Whoah ik voel me echt zo geweldig, maar tegelijkertijd is het nog zo onzeker en pril allemaal.

Dinsdag kwam ik met hem aan de praat en het was heel gezellig en toen werd het steeds closer en toen zoenden we ineens.

Oké mijn schuld, maar hij deed mee!

En uit angst voor een klefemmer en omdat ik niet tegen glurende mensen kan gingen we naar buiten. En nou ja, het voelde heel goed allemaal. En de dag erna ging hij me smsen en donderdag zou ik 'm weer zien en ook al was ik heel ziek, ik ging toch. En toen hebben we de hele tijd op de bank gehangen en iedereen vond ons heel schattig! En we hebben de hele tijd zitten praten en hij is echt zo leuk.

We hebben ook best veel gemeen. Hij is ook heel sociaal en initiatiefnemerig en dat is leuk! Later gingen we ook nog dronken mensen naar huis sturen en mensen helpen hun jas of tas te vinden en hij is ook zo vet lief voor anderen. Laat staan voor mij.

Soms zegt ie zo uit het niets dat ie me lief, schattig of geweldig vindt en dat is echt zo schattig.

Hij bracht me ook thuis en we hebben echt nog een uur afscheid staan nemen voor mijn huis.

Maandag ga ik naar hem toe is het plan, naar zijn kamer. Huhu het lijkt erop dat het wederzijds is en dat is echt zo gek en raar maar leuk! Ik word heel sociaal tegen iedereen door dit gelukzalige gevoel. ;x Alleen ik ken hem net iets meer dan een halve week, ik ben bang dat ik te hard van stapel loop en dat moet niet.

Want straks wordt het alsnog verpest. Maar echt, dit soort dingen gebeuren altijd andere mensen en niet mij en nu mij gewoon wel! <3
Alleen moest ik hiervoor wel iemand kwetsen die ik zei leuk te vinden, en dat dacht ik ook. Maar ik twijfelde zo. En nu zijn de twijfels weg.

Ik ben ook eerlijk tegen die persoon geweest, maar hij reageerde heel rot. En dat snap ik ook wel, want hij is gekwetst en ik vind mezelf ook een gemeen rotkind dat ik met iemand anders ging zoenen en laat staan zo snel, want dat is niets voor mij. Maar het voelde gewoon goed en bij hem heb ik die twijfels niet. En hij past ook gewoon echt goed bij mij qua persoonlijkheid geloof ik. De persoon die ik gekwetst heb was zo anders en er waren ook steeds misverstanden enzo, dat was best vervelend, we konden niet zo goed communiceren. Maar ik vind het wel rot dat hij net doet of het mij niets kan schelen en dat ik net doe alsof ik het erg vind, ik vind dat erg, want dan kent hij me ook helemaal niet als hij zo denkt. Maargoed, ik kwetste hem natuurlijk heel erg, ik hoop dat we ooit normaal met elkaar om kunnen gaan net als ik met de mensen die mij af hebben gewezen, daar heb ik nog steeds een goede band mee.