Vandaag weer zo'n situatie. We moesten presenteren en mijn presentatie ging écht níet goed goed. Ik vond het eng, durfde niet echt etc. Anderen uit mijn klas stonden enthousiast, grapjes makend en los voor de klas.
Wat zou ik gráág zo zijn, zoals hun...
Als ik ook hoor wat zij doen; spelen in toneelstukken, zingen in musicals, recreatie medewerker op de camping etc.
En ik, ik zou sommige dingen zó graag doen, maar ik durf het gewoon echt niet.
Ik baal van hoe ik zelf ben, veel te stil en verlegen (bang).
Nu vraag ik me af. Is dit iets wat ik moet accepteren? Als in: iedereen heeft een ander karakter, iedereen is anders. Of kan iedereen, als je het maar wilt en er hard aan werkt, zo worden?
Ik weet het niet zo goed, ik weet alleen dat ik liever zou zijn zoals hun