Er is nog zoiets als een Meldpunt Kindermishandeling. En dan is er de huisarts, het consultatiebureau. Die zijn er voor, niet de school. Waarom draai je zo vreselijk om de hete brij heen?
Ik snap best dat jij je schuldig voelt omdat je tijdens die ruzies niet fysiek voor je broertje opkomt, maar je bent zelf ook pas zestien, en je kunt niet tegen je vader op. Dan ramt hij gewoon twee kinderen in elkaar inplaats van een. Zoveel moeders laten zelfs toe dat hun man hun kind mishandelt, omdat ze zelf ook murwgeslagen zijn.
Maar goed, jij wordt wel steeds ouder, en verstandiger, en je hebt nu al de stap gezet om naar buiten te gaan met jullie probleem.
Ik lees in je posts dat jullie als gezin al eerder in contact gekomen zijn met instanties vanwege mishandeling. Was dat altijd alleen je broertje, of ging het ook om jou of je moeder?
Als je vader al een bekende klant is bij de Kinderbescherming, gaan de molens misschen wat sneller draaien.
Toewijzing van een gezinsvoogd zal er wel voor zorgen dat hij een beetje op gaat passen: vreemde ogen dwingen. Helaas stopt dat toezicht als hij zich beter gedraagt, en dan beginnen de mishandelingen vaak ook weer.
Zodra jij achttien bent, kun jij de voogdij over je broertje krijgen, ern als eenoudergezin verder gaan, met hulp van Maatschappelijk werk. Wist je dat?
Laatst gewijzigd op 11-10-2006 om 09:42.
|