentonig zelfs en zeker technisch geen uitblinker), maar spuw gerust uw gal, geef kritiek op om het even wat. Het gedicht moet je zeker niet letterlijk nemen, overigens, zoals veel andere gedichten hier wel zijn maar heeft ergens wel een diepere betekenis.

breekbaar

breekbaar
stond op de doos
waarin het glas
mooi versierd
en kleurrijk
gekomen was

lang geleden
dronk ze
met haar rode lippen
van dit glas
waar nog geen drank
in mocht

een barstje
maar amper zichtbaar
van het korte gebruik

klaar om echt te drinken
zocht dit glas
maar ze veegde het
van tafel
reikend
naar een beker

een diepe kras
goed hoorbaar
na een lange val

opnieuw gewassen
klaar voor drank
vond het glas
een mond
die koffie dronk
uit een kop

vergeten in een kast
verscholen voor het licht
vond ik je weer terug
bang om je te zien
laat ik het vallen

gebroken

ga uw gang

[Ratbout]

hmm, ik weet niet of ik het gedicht goed begrijp. Het lijkt me namelijk een gedicht over een verloren liefde, maar dat zie ik de laatste dagen in alles <_<

En halverwege het gerdicht dacht ik dat het glas in kwestie al stuk was, maar niet dus. Hmm, het gedicht heeft wel een ritme, maar is beetje vaagjes. Leuk gespeeld met woordjes wel, niets geforceerd enzo.

[ILUsion]

Ratbout schreef op 14-07-2004 @ 11:03 :
hmm, ik weet niet of ik het gedicht goed begrijp. Het lijkt me namelijk een gedicht over een verloren liefde, maar dat zie ik de laatste dagen in alles <_<

En halverwege het gerdicht dacht ik dat het glas in kwestie al stuk was, maar niet dus. Hmm, het gedicht heeft wel een ritme, maar is beetje vaagjes. Leuk gespeeld met woordjes wel, niets geforceerd enzo.

Bedankt!

Geforceerd, soms wel hoor: geen rijm en dergelijke, maar wel vaak een zin opnieuw moete beginnen omdat hij veels te lang was en niet in de zes verzen per strofe paste, enkel bij de (voor)laatste heb ik me wat laten gaan.

Over wat nu de onderliggende betekenis is, zal ik later wat meer zeggen (als er meer mensen hun mening gezegd hebben).

Daarnaast heb ik wat aanpassingen voor het gedicht, zie hieronder

breekbaar
breekbaar
stond op de doos
waarin het glas
mooi versierd
en kleurrijk
gekomen was

lang geleden
dronk ze
met haar rode lippen
van dit glas
waar nog geen drank
in mocht

een barstje
maar amper zichtbaar
van het korte gebruik

klaar om echt te drinken
zocht dit glas
maar ze veegde het
van tafel
reikend
naar een beker

diepe krassen
goed hoorbaar
na een lange val

opnieuw gewassen
klaar voor drank
vond het glas
een mond
die koffie dronk
uit een kop

vergeten in een kast
verscholen voor het licht
vond ik je weer terug
bang om je te zien
gooi ik het weg

gebroken

[xineof]

Ik vind de cursief gedrukte regels eigenlijk niet nodig in de tweede versie; mijns inziens voegt het niets toe, evenals het vetgedrukte stuk; ik zou er eerder van maken dan:

bang om je te zien
gooi ik het weg,

gebroken

Meer nadruk erop leggen lijkt mij niet nodig, persoonlijk. 'Gooi ik het weg' staat inderdaad wel mooi, en is iets spannender dan 'laat ik het vallen', bovendien komt het vallen van het glas al een keer eerder voor, dus dit past beter. Die komma lijkt mij daar wel mooi, om nog net even een pauze voor de slotzin te scheppen .

Verder vind ik het een goed gedicht; mooi beeldend. Ik zie een beetje een verbitterd iemand in een al wat verouderd huis zitten, die op een gegeven moment een oud glas tegenkomt waar een dierbare vroeger altijd uit dronk, en dat de sporen nog te lezen zijn. Omdat de herinnering te pijnlijk is, gooit de ik-persoon het glas maar weg.

De schrijfstijl spreekt me aan, het past bovendien bij de metaforen ed., en hierop heb ik als enige het volgende aan te merken:

van dit glas --> de herhaling van 'glas' vind ik hier niet zo mooi staan
waar nog geen drank
in mocht --> het gebruik van enjambement vind ik hier wat vreemd. het 'in mocht' komt heel erg achterop, dat staat mijns inziens niet zo mooi.

Verder leuk om iets van je te lezen, je zou vaker moeten dichten .

[ILUsion]

xineof schreef op 15-07-2004 @ 00:40 :
...

Dat vetgedrukt, is eigenlijk om contrast tussen 'breekbaar' en 'gebroken' te geven. Dat cursief, hoort eigenlijk niet cursief (maar was gewoon om aan te geven wat ik veranderd had). Wat een komma betreft: ik heb in het hele gedicht geen enkel leesteken gebruikt, dus zou ik het op het eind geen eenzame komma willen invoegen. Het is inderdaad wel mooi . Ik vertrouw op het ritme dat de meesten wel zullen hebben om daar een langere pauze te zetten...
Die herhalingen van 'glas' kunnen inderdaad wel ietsje te veel zijn, maar ik heb geen enkel idee om dat voorval in de huidige structuur te vervangen door iets anders (tips?).
Je beeld van de situatie, lijkt sprekend op hetgene wat ik eigenlijk steeds bij die laatste strofe heb:
"Een stoffige zolder met een oude glazenkast (met van die glazen deurtjes, donker rood-bruin hout, spinnenwebben, een dikke laag stof) met op het bovenste schap een heleboel glazen en daartussen het glas."
Laat ik het weggooien/laten vallen dan maar verklaren:
- laten vallen zou zijn omdat de persoon zo in de gedachte gevangen zit omdat de herinnering veel betekent
- weggooien, zoals jij het ziet: heb je zelf al uitgelegd
- weggooien, zoals ik het zie (eerder zoals een vaas tegen de muur gooien, zoals je vaak in muziekclips ziet, of in ieder geval iets met kracht weg gooien): door de pijn, om te breken met het verleden en door nog andere pijn omdat het(de herinnering) allemaal voorbij is
Wat je andere opmerkingen betreffen: helemaal mee eens, maar ook daar weer heb ik geen idee om het te vervangen, dus ook zijn tips welkom hiervoor.

Wat bedoel je overigens met

Verder leuk om iets van je te lezen, je zou vaker moeten dichten

?
Dat het gedicht wel goed is, en dat je meer wilt of juist dat ik nog wat oefening kan gebruiken?

[ILUsion]

Bij wijze van up, zal ik zeggen wat kort de achterliggende boodschap is. Ratbout zat er lekker dicht bij, maar wat hij waarschijnlijk niet had voorzien was dat het niet over een persoon ging. Elke oneven strofe gaat over iemand anders. (Dat had je eigenlijk kunnen zien aan 'opnieuw gewassen, vond ...')

[xineof]

ILUsion schreef op 15-07-2004 @ 14:23 :
Wat bedoel je overigens met [....]
Dat het gedicht wel goed is, en dat je meer wilt of juist dat ik nog wat oefening kan gebruiken?

Dat het gedicht wel goed is en dat ik graag meer van je ga lezen .

- Van de tweede 'glas' zou ik zelf 'doorzichtige kristal' van maken.
- En over het andere punt, ik zou er zelf van maken:

'Waar nog geen drank
geschonken in mocht worden'

[clantestino]

ik vind dat vetgedrute juist erg leuk, het kwam op mij over als een soort tweede subtitel, wat overigens het contrast goed duidelijk maakt, je weet op deze manier van te voren dat het breekbare iets zal ondergaan waardoor het breekt ( ik kijk altijd eerst naar de lengte van een gedicht, alvorens ik het ga lezen en daarom had ik dus dat slotwoord al gelezen )

ik vind het gedicht origineel, apart, het heeft wel wat. je taalgebruik vind ik niet bijzonder mooi, maar toch schep je een leuk beeld. vind de herhaling van glas niet slecht moet ik zeggen, het pas erbij. "doorzichtige kristal" is natuurlijk een prachtwoord, echt een xineof-woord. maar dat zou in dit gedicht niet zo passen naar mijn idee, omdat je verder helemaal niet van dit soort woorden gebruikt.

ben ook wel benieuwd naar nog wat meer gedichten

[ILUsion]

clantestino schreef op 20-07-2004 @ 15:03 :
ik vind dat vetgedrute juist erg leuk, het kwam op mij over als een soort tweede subtitel, wat overigens het contrast goed duidelijk maakt, je weet op deze manier van te voren dat het breekbare iets zal ondergaan waardoor het breekt ( ik kijk altijd eerst naar de lengte van een gedicht, alvorens ik het ga lezen en daarom had ik dus dat slotwoord al gelezen )

zomaar helemaal naar beneden bladeren, zo bederf je de pret . En uiteindelijk was het de bedoeling om dit als tegenhanger voor de titel te hebben.

Dat het gedicht wel goed is en dat ik graag meer van je ga lezen .

- Van de tweede 'glas' zou ik zelf 'doorzichtige kristal' van maken.
- En over het andere punt, ik zou er zelf van maken:

'Waar nog geen drank
geschonken in mocht worden'

Wel, brengt me op een idee: ik vertrek donderdag naar Egypte en daar zal ik wel genoeg tijd hebben om wat te denken, misschien zelfs iets voor het schooltopic (ik zit daar toch bij de bron ) en na die twee weken hoop ik toch weer enkele gedichtjes klaar te hebben.

Je suggestie voor 'glas' is wel goed, maar zoals clantestino zegt, past het niet echt bij mijn stijl. Ik beschouw dit gedicht eerder als iets van Brusselmans (nogal ruw, grof, ongepolijst, ...) en die woorden zijn eerder voor in een boek van J.R.R. Tolkien (zeer verfijnd, helemaal over nagedacht, ...). Ik denk ook wel dat het gedicht dit duidelijk maakt: het is zeker geen hoogstandje van verfijnde cultuur. Het roept voor mij eerder de beelden die ik hierboven al beschreven heb op en daarbuiten ligt het 'huisje' dat ik voor me zie in een landelijke omgeving, een modderwegje want ik zie ook dikke druppels regen. En zo'n mooi stukje kristal zullen ze er wel niet hebben. Nou ja, voor beelden heb ik vergaande fantasie in mijn hoofd, dat heb ik bij veel dingen. Ik kan niets lezen zonder honderden ideeën te hebben over hoe iets eruitziet en zo ook bij mijn eigen creaties.

De tweede aanpassing is wel goedgekeurd (dat is eerder neutraal, dus kan er wel bij). Dit is dus het resultaat:

breekbaar
breekbaar
stond op de doos
waarin het glas
mooi versierd
en kleurrijk
gekomen was

lang geleden
dronk ze
met haar rode lippen
van dit glas
waar nog geen drank
geschonken in mocht worden * thanks to xineof

een barstje
maar amper zichtbaar
van het korte gebruik

klaar om echt te drinken
zocht dit glas
maar ze veegde het
van tafel
reikend
naar een beker

diepe krassen
goed hoorbaar
na een lange val

opnieuw gewassen
klaar voor drank
vond het glas
een mond
die koffie dronk
uit een kop

vergeten in een kast
verscholen voor het licht
vond ik je weer terug
bang om je te zien
gooi ik het weg

gebroken

[xineof]

Ja, je hebt gelijk wat betreft dat ruwe aan je schrijfstijl. Maar toch; ik zie hetzelfde beeld voor me, ik romantiseer de boel alleen heel graag. Maar je hebt gelijk; je kan beter voor iets kiezen als

*denkt heel lang na*

lang geleden
dronk ze ervan
met haar rode lippen
waar nog geen drank
geschonken in mocht worden

Of is dit ook niets? Ik vind het zelf niet zó, want het ritme van de eerste drie regels was juist zo mooi. Verder is het erg , je aangepaste versie.

[ILUsion]

Dat is het ook niet echt, vind ik. Mja, elk gedicht zal onvolmaaktheden hebben, dus deze mag ook wel blijven staan, vind ik (tenzij iemand echt een geweldig idee heeft dat toevallig door zijn/haar hoofd schiet, maar je moet niet verder zoeken erachter). Morgen ben ik weg, maar ik zal proberen mijn mailbox af en toe eens te openen tijdens de komende twee weken