tijd.

[Caterpillar]

Zachtjes tikt de regen op het vensterraam,
verdrinken in de eenzaamheid.
Langzaam tikt de wijzer de seconden weg,
en tijd gaat voorbij.
Tijd die we nooit meer terug krijgen.

Tijd... raar woord,
het komt en wij verlangen het.
Maar eens het er is, is het zo voorbij...
we verlangen ernaar, maar eens het voorbij is,
is er geen haan die er nog naar kraait.

tijd is wat we krijgen,
het zit in ons verleden, heden en toekomst.
En enkel onze gedachten kunnen tijd terug brengen,
maar wat hebben we daaraan?

Aan schrijven over tijd heb je ook niets,
dus deze zooi is tijdverlies.
Nog meer verloren tijd,
die ik nooit meer terug krijgen zal...

Eén: terugkrijgen. Niet terug krijgen.
Twee: Bij gedichten is de truc dat je dingen zegt zonder ze te benoemen, en dat je dat dan op een zo mooi mogelijke manier doet. Een gedicht is in mijn ogen meer dan een verhaaltje met enjambement waarin je iets diepzinnigs zegt. Er is ook ritme, binnenrijm, alliteratie, beeldspraak, dat soort dingen. Het staat al heel vaak uitgelegd, kijk, hier en hier, bijvoorbeeld. Wat ook heel erg werkt voor gedichten schrijven: andermans gedichten lezen. De kunst afkijken. En dan gewoon... ja, verliefd worden op iets wat je leest. Of besluiten dat je een bepaald soort gedichten uitermate kut vindt, dat is ook een zinnig iets om achter te komen. Smaak ontwikkelen = jezelf ontwikkelen.

Oh en over je gedicht: ik vind het einde een leuke wending, maar ik denk dat je het beter... overnieuw kan maken. Met beeldspraak. Metaforen. Nieuwe invalshoeken. Beschrijvingen. En dat dan op een zo mooi mogelijke manier zeggen.

Oh en ik geef altijd streng commentaar. Niet om het een of ander, maar voel je niet aangevallen of afgekraakt, want zo is het dus echt niet bedoeld of zo.

[Em.]

Caterpillar schreef:

Zachtjes tikt de regen op het vensterraam,
verdrinken in de eenzaamheid.

Ik ben met Etmakas in haar commentaar, maar ik wil even toevoegen dat ik die eerste wel regels dus wél top vind! Daar heeft het een beetje een mysterieuze sfeer en je beschrijft de dingen ipv ze 'uit te leggen'. En iets beschrijven in plaats van het uitleggen (met beelden werken ipv met woorden) is een heel stuk mooier.

[Caterpillar]

misschien wel effe vermelden dat deze tekst oorspronkelijk geen gedicht was, maar meer gewoon een tekst. met 3 proberen te filosoferen over de betekenis van tijd ja, waarschijnlijk staat deze hier dan niet echt op z'n plaats maar ik vond hem waardig genoeg om te vermelden. en etmakas kneem uw commentaar absoluut niet verkeerd op want hoe kan een mens anders iets leren e? ^^

[Dingaantouwtje]

Noem je Etmakas nou U!!??!?! Ze is twee jaar jonger

[Em.]

Dingaantouwtje schreef:

Noem je Etmakas nou U!!??!?! Ze is twee jaar jonger

Jij zou anders ook wel eens wat manieren mogen leren, DaT!
Of ze is gewoon Belgisch.
En Etmakas is pas op negenentachtig dagen zestien, dus ze is drie jaar jonger!

En het is een gedicht dus wat dat betreft staat het in ieder geval op z'n plaats. Al denk ik dat je filosofische gedachten ook kunt verwerken in een gedicht, zónder dat je dingen echt uit gaat leggen. Sterker nog, ik vermoed dat vrij veel dichters dat doen. Zelf kan ik het trouwens niet, van tevoren een gedachte bedenken en die dan verwerken - dat lukt helemaal niet zo goed, dan ga ik het ook helemaal niet meer mooi opschrijven omdat ik veel te duidelijk wil zijn oid. Al schrijvende een filosofie ontdekken lukt op zich weer wel, soms.

[Caterpillar]

ik denk dat in België de meeste mensen wel met u spreken tegen iemand die ze niet kennen. tenzij het nog een klein kindje is maar ook afgezie van het feit dat ik ook gewoon graag met u praat

ik denk dat je een zeer sterke dichter moet zijn als je een filosofische gedachten perfect in een gedicht kunt plaatsen. dus zij die da echt kunnen 'chapeau'.

[Ratatouille]

De eerste en de derde strofe zijn het mooist. Ze bevatten de meeste beeldspraak en laten je sterke punten zien. Zoals al gezegd is, moet je meer beschrijvend werken. Met meer beeldspraak en in plaats van recht voor z'n raap wat meer omschrijvend, zou je gedicht veel leuker zijn om te lezen. Denk ik. Hoewel ik je eerste strofe echt mooi vond.

[ZitriN]

Ik denk juist dat je de mooiste gedichten kunt schrijven waarin filosofische gedachten zitten. Daarnaast denk ik dat redelijk vaak in gedichten wel een filosofie van de dichter zit verwerkt, dan heb ik het niet per se over "tijd" of "waar komt de wereld vandaan"
Verder sluit ik me bij Etmakas aan, in een gedicht zou ik het er niet té dik bovenop leggen, bovendien is dat toch de bedoeling bij filosofie? Dat je mensen iets geeft om over na te denken?