maar dan echt LANG bedoel ik...
hij zit in zuid amerika en ik ben dus hier. Over een halfjaar komt ie terug.... het is zóó onhandig! Al mijn behoeftes en shit (nee niet alleen de lichamelijke, maar ook het gewoon bij iemand zijn of een leuk gesprek of een veelzeggende blik en bla) dat is er gewoon... vrijwel niet.
Via email en msn en heel soms de telefoon hebben we contact... allemaal heel moeizaam maarach, liefde laat zich niet dwingen hè...
okee... mensen hebben jullie ervaringen om te delen, tips om te geven en wellicht ook opbeurgedoe?
alhoewel ik niet extreem bij de pakken neerzit ofzo, eigenlijk helemaal niet, alleen soms...
ben nu een beetje in een whieeej bui, want heb net uren lang gechat enzo

*dromerig kijk* internet is toch een fijne uitvinding