Ik hou niet zo van spiegels in dit gedicht. Ik heb het wel met spiegels, maar niet als ze zo direct en simpel voor dat ene beeld worden gebruikt: dat spiegelende verleden en zo voorts, dat beelden geven en dat breken! altijd dat breken! niemand schrijft er over die ene spiegel die niet breken wilde, die slechts geslepen kon worden of zo iets bladiediebladies.
Ik kan die ons in de eerste strofe niet plaatsen. Het was een ik die binnen was, maar ze zullen jullie niet krijgen omdat jij veilig bent in je gedachten ?
voetstappen vind ik raar, die kunnen net zo goed stappen zijn. vind ik ook mooier.
Laat de mannen zoeken
hoor hun stappen op de trap
ze raken onze spullen aan
ik hoor gestommel in de hal
Maar goed, 't is mijn smaak niet denk ik, het boek moet ik spoedig lezen, misschien vind ik het dan leuker!
__________________
Er gingen er al velen voor ons dood - kapot of opgebrand, boos of voldaan - waarom houden wij ons alsmaar groot: we zijn al dood en van elkaar gegaan
|