Ik heb al een hele, hele, hele lange tijd een relatie met een jongen van wie ik ontzettend veel houd. Na zoveel tijd zijn de vlinders grotendeels gevlogen, maar ik ben nog wel enigszins verliefd op hem. Dat is niet meer zo belangrijk als je elkaar kent, want houden van is daarvoor in de plaats gekomen.
Ik zie zijn broer ook vaak, en ben bang dat ik verliefd op hem ben. Ik wil helemaal niets met hem beginnen, maar het is het gevoel dat hij bij me opwekt. Ik ken hem , maar ken hem ook weer niet. Hij lijkt veel op mijn vriend, maar is van karakter compleet anders. Ik voel me altijd ongemakkelijk in zijn bijzijn, probeer me dan 'stoer'en kil voor te doen, maar krijg meestal met moeite geen rood hoofd.
Ik wil helemaal niet verliefd op hem zijn, want ik kan hem eigenlijk ook niet uitstan, maar hij wekt gewoon gevoelens op die ik herken als verliefdheid, jeweetwel, dat groep 8 basisschool gevoel.
Hoe kom ik hier in godsnaam overheen, want ik wil mijn vriend niet kwijt, maa rmijn hormonen