Maar is dat daadwerkelijk een uiting van ongelijkheid? Natuurlijk lijkt het in de eerste instantie zo, maar ik denk dat er ook een groot deel van de vrouwen er zelf voor kiest om parttime te werken. Niet omdat ze vrouw zijn en denken dat parttime werken bij het vrouw-zijn hoort, maar simpelweg omdat mannen en vrouwen verschillen in levensinstelling. Een gedegen mening hierover zal dat verschil in instelling in overweging moeten nemen; als vrouwen kiezen voor parttime werk omdat ze dat graag willen heeft dat niets met seksisme (nee, niet racisme) te maken.
Maar eigenlijk is het nog steeds zo dat vrouwen voor een zelfde functie en met dezelfde achtergrond als mannen minder verdienen. Waar komt dat uit voort? Komt het omdat ze het toelaten, of omdat ze echt geen andere keuze hebben? Ja, ik denk dat er nog wel wat seksisme is op de werkvloer, maar om daar een soort van berekening van te maken zul je moeten controleren voor andere factoren (als je begrijpt wat ik bedoel), zoals die keuzeverschillen die ik noemde. En dan is het probleem minder groot dan het lijkt, denk ik.
Bij het evalueren van rechten van vrouwen in de geschiedenis, denk dan ook aan de tweede feministische golf, waarin bereikt werd dat vrouwen zelfstandig grote aankopen mochten doen (tot op enkele decennia geleden moest de man nog schriftelijke toestemming geven voor de vrouw een wasmachine mocht kopen) en rechten met betrekking tot zwangerschap en baanbehoud beter geregeld werden.
__________________
I like my new bunny suit
|