| Advertentie | |
|
|
|
|
|
||
|
Citaat:
Je geeft toch nog een enigszins andere interpretatie aan dit gedicht, hoewel de hoofdlijnen wel hetzelfde zijn ![]() Hoe ik het eigenlijk oorspronkelijk zag, ook voor *nerwen elensar natuurlijk Heel oorspronkelijk is dit gedicht geboren uit de zin, mijn bril is gevallen... en hoewel je het van mij niet zou verwachten, is dit gedicht autobiografisch, misschien niet altijd letterlijk, maar waar dat niet zo is, heeft het de typische kwinkslag waarmee ik meestal optimistisch tegen het leven aankijk Wat er dan precies optimistisch aan is, zal je straks wel duidelijk worden ![]() De vraag en meteen ook de sleutel tot dit gedicht is: wat is een bril? Ik zie dit inderdaad niet letterlijk als een bril die op mijn neus stond, dan die valt. Een bril is als een filter over alles wat je uit de wereld ziet, of nog beter: het is eigenlijk letterlijk een zienswijze, niet als een filter voor je ogen, maar het zijn je ogen, het is het woordenboek waarmee je aan alles betekenis geeft. Ik droeg een bril als diegene die ik droeg als Dreampoet jaren geleden, toen ik hier dagelijks gedichten postte. Gedichten van mijn eerste pennestreken, toen ik er nog veel te veel schreef, waaronder de kwaliteit leed (btw, het zijn niet de gedichten die je nu nog kan terugvinden, ik spreek over 1999, 2000, 2001..., die zijn ondertussen uit het archief verdwenen). De bril van dichten. En door schoolwerk is die bril langzaam van mijn neus gegleden, in een plas. Zo leek het toch... ik dacht dat de bril gevallen was, dat dronken stukken glas ervan de weg zochten naar vergeten op de bodem, en dat deden ze ook, maar in werkelijkheid, terwijl ik me afvroeg, waar is de dichtersbril naar toe, lag hij in mijn hand, ik had hem alleen maar afgezet, ik was hem niet kwijt. En nu heb ik hem weer opgezet. Inspiratie is er altijd genoeg geweest, ik heb de liefde van mijn leven ontdekt, maar ik kon er gewoon niet over schrijven. Ik had het voorspeld, een maand vakantie en ik zou de bril terug dragen, en zie, het is gebeurd. Het gedicht is tot de voorlaatste regel erg donker, maar dan komt de kwinkslag. Ik was vergeten waar psychiatrie, niet als behandeling maar als instelling, een beeld dat ik gebruik voor de licht absurde, glimlachende manier waarmee ik tegen de wereld durf aankijken ;-) en waarvan dichten een deel uitmaakt(e), me had gebracht Dus die laatste zin is eigenlijk een knipoog en toch enige realiteit ook, zijnde mijn licht gezond grappig gestoorde blik op de wereld, die ik even vergeten was onder druk van cursussen instuderen, maar nu terug gevonden heb ;-) Ik wou zeker niemand kwetsen met deze laatste zin, ik dacht eerder aan One Flew over The Cookoo's Nest, aan de rol van Jack Nickelson daarin... Zo voel ik me soms, met trots ;-) Groetjes, Dreampoet
__________________
Teo Torriatte Konomama Iko
|
||
|
|
||
|
Citaat:
Mist het, zoals zij zei, een duidelijke pointe? Hmm, moet je niet altijd luisteren naar vrouwen, vraag ik me nu af Toch nog even naar kijken dan Happy to be back, dat wel ![]() Groetjes, Dreampoet
__________________
Teo Torriatte Konomama Iko
|
||
![]() |
|
|
Soortgelijke topics
|
||||
| Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
| Lichaam & Gezondheid |
Lenzen .Ine. | 20 | 16-11-2012 19:43 | |
| Lichaam & Gezondheid |
Achteruitgang van ogen door bril Balance | 57 | 08-12-2009 22:40 | |
| Lichaam & Gezondheid |
Goede daglenzen Ndimension | 18 | 23-12-2008 18:11 | |
| Psychologie |
Het Grote Lucht Je Hart Topic nummero 125 Verwijderd | 494 | 03-04-2008 22:08 | |
| Verhalen & Gedichten |
(beginnend verhaal) Na 10 uur kwam mijn laatste. CSN | 13 | 15-11-2004 09:25 | |