Ik heb sinds afgelopen zondag een vriendje. Ik wordt alleen een beetje gek van mezelf.
Ik zal uitleggen waarom.
2 jaar geleden had ik een relatie, maar die is nogal kut afgelopen, want hij heeft mij in elkaar geslagen. Op hem ben ik echt SUPER verliefd geweest, ik zag me vrienden al die tijd dat ik met hem was niet meer, ik wou bij hem zijn. Ik zag hem elke dag en was echt super gelukkig, had nooit eerder gemerkt dat hij agressief kon zijn. Tot die ene avond dus.
Na hem, ben ik nooit meer verliefd geweest. Als jongens nu te dichtbij mij komen, wimpel ik ze af, ik laat niets meer horen, ik doe lullig, zodat die jongen klaar met mij is, mij niet meer hoeft.
Nu heb ik dus een ontzettend lieve jongen ontmoet, en ik merk wel dat ik hem leuker vind dan normaal...
Maar ik weet niet wát het is, maar ik ben bang dat ik me weer helemaal verliezen ga in een jongen, dat ik me vrijheid met uitgaan verlies, ik vind het irritant alstie belt, dan denk ik: je kan toch smsen, ik durf niet toe te geven dat hij gewoon leuk is...
Ik ben het meeste bang voor mijn vrijheid, dat hij mij te vaak wil zien, en als ik dan nee zeg, dat hij gekwetst is.
Hoe ga ik om met deze gevoelens? En vooral hoe kom ik er van af?