voor het eerst een vriendje..

[Nyai]

ik heb sinds 6 weken een hele lieve vriend.
Ik heb voorheen nooit 'echt'vriendjes gehad, wel wat gezoent en gevoelt, maar nooit verder gegaan en nooit iets vasts gehad.tot nu dus..

Tot een paar nachten geleden voelde ik me prima op mn gemak bij hem. Maar hij is hier een paar nachtjes blijven slapen, en toen is ie iets afgedwaalt zeg maar. Ik weet dat ie verder wil gaan, maar zelf durf ik dit nog niet zo. Ik vind het allemaal nog wat eng, en voel me er gewoon niet op mn gemak bij.

Hij is ontzettend lief voor me, maar ik heb het idee dat hij meer voor mij voelt als ik voor hem. Ik ben wel verliefd, maar ik heb niet dat roze wolkjes gevoel, en dat heeft hij wel.
Hij is ook best jaloersig, wat ik weerlastig vind aangezien ik redelijk flirterig en plagerig ben.Ook naar andere jongens/mannen toe.

Ik vind het heel moeilijk om hier mee om te gaan, en het maakt me heel onzeker.
Ik vind het heel moeilijk om mijn gevoel te tonen bij een ander, of er over te praten, dus ik weet niet goed of ik het hier met hem over moet hebben, en hoe ik er over moet beginnen.

Als ik begin met 'jij voelt meer voor mij als ik voor jou' dan begint ie te flippen. Wat ik ook zou doen als de rollen omgedraait zijn.


help..

[state_of_mind]

Je moet zoiezo niets toelaten dat je niet wilt, dat is duidelijk maar gezien je leeftijd ben je verstandig genoeg. Wat ik raar vind is dat je plagerig/teaserig was tegenover anderen, maar nu pas echt een vriend heb, maar dat terzijde.

Het beeld wat je nu schetst van je vriend is nogal hypocriet, klopt dat? En waarom zou je zo snel al die gast een paar dagen bij je laten slapen? Jongens, ik ook kunnen moeilijk hun handen thuis houden, en goeie seks is gebaseerd op vertrouwen en experimenteren in bed. Kostte mij redelijk veel tijd, het is leuk als je het langzaamaan doet, dan heb je bij elk bezoek wat op vooruit te kijken. Dat is hoe ik erover denk.

[Nyai]

Ik heb gewoon nooit iemand lang genoeg leuk gevonden om echt iets mee te beginnen denk ik. Ik weet het zelf ook niet, misschien te bang om iets vasts te krijgen..

Waarom ie hier slaapt al? Tsjah.. Anderhalve week geleden geloof ik was ie hier nog tot best laat en toen zei mn moeder dat ie of moest blijven slapen, of gelijk naar huis moest gaan.. Dan werd dus blijven slapen.
Maar mijn moeder is nu een paar dagen weg, en hij mocht hier blijven slapen van haar dus is ie hier 2 nachtjes gebleven begin deze week.

Er is niks gebeurt verder hoor. Ik doe niks waar ik me ongemakkelijk bij voel.

Maar ik vind het gewoon allemaal moeilijk, aangezien echt alles nieuw voor me is. Maarja,dat zal wel een fase zijn waar je even doorheen moet bijten..

In ieder geval bedankt voor je antwoord.

[state_of_mind]

Yoo graag gedaan

Btw, mag ik jouw ouders? Er heerst een soort preutse sfeer hiero waardoor ik toch minder snel geneigd ben te vertellen wanneer ik naar een nieuw vriendinnetje ga. Het vervelende is is dat mn ouders, vooral mn moeder wel lijkt te proberen minder preuts te doen en moddert ze wat aan met suggestieve opmerkingen waar ze dan bedenkelijke pauzes tussenin last.

Maar daar zal ik jou niet mee lastig vallen, in ieder geval mag je blij zijn met je ouders, sommige kinderen in NL worden nog onderdrukt

[Nyai]

hihi
Ik stond ook verbaast te kijken toen mn moeder dat zei hoor
Je mag dr wel hebben hoor, want verder zeurt ze ernorm veel.

[Hardst33lo]

Waarom begin je sowieso iets met iemand als je niet superverliefd bent op hem

En dat je dan ook nog flirterig en plagerig naar andere jongens/mannen toe bent, begrijp ik eigelijk niet wat je met een vriend doet. Dat verhaal van 'jij voelt meer voor mij als ik voor jou' bevestigd deze vraag eigelijk wel.

Schijnbaar hou je gewoon van veel vrijheid en geneiten van het vrij zijn. Ga dan niet zijn gevoelens kwetsen als je toch niet zo super veel voor hem voelt.

Zeg nou zelf, als jij een jongen echt helemaal te gek vond, zou jij het dan leukvinden als er gezegd werd dat hij niet zoveel om jouw gaf als jij om hem? Natuurlijk zou je dan ook gaan flippen, daar is niets geks aan. Dus daar hoef je ook niet verwonderlijk over te doen. En flirterig doen met andere meisjes hoeft ie dan ook helemaal niet te doen, want dat zou jij ook helemaal niet leukvinden.

Begin pas aan een vriend als je er echt aan toe bent!

[Nyai]

Ohnee jij snapt me helemaal verkeerd.
Ik ben zeker wel stapel verliefd op hem, ik heb alleen het idee dat het bij hem heftiger is als bij mij. Of misschien ben ik wel te bang om er te veel aan toe te geven omdat ik het allemaal nog eng vind.
Maar hij loopt gewoon telkens 'ik hou van je' en dat vind ik een beetje vroeg..... Vandaar

Nuja, laat ook maar. Ik had al gemeld dat ik erg slecht ben in praten over mijn gevoel, en het fatsoenlijk verwoorden lukt me al helemaal niet..

[state_of_mind]

Nyai schreef op 04-06-2004 @ 02:02 :
Nuja, laat ook maar. Ik had al gemeld dat ik erg slecht ben in praten over mijn gevoel, en het fatsoenlijk verwoorden lukt me al helemaal niet..

Wow, jij bént onzeker! Misschien ben je bang verwend te worden? Laat hem je anders eerst masseren (rug), en jij hem dan.
Dat werkte voor mij erg goed. dan leer je elkaar fysiek goed kennen.

[Hardst33lo]

Hooo sorry dan verontschuldig ik me !!

mmmja, nouwja, ik denk dat je gewoon even aan alles moet wennen... na 6 weken zeggen ik hou van je is inderdaad wat vroeg

Laat je in ieder geval niet pushen, maar dat snap je zelf ook wel. Leg het hem gewoon uit, hoe je je voelt, dat je een beetje rustig aan wil doen, dat je nog onervaren ben, dat het allemaal nog maar wennen is. Als hij echt van je houdt heeft hij daar wel begrip voor, zal hij rustiger aan doen, lief voor je zijn. En wie weet wordt jij dan ook wel superoverdekopverliefd

[starslayer]

Nyai schreef op 04-06-2004 @ 02:02 :
Ohnee jij snapt me helemaal verkeerd.
Ik ben zeker wel stapel verliefd op hem, ik heb alleen het idee dat het bij hem heftiger is als bij mij. Of misschien ben ik wel te bang om er te veel aan toe te geven omdat ik het allemaal nog eng vind.
Maar hij loopt gewoon telkens 'ik hou van je' en dat vind ik een beetje vroeg..... Vandaar

Nuja, laat ook maar. Ik had al gemeld dat ik erg slecht ben in praten over mijn gevoel, en het fatsoenlijk verwoorden lukt me al helemaal niet..

Herken deze situatie wel een beetje, heb een hele lieve vriendin (mijn eerste echte vriendinnetje) we zijn nu 12 weken bij elkaar.

Ben ook niet echt een persooon die graag over zijn gevoelens praat, en zij schijnbaar ook niet. We praten dus heel weinig erover.

De laatste tijd ga ik twijvelen het gaat allemaal zo snel. Zij heeft al een relatie van 3 jaar achter de rug. Ze wilt allemaal dingen gaan doen op vakantie in september, weekendjes weg enzo.. Ik plan liever wat we de volgende dag of volgende week gaan doen.

Helaas is er nog niet echt een tijd stip geweest waarop ik het haar kon vertellen dat ik het vaak te snel vind gaan. Telkens gebeurd er iets waardoor het er niet van komt. Denk alleen dat praten wel de enige manier is om er over uit te komen.

Het lastige is wel hoe je het brengt. Je hoeft niet hetzelfde te voelen. Je moet voor jezelf alleen beslissen wil ik dit of niet, en dat is heel moeilijk.... Ik ben er nog steeds niet echt over uit, helaas is ze nu ziek en wil haar zeker niet extra belasten doro nu zo'n gesprek aan te gaan.

Veel succes..... Iedergeval maar probeer er met hem over te praten hoe je je voelt. Alleen op die manier kun je de relatie behouden, want eerlijkheid duurt het langst.