Citaat:
Experiment schreef op 08-01-2006 @ 18:57 :
Nou daar ben ik het echt niet mee eens hoor. Ik spreek mijn vriend ook nauwelijks doordeweeks. Ik ga naar school, weer naar huis, enzovoorts. Hij gaat naar zijn colleges, gitaarspelen, eten enz. Lekker boeiend Ik heb hem echt niet zoveel te vertellen doordeweeks, en hetgeen er te vertellen is vind ik leuker om face-to-face te doen dan met de telefoon. Sommige mensen houden ook helemaal niet van bellen, dus jaa... kun je wel tegen je zin aan de telefoon gaan hangen maar dat werkt ook niet. En als er iets is, dan bellen we elkaar echt wel hoor Ik wil mijn vriend alleen niet van zijn studie afhouden om hem te vertellen dat ik vandaag een tweedegraads functie heb geintegreerd (o.i.d.)
|
tsja, maar, je vriend zou toch niet iemand moeten zijn die je belt als er echt iets ís ofzo? als je echt iets te vertellen hebt. onze smsjes/telefoontjes gaan ook vaak nergens over,
(...)
haha, ik werd dus net tijdens het schrijven van dit bericht serieus gebeld door m'n vriendje en het ging helemaal nergens over; hij ging de reclame van postkrediet zingen etc.

verder had ik vanmiddag een smsje van hem, belde ik hem enkele uren daarna even op en komt 'ie vanavond hierheen. als het goed is, lijkt mij, heb je mekaar toch gewoon duizend dingen te vertellen en praat je gewoon graag met elkaar, AL IS HET ALLEEN MAAR OM ZIJN/HAAR STEM EVEN TE HOREN






? nou moet ik zeggen dat dat telefoontje van net inderdaad nogal overbodig was en dat alles bij mekaar we vandaag wel meer contact hebben (gehad) dan normaal, maar spreken doe ik hem sowieso elke dag wel. dat vind ik wel zo normaal?