Het is wel over, maar nog niet voorbij..

[mrsjones]

Loontjuh schreef op 23-02-2005 @ 13:50 :
Hmm.. jij ook sterkte!

Het kost inderdaad tijd. Maar wat ik dus ook wel lastig vind: ik kan hem een tijd niet spreken en dan doet t me echt niet veel en vind ik het allemaal wel best. Maar bv op het moment dat hij me dan weer aanspreekt op msn zit ik hier weer van de zenuwen te trillen op mn stoel, of als ik hem zie dan is dat 'ik vind het wel best zo' er niet meer en is t meer 'hij is zo leuk en ik hou van m'...

Tsja.. en anders gewoon eerlijk zijn. En vertellen dat je hem nog mist etc. Bezig bent met wat er is gebeurt. Je weet dat wel meteen waar je aan toe bent?

[The0]

Loontjuh schreef op 23-02-2005 @ 13:36 :
Het stuk had nog veel groter kunnen zijn hoor Ik heb het kort gehouden Als ik eenmaal begin met schrijven...
...
Ik vind het helemaal afsluiten ergens eng. Het klinkt misschien stom, maar ik ben bang me nog meer alleen te voelen enzo..

Nou, dan mag ik niet ontbreken in dit topic natuurlijk. Alhoewel ik alles wat ik hier ga zeggen je hoogstwaarschijnlijk al een keer live verteld heb (aan de reacties te zien heb je echt een halve helpdesk ofzo) vertel ik het wel nog een keer.

Wat anderen zeggen ben ik wel deels met ze eens. Probeer het hoofdstuk EX af te sluiten, once and for ever. Hij beheerst je leven meer dan je zelf zou willen.

Iets waar ik ook meteen aan moest denken (raar eigenlijk dat ik dat nu pas bedacht en niet eerder al..) is iets wat ik uit een psychologie boek heb gelezen. Cognitive dissonance, dit houdt in dat je doen niet overeenkomt met je denken en dat je hersenen daarom maar redenen gaan verzinnen waardoor dit wel zo is. Aan de ene kant wil je volgens mij graag over je ex heenkomen, aan de andere kant blijf je hem toch steeds weer opzoeken, toch contact met hem onderhouden etc. Je hoofd zal dan dus gaan denken 'misschien is ie toch zo gek nog niet', maar dit wil je (atleast in my opinion) helemaal niet.

Ik weet dat je niet echt fysieke herinneringen (klinkt charmant maar je snapt wel) aan je ex hebt, maar toch herinnerd een ongelofelijke boel je aan hem. Misschien kun je proberen jezelf zeg maar te verbieden dingen met hem te associeren. Dus niet elke keer bij lijn 114 denken 'oh hoe zat dat vroeger', maar nee, 'oh die gaat naar zutphen'.. Begrijp (en ook weet) hoeveel moeite zoiets kost, maar als je maar aan hem BLIJFT denken, zul je (doh) nooit van hem afkomen in je hoofd. Doe je dit niet, zullen de aankomende jongens die je misschien wel echt leuker dan leuk vind, hoogstwaarschijnlijk hetzelfde overkomen als die andere jongen waar je over schreef

As always, een heleboel sterkte, en zullen we afspreken dat je op je verjaardag volledig over em heen bent? Kusje!

x-spekkie-x schreef op 23-02-2005 @ 07:10 :
*knuffelt Ilona*

Waarom is het nou eigenlijk uit gegaan? Heb je ooit wel een echte reden gekregen?

Mijn ervaring is dat het toendertijd uit ging met mijn vriend, dat het voor mij niet duidelijk was waarom het uit was, omdat hij echt elke keer met een andere reden kwam.
We hadden op dag 1 besloten er een punt achter te zetten, maar zijn toen wel dag 1 en 2 nog met elkaar opgetrokken. Juist omdat we wisten dat het uit was, waren we superrelaxed, knuffelig en heel communicatief naar elkaar toe. Daardoor was het voor mij ook moeilijk om te geloven dat het uit was.
Toen hebben we nog een week lang gecommuniceerd via onze LiveJournals. Hij schreef een entry over mij, waardoor ik weer een entry over hem schreef. Hierdoor had ik helemaal geen duidelijkheid meer en ik vroeg aan hem via LJ wat hij nou van me wilde. (Want hij schreef echt alleen maar positieve dingen, en toen dacht ik weer: waarom is het dan uit?). Hij zei dat het uit moest blijven. Daarna hadden we geen contact meer, dat hadden we aan elkaar beloofd.
Uiteindelijk is het na 10 dagen weer aangegaan omdat hij mij een smsje stuurde op mijn verjaardag (terwijl we geen contact meer hadden!) en ik daar heel erg boos om werd en hem belde voor uitleg. (Het smsje kon op 2 manieren opgevat worden, 1. ik mis je en wil dit even zeggen, 2. ik wil je eigenlijk terug). Het bleek 2 te zijn en sindsdien zijn we weer een half jaar bij elkaar.
Niet dat het op het moment zo goed gaat

Anyways, wat ik wil zeggen is: je hebt een reden nodig waarom het uit is gegaan, anders kan je dit niet afsluiten voor jezelf. In jouw geval heb je ook een reden nodig waarom hij *nu* niet met je verder wil, ondanks dat hij bepaalde dingen heeft gedaan en gezegd. Voordat jij geen duidelijkheid hebt, zal je dit nooit kunnen afsluiten.

Ik heb er baat bij gehad door al de zooi van mijn vriend een een zogenaamde "boyfriend box" te stoppen. Hierdoor werd ik niet direct met hem geconfronteerd, maar kon ik er eventueel wel naar terugkijken.

En ik herken jouw stukjes van bv lijn 114 en de fysio, dat had ik echt ook heel erg. Alles wat ik zag deed me aan hem denken. Een plek (hier hebben we gelopen), mijn kamer (ja, wat we hier nou hebben gedaan ), een tv programma (dat keken we samen altijd naar), muziek (hier luisterde hij altijd naar) etc etc. Doodvermoeiend maar helaas niets aan te doen. Verdriet moet slijten.

In ieder geval heel veel succes
Mijn MSN en PMbox staan altijd open voor je

Waarom het is uitgegaan, daar kan ik wel wat voor verzinnen, maar dat helpt dus niet echt. Dat was dus ook één van de vragen die ik had, zodat dat punt voor mij even duidelijk werd, zeg maar.

Nu is het niet zo dat ik nog elke dag zit met de vraag waarom het uit is gegaan, maar het is wel iets waar ik soms aan denk en voor mijn gevoel nog niet echt duidelijkheid over heb. Dat blijft zeg maar toch een beetje aan je knagen. Inderdaad dat deel afsluiten. Dat was mijn doel ook van dan die babbel die ik wilde maken:
Onze vorige relatie helemaal afsluiten en dan zien we wel hoe het nu zit zeg maar. En wat daar heel misschien, eventueel, uit zou kúnnen komen.

Die muziek dat is ook wat ja. Ik krijg soms bepaalde gevoelens weer. Als ik bijvoorbeeld naar rap of hiphop luister (niet alles) dan krijg ik dat gevoel weer dat ik dan nog in bed lag en hij voor de pc zat met muziek aan etc.. Het is dus op dat moment niet alleen een herinnering, maar een ook gevoel.

Jij ook nog sterkte meis. Voor jou geldt hetzelfde. *knuffelt*

miekmuis schreef op 23-02-2005 @ 09:07 :
Waaaaaaaaarom doet je verhaal me zo vreselijk aan mezelf denken? Mijn relatie is nu ook bijna een jaar geleden verbroken, terwijl ik nog smoorverliefd op hem was maar hij niet meer op mij. Ik heb inmiddels weer een andere vriend gehad, maar kwam erachter dat ik helemaal niet echt verliefd op hem was, maar wel nogsteeds vreselijk met mijn ex bezig was.

Jij schrijft dat je nu het contact hebt verbroken in de hoop dat dat helpt. Ik heb vanaf het moment dat het uitging eigenlijk geen contact meer met hem gehad, op 2 afspraken om spullen terug te geven na. Ik kan je wel zeggen dat dat me niet heeft geholpen. Ik probeer nu juist de confrontatie aan te gaan door hem te mailen. Ik heb toen een e-mail van hem terug gekregen. Dat was wel moeilijk. Nu laat hij alleen niks meer van zich horen dus schiet het nog niks op.

Kortom.. ik weet het ook niet

Oh en dat liedje is ook wat in mijn playlist als meestgespeelde vermeld staat trouwens (150x ofzo ) Avondenlang heb ik het geluisterd en elke keer opnieuw springen de tranen me in mijn ogen bij dat nummer.

Overigens vind ik jouw ex een enorme zak. Sorry dat ik het zeg.

Hmm.. De grote lijnen van jouw verhaal ken ik idd.. Ik hoop dat je weet dat je altijd bij me terecht kunt he meis.

Ik weet dat je hem een enorme zak vindt en er zijn wel meer mensen die dat vinden hoor Ik denk het soms ook wel, maar dan is daar weer dat gevoel..

*knuffelt* Head up young person!

Ertur schreef op 23-02-2005 @ 11:27 :
*geeft hele dikke knuf*

Hij zou een half jaar naar Spanje moeten, dat zou het een stuk makkelijker voor je maken.

Ja komop, we schoppen m t land uit *knuffelt terug*

dark*dizzie* schreef op 23-02-2005 @ 11:31 :
heel veel sterkte!!!

*geef knuf*

Dank je wel..

Blondt schreef op 23-02-2005 @ 12:14 :
Ik heb alleen het rode gedeelte gelezen, en dat lijkt erg veel op mijn situatie. Het is nou ook bijna een jaar uit tussen mij en m'n ex waar ik 9 maanden mee heb gehad. Ik denk ook nog de hele dag aan hem, en daar baal ik vreselijk van. Nadat het uit was zei hij vaak dat hij nog van me hield en dat gingen we ook nog close met elkaar om. Maar hij had een ander meisje ontmoet die hij erg leuk vond. Maar dat werd niks omdat hij naar Irak ging (hij zit in het leger). Over anderhalve week komt hij terug uit Irak, nadat hij daar 4 maanden is geweest. Ik had altijd ook nog contact met hem via msn en mail. Maar ik werd er gek van, omdat hij nog zei dat hij van mij hield, maar hij was ook verliefd op dat andere meisje en hij wou ook nog vrijgezel zijn. Toen heb ik hem gezegt dat ik geen contact meer met hem wil, dat begreep hij.
Maarja, 3 weken later heb ik hem een mailtje gestuurd, met daarin dingen waarover ik nog boos op hem was. Waarop ik van hem nog een bozer mailtje terug kreeg. Gelukkig is het nou een beetje gesust tussen ons, maar volgens my is hij nog boos. Ik heb nou ongeveer 3 weken geen contact meer met hem. En ik ben heel zenuwachtig hoe hij zal reageren als hij terug is..

Oh kut.. nou zit ik mijn verhaal te lullen..

Maar ik wens je veel sterkte, ik weet hoe kut het kan zijn. Het beste lijkt mij ook, geen contact meer hebben. Ik hoop dat het voor jou wel werkt (aangezien hij bij mij nog steeds veel door m'n hoofd spookt, ookal heb ik geen contact meer met um).

He, het is niet erg om je verhaal hier te lullen hoor. Het is ten eerste fijn om te horen dat mensen dingen herkennen en daarnaast is het wel voor jou fijn om je verhaal kwijt te kunnen denk ik.

Ik zou het, als ik jou was, gewoon zn gang laten gaan en zie maar wat er gebeurd als hij terug is. Hij mag ook wel eens wat van zich laten horen!

Ach, hij spookt wel in mijn hoofd, maar misschien wordt dat minder als het contact nog minder en minder wordt..

Sterkte en veel succes! *knuffelt*

Honda-Fanatic schreef op 23-02-2005 @ 13:51 :
*KNUF* Kan me denk ik een klein beetje inleven en invoelen in je situatie You know why

Je weet me te vinden

[Marcade]

Loontjuh schreef op 23-02-2005 @ 13:36 :
Ik vind het helemaal afsluiten ergens eng. Het klinkt misschien stom, maar ik ben bang me nog meer alleen te voelen enzo..

Klopt; het is eng en je zal je misschien alleen voelen, maar je moet er gewoon in geloven dat er een volgende relatie komt die hetzelfde, zo niet beter word. Probeer daar naar uit te kijken (zonder dat je gelijk de eerste de beste jongen bespringt). Het alleen zijn zal tijdelijk zijn en probeer het positief te zien; de tijd die je alleen bent kan je mooi gebruiken om aan jezelf te werken. Dingen te doen die moeilijker (of niet) te doen zijn als je wel een relatie zou hebben.

Ik denk niet dat jij een gebrek hebt aan mannelijke aandacht en dat je zelfs weinig moeite zou hebben met een bedpartner gezien je populariteit op dit forum, dus ik denk niet dat je je zo super alleen zal voelen als waar je bang voor bent.

mrsjones schreef op 23-02-2005 @ 13:54 :
Tsja.. en anders gewoon eerlijk zijn. En vertellen dat je hem nog mist etc. Bezig bent met wat er is gebeurt. Je weet dat wel meteen waar je aan toe bent?

Ook hier heb ik over nagedacht, maar ik vind het toch wel wat hoor.. Toen we weer contact kregen heb ik het ook zeg maar een beetje 'laten groeien'. Hij zei namelijk wel dat hij er voor me wilde zijn (hij was erg geschrokken toen ik hem vertelde dat ik mijn maatje kwijt ben in mijn ogen etc etc) en dat hij weer mn maatje wilde zijn etc, maar hij moest dat in mijn ogen maar 'bewijzen'. Hij moest eerst mijn vertrouwen weer een beetje winnen, voordat ik mijn hart weer open en bloot op tafel zou gooien. Op die manier had ik minder kans om het weer verplet te laten worden..

Daarom had ik ook gewacht voordat ik dat gesprek aan wilde gaan. Omdat hij in het begin heel afstandelijk deed etc had ik niet het gevoel dat ik bij hem mijn dingen 'kwijt kon'. Toen dat wat beter ging wilde ik met hem praten, naja, de rest is al tig keer verteld, hij kwam niet opdagen etc.

Voor mij was dat al een hele stap. Voor mijn gevoel in ieder geval. Het is ook niet iets wat ik graag via de mail ofzo zou willen doen.
Op dit moment is dus vertellen dat ik hem zo mis zeker geen optie..

[pyres]

hai loon
mja ik begrijp hoe je je voelt. ik ben nou ook een paar maanden single en in het begin moest ik ook nog veel aan me ex denken maar dat was meer omdat ik best eenzaam was (stage en operatie gehad enzo). ik weet niet of ik je kan helpen want ik vind het altijd zo moeilijk met dit soort dingen .
het enige wat ik kan zeggen is dat IK nu zodanig over m'n ex heen ben dat ik ook niet meer wat met hem zou beginnen (althans in de komende 5 jaar niet ). Het enige wat ik je kan meegeven is eerlijk tegenover hem en eerlijk tegenover jezelf zijn. tuurlijk heb je het moeilijk maar in hoeverre heb je het moeilijk? wil je hem zeker weten terug? of heb je het nu gewoon moeilijk.

Geloof het of niet maar er zijn genoeg jongens op de weten die wel zien hoe speciaal je bent. Als jij zeker weet dat jij en die jongen samen moeten zijn, dan is dat zo. Maar als ik in jou situatie zat, dan zou ik m'n hoop er niet op vestigen.
Mijn ex en ik zijn ook eerder even uit elkaar geweest en uiteindelijk wel teruggekomen. Echter terugkomen bij je ex is niet altijd een garantie voor een betere relatie. Bij ons kwamen dezelfde problemen terug en ik was niet zozeer droevig omdat ik hem kwijt was, maar vooral omdat hij duidelijk liet merken dat ik voor hem niet op de eerste plaats stond.

Een jongen die je niet laat merken hoe speciaal je bent, is je niet waard. Je verdient iemand die lieve smsjes stuurt, lieve kaartjes, rode rozen en zomaar even belt om je te zeggen hoeveel hij/zij wel niet van je houdt. Het probleem is gewoon dat de meeste mannen niet zo gevoelig en goed in contact staan met hun emoties als bij vrouwen

lieverd ik wens je veel succes
ik weet zeker dat ookal doet het nu zo'n pijn, dat het helemaal goed gaat komen

The0 schreef op 23-02-2005 @ 13:55 :
Nou, dan mag ik niet ontbreken in dit topic natuurlijk. Alhoewel ik alles wat ik hier ga zeggen je hoogstwaarschijnlijk al een keer live verteld heb (aan de reacties te zien heb je echt een halve helpdesk ofzo) vertel ik het wel nog een keer.

Wat anderen zeggen ben ik wel deels met ze eens. Probeer het hoofdstuk EX af te sluiten, once and for ever. Hij beheerst je leven meer dan je zelf zou willen.

Iets waar ik ook meteen aan moest denken (raar eigenlijk dat ik dat nu pas bedacht en niet eerder al..) is iets wat ik uit een psychologie boek heb gelezen. Cognitive dissonance, dit houdt in dat je doen niet overeenkomt met je denken en dat je hersenen daarom maar redenen gaan verzinnen waardoor dit wel zo is. Aan de ene kant wil je volgens mij graag over je ex heenkomen, aan de andere kant blijf je hem toch steeds weer opzoeken, toch contact met hem onderhouden etc. Je hoofd zal dan dus gaan denken 'misschien is ie toch zo gek nog niet', maar dit wil je (atleast in my opinion) helemaal niet.

Ik weet dat je niet echt fysieke herinneringen (klinkt charmant maar je snapt wel) aan je ex hebt, maar toch herinnerd een ongelofelijke boel je aan hem. Misschien kun je proberen jezelf zeg maar te verbieden dingen met hem te associeren. Dus niet elke keer bij lijn 114 denken 'oh hoe zat dat vroeger', maar nee, 'oh die gaat naar zutphen'.. Begrijp (en ook weet) hoeveel moeite zoiets kost, maar als je maar aan hem BLIJFT denken, zul je (doh) nooit van hem afkomen in je hoofd. Doe je dit niet, zullen de aankomende jongens die je misschien wel echt leuker dan leuk vind, hoogstwaarschijnlijk hetzelfde overkomen als die andere jongen waar je over schreef

As always, een heleboel sterkte, en zullen we afspreken dat je op je verjaardag volledig over em heen bent? Kusje!

Hihi.. Gekkie De deal kan ik echter niet maken, maar het is een goed streven.

Je stukje over cognitive dissonance snap ik nog niet zo goed in deze situatie .
Verder heb ik niet zo heel veel te zeggen eigenlijk . Het is meer een uhu en een hummetje.. Gek he, hij is hier maar 1 keer geweest en meteen zijn er al tig herinneringen..
Bedankt lieverd
*knuffelt*

Marcade schreef op 23-02-2005 @ 14:03 :
Klopt; het is eng en je zal je misschien alleen voelen, maar je moet er gewoon in geloven dat er een volgende relatie komt die hetzelfde, zo niet beter word. Probeer daar naar uit te kijken (zonder dat je gelijk de eerste de beste jongen bespringt). Het alleen zijn zal tijdelijk zijn en probeer het positief te zien; de tijd die je alleen bent kan je mooi gebruiken om aan jezelf te werken. Dingen te doen die moeilijker (of niet) te doen zijn als je wel een relatie zou hebben.

Ik denk niet dat jij een gebrek hebt aan mannelijke aandacht en dat je zelfs weinig moeite zou hebben met een bedpartner gezien je populariteit op dit forum, dus ik denk niet dat je je zo super alleen zal voelen als waar je bang voor bent.

Pff.. ik heb het maar druk met al die lieve reacties van mensen. Dit doet me al heel erg goed. Lang geleden dat een topic van mij zo goed liep Hahaha.. Het voelt ook goed dat mensen de moeite willen nemen om hun ervaringen te delen of hun kijk op de situatie te geven. Dat wilde ik even kwijt


Haha, jongens bespringen? In relaties in ieder geval niet. Ik zou graag een relatie willen hebben, maar dat zou niet eerlijk zijn voor mijn gevoel. Ik kijk echt uit naar een nieuwe liefde, om het zo maar te zeggen, en iemand die me weer dat speciale gevoel geeft. En ookal is het zo onterecht, soms vraag ik me af of dat nog wel komt.
Ja, als ik gewoon realistisch denk weet ik wel dat dat vast nog wel komt enzo, maar toch..

Gek dat mensen dat toch allemaal denken De mannelijke aandacht valt echt reuze mee, je kunt wel zeggen tegen.
Moeite met een het vinden van een bedpartner (mocht ik dat willen) heb ik dus nog meer
Mijn populariteit op het forum (voor zover ik populair ben hier ) is ook niet te vergelijken met het echte leven.

Daarnaast is het een ander soort van alleen voelen. Het heeft meer te maken met een soort van geborgenheid, onvoorwaardelijke liefde etc.. Ik denk dat je het wel snapt..

Dank je wel voor je lieve reacties..

pyres schreef op 23-02-2005 @ 14:08 :
hai loon
mja ik begrijp hoe je je voelt. ik ben nou ook een paar maanden single en in het begin moest ik ook nog veel aan me ex denken maar dat was meer omdat ik best eenzaam was (stage en operatie gehad enzo). ik weet niet of ik je kan helpen want ik vind het altijd zo moeilijk met dit soort dingen .
het enige wat ik kan zeggen is dat IK nu zodanig over m'n ex heen ben dat ik ook niet meer wat met hem zou beginnen (althans in de komende 5 jaar niet ). Het enige wat ik je kan meegeven is eerlijk tegenover hem en eerlijk tegenover jezelf zijn. tuurlijk heb je het moeilijk maar in hoeverre heb je het moeilijk? wil je hem zeker weten terug? of heb je het nu gewoon moeilijk.

Geloof het of niet maar er zijn genoeg jongens op de weten die wel zien hoe speciaal je bent. Als jij zeker weet dat jij en die jongen samen moeten zijn, dan is dat zo. Maar als ik in jou situatie zat, dan zou ik m'n hoop er niet op vestigen.
Mijn ex en ik zijn ook eerder even uit elkaar geweest en uiteindelijk wel teruggekomen. Echter terugkomen bij je ex is niet altijd een garantie voor een betere relatie. Bij ons kwamen dezelfde problemen terug en ik was niet zozeer droevig omdat ik hem kwijt was, maar vooral omdat hij duidelijk liet merken dat ik voor hem niet op de eerste plaats stond.

Een jongen die je niet laat merken hoe speciaal je bent, is je niet waard. Je verdient iemand die lieve smsjes stuurt, lieve kaartjes, rode rozen en zomaar even belt om je te zeggen hoeveel hij/zij wel niet van je houdt. Het probleem is gewoon dat de meeste mannen niet zo gevoelig en goed in contact staan met hun emoties als bij vrouwen

lieverd ik wens je veel succes
ik weet zeker dat ookal doet het nu zo'n pijn, dat het helemaal goed gaat komen

Ik krijg tranen in mn ogen . Dank je wel voor je ontzettend lieve reactie.
Ik heb wel eens nagedacht over het feit of ik het (alle dus) niet gewoon mis, in plaats van dat ik hem mis. Snap je? Maar dat is dus het moeilijke. Ik mis hem. Ik mis zijn ogen, zijn lach, de manier hoe hij praat, hoe hij loopt, beweegt, zijn humor, het gevoel vrij te zijn om mezelf te zijn etc.

Jij ook heel veel succes. Het is even doorbijten, maar met mij komt het wel goed hoor Kusje..

O ja, nog even voor Ruud: ik zou nooit maar dan ook nooit iets doen als ik wist dat hij een vriendin had. Toen hij dat meisje leuk vond heb ik me ook expres wat op de achtergrond gehouden..

[saartjeh]

hallo wat een lap tekst (niet dat ik dat zelf niet zou doen), maar ik heb het helemaal gelezen
ik verbaas me erover dat dat nog maar gisteren was en je nu al zoveel posts hebt

maargoed ik heb de reacties ook aardig/vluchtig doorgelezen en ik ga eens even kijken of ik er nog een nuttige reactie bij kan posten

wat the0 schreef in dat stukje over lijn 114 ben ik het helemaal mee eens.
en je moet naar mijn mening indd niet alles compleet verbannen.
toen ik het stuk las dacht ik eerst: die wil weten of ze terug moet gaan naar die vriend. vroeger had ik nee gezegd maar met enigszins meer ervaring zeg ik ja. maar toen ik verder las met die 2 dagen die ie vergeten was en die botte houding in dat stukje wat je op LJ had gezet dus dacht ik... eh nee, toch maar niet.
maar denk aan die negatieve dingen. denk aan de keren dattie je heeft laten zitten, dat het wel een schat van een jongen is en heel vertrouwd zou kunnen voelen, maar dat hield niet lang stand!! hij reageert opeens niet meer en wil dan weer nix met je te maken hebben en laat je dus stikken. meid, je verdient beter en dat weet je zelf ook.
denk daaraan

volgensmij had je het em al helemaal uitgelegd toch? zo niet; doen. geeft je zelf ook het idee dat hij het duidelijk weet. leg het uit. zeg tegen hem dat je wil dat hij geen contact met je opzoekt. en maak dat goed duidelijk (toen ik dat tegen mijn vriend zei toen het net uit was heb ik het wel honderd keer gezegd maar die gozer heeft een blok hout voor zijn kop, hopelijk die van jou niet)
maar maak het duidelijk

blokkeer daarna zijn mail, dat lijkt me wél belangrijk
blijf wel gewoon lekker met 'jullie' vrienden om gaan, die gozer die goede vriend van hem is. als ze dr naar vragen; maak duidelijk dat jullie geen echte ruzie hebben maar gewoon besloten dat dit het beste is en als 'vrienden' nu echt definitief uitelkaar blijven, wel vrienden maar elkaar niet 'ontmoeten', tenzij het toevallig is en dan is het dus geen ramp.

ik zou als ik jouw was zijn smsjes NIET LEZEN, hoe moeilijk ook, gelijk verwijderen. okeej dat doe je misschien toch niet, zou ik ook niet doen, maar tis wel verstandig, reageer er anders niet op. laat zijn nummer in je tel als je em niet uit je hoofd kent (voor als hij je belt, dan ben je voorbereid) maar zet bijvoorbeeld een X voor zijn naam of maak van zijn naam een x, dan staat ie helemaal onderaan en kom je em minder vaak tegen. tenzij je vriendenkring bol staat van de mensen met een x...

msn zou ik ook blokken ja.

dit klinkt misschien wél als totaal afsluiten maar het lijken mij maatregelen
als je hem voor jezelf afschermt dan kan hij je nu niet elke keer hoop geven en weer pijn doen, ondanks wat je jezelf voorhoud. dit werkt gewoon niet meer zoals ik begrijp dus dan moet je consequent zijn. maar als je hem toevallig tegenkomt of je wilt zoow graag naar feest van 'jullie' vrienden of ergens waar hij ook komt kun je daar gewoon heen en ben je dr ook beter bestand tegen.

verwijder wel foto's van hem enzow. niet als ut bijvoorbeeld groepsfoto is waar hij o.a. opstaat. maar zorg wel dat je er niet gemakkelijk bij kan, brand het bijv. op een cd of print ze uit en doe ze in een doos of stop ze (als ze in pc staat) in een map van een map van een map maar de foto's waar hij alleen op staat zou ik weg doen
ga ook niet elke dag zwijmelen bij de verhalen in je LJ of dagboek of whatever waar vanalles instaat over hem
schrijf dat evt ook op wanneer je dat wel doet en ga dan na periode es kijken hoe vaak je dat doet (desnoods alleen streepjes in je agenda, ja dan blijf je wel aan em denken maar doe dat één keer één periode) dit met devolgende reden: zie je hoeveel je nog aan hem denkt (té veel als dat zo is) en hij eigenlijk dus je leven 'beheerst'

misschien spreken sommige dingen je TOTAAL niet aan maar ik zeg ook niet dat je het MOET doen van mij, het is gewoon mijn visie en er zit vast wel 1 ding bij die je goed lijkt

probeer hem niet volledig uit je geheugen te wissen maar probeer wel dat je niet meer dagelijks met hem in contact komt en zorg dat hij afstand neemt in je leven, althans zoiezo voor de eerste periode.

en verder natuurlijk de standaard dingen, meer tijd met je vrienden (maar neem dit ook egt serieus, het is niet voor niets standaard) en doe andere dingen zoals ijsjes eten als het plotseling wel zonnig word of sinnesappelsap persen, weet ik veel, gewone onnozele dingen die je wellicht aan het lachen maken

pluspunt van ditalles is dat je, als je hem uit je hoofd hebt, (meer) openstaat voor nieuwe relaties en jongens

ga desnoods een korte koop-verslaving aan. ook niet goed maar als je niet een te erge aanleg voor verslavingen hebt dan zul je er vast wel na een korte tijd vanaf kunnen. doe gewoon verschillende dingen tijdelijk

ik hoop egt dat je hier iets aan hebt want het is een jumbo text
heel veel succes in ieder geval

liefs, saar

saartjeh schreef op 23-02-2005 @ 15:09 :
hallo wat een lap tekst (niet dat ik dat zelf niet zou doen), maar ik heb het helemaal gelezen
ik verbaas me erover dat dat nog maar gisteren was en je nu al zoveel posts hebt

maargoed ik heb de reacties ook aardig/vluchtig doorgelezen en ik ga eens even kijken of ik er nog een nuttige reactie bij kan posten

wat the0 schreef in dat stukje over lijn 114 ben ik het helemaal mee eens.
en je moet naar mijn mening indd niet alles compleet verbannen.
toen ik het stuk las dacht ik eerst: die wil weten of ze terug moet gaan naar die vriend. vroeger had ik nee gezegd maar met enigszins meer ervaring zeg ik ja. maar toen ik verder las met die 2 dagen die ie vergeten was en die botte houding in dat stukje wat je op LJ had gezet dus dacht ik... eh nee, toch maar niet.
maar denk aan die negatieve dingen. denk aan de keren dattie je heeft laten zitten, dat het wel een schat van een jongen is en heel vertrouwd zou kunnen voelen, maar dat hield niet lang stand!! hij reageert opeens niet meer en wil dan weer nix met je te maken hebben en laat je dus stikken. meid, je verdient beter en dat weet je zelf ook.
denk daaraan

volgensmij had je het em al helemaal uitgelegd toch? zo niet; doen. geeft je zelf ook het idee dat hij het duidelijk weet. leg het uit. zeg tegen hem dat je wil dat hij geen contact met je opzoekt. en maak dat goed duidelijk (toen ik dat tegen mijn vriend zei toen het net uit was heb ik het wel honderd keer gezegd maar die gozer heeft een blok hout voor zijn kop, hopelijk die van jou niet)
maar maak het duidelijk

blokkeer daarna zijn mail, dat lijkt me wél belangrijk
blijf wel gewoon lekker met 'jullie' vrienden om gaan, die gozer die goede vriend van hem is. als ze dr naar vragen; maak duidelijk dat jullie geen echte ruzie hebben maar gewoon besloten dat dit het beste is en als 'vrienden' nu echt definitief uitelkaar blijven, wel vrienden maar elkaar niet 'ontmoeten', tenzij het toevallig is en dan is het dus geen ramp.

ik zou als ik jouw was zijn smsjes NIET LEZEN, hoe moeilijk ook, gelijk verwijderen. okeej dat doe je misschien toch niet, zou ik ook niet doen, maar tis wel verstandig, reageer er anders niet op. laat zijn nummer in je tel als je em niet uit je hoofd kent (voor als hij je belt, dan ben je voorbereid) maar zet bijvoorbeeld een X voor zijn naam of maak van zijn naam een x, dan staat ie helemaal onderaan en kom je em minder vaak tegen. tenzij je vriendenkring bol staat van de mensen met een x...

msn zou ik ook blokken ja.

dit klinkt misschien wél als totaal afsluiten maar het lijken mij maatregelen
als je hem voor jezelf afschermt dan kan hij je nu niet elke keer hoop geven en weer pijn doen, ondanks wat je jezelf voorhoud. dit werkt gewoon niet meer zoals ik begrijp dus dan moet je consequent zijn. maar als je hem toevallig tegenkomt of je wilt zoow graag naar feest van 'jullie' vrienden of ergens waar hij ook komt kun je daar gewoon heen en ben je dr ook beter bestand tegen.

verwijder wel foto's van hem enzow. niet als ut bijvoorbeeld groepsfoto is waar hij o.a. opstaat. maar zorg wel dat je er niet gemakkelijk bij kan, brand het bijv. op een cd of print ze uit en doe ze in een doos of stop ze (als ze in pc staat) in een map van een map van een map maar de foto's waar hij alleen op staat zou ik weg doen
ga ook niet elke dag zwijmelen bij de verhalen in je LJ of dagboek of whatever waar vanalles instaat over hem
schrijf dat evt ook op wanneer je dat wel doet en ga dan na periode es kijken hoe vaak je dat doet (desnoods alleen streepjes in je agenda, ja dan blijf je wel aan em denken maar doe dat één keer één periode) dit met devolgende reden: zie je hoeveel je nog aan hem denkt (té veel als dat zo is) en hij eigenlijk dus je leven 'beheerst'

misschien spreken sommige dingen je TOTAAL niet aan maar ik zeg ook niet dat je het MOET doen van mij, het is gewoon mijn visie en er zit vast wel 1 ding bij die je goed lijkt

probeer hem niet volledig uit je geheugen te wissen maar probeer wel dat je niet meer dagelijks met hem in contact komt en zorg dat hij afstand neemt in je leven, althans zoiezo voor de eerste periode.

en verder natuurlijk de standaard dingen, meer tijd met je vrienden (maar neem dit ook egt serieus, het is niet voor niets standaard) en doe andere dingen zoals ijsjes eten als het plotseling wel zonnig word of sinnesappelsap persen, weet ik veel, gewone onnozele dingen die je wellicht aan het lachen maken

pluspunt van ditalles is dat je, als je hem uit je hoofd hebt, (meer) openstaat voor nieuwe relaties en jongens

ga desnoods een korte koop-verslaving aan. ook niet goed maar als je niet een te erge aanleg voor verslavingen hebt dan zul je er vast wel na een korte tijd vanaf kunnen. doe gewoon verschillende dingen tijdelijk

ik hoop egt dat je hier iets aan hebt want het is een jumbo text
heel veel succes in ieder geval

liefs, saar

Haha.. Er zijn inderdaad dingen die me totaal niet aanspreken, zoals het verwijderen van zijn en onze foto's. Hij blijft toch een deel van mijn leven en ik vind het bv al zo jammer dat ik zo weinig foto's met mijn vader heb, bij hem wil ik ze niet hebben, dan verwijderen en er later spijt van hebben.

Wat is het nut van hem vertellen dat ik m niet wil spreken? Ik spreek hem al nauwelijks.. En smsjes krijg ik al helemaal niet

Maar zoals ik al eerder zei: je wist m nu uit je hoofd, maar is dat verwerken? Ik denk dat ik het allemaal verwerkt hebt op het moment dat als ik aan hem denk ik geen verlangen meer voel en een rust heb van 'het is goed zo'.. Dat als ik hem zie of spreek ik niet meer op en neer bons van de zenuwen etc.. Dat ik hem gewoon kan zien en kan denken: wij zijn verleden tijd en dat is niet erg.

[saartjeh]

Loontjuh schreef op 23-02-2005 @ 15:22 :
Haha.. Er zijn inderdaad dingen die me totaal niet aanspreken, zoals het verwijderen van zijn en onze foto's. Hij blijft toch een deel van mijn leven en ik vind het bv al zo jammer dat ik zo weinig foto's met mijn vader heb, bij hem wil ik ze niet hebben, dan verwijderen en er later spijt van hebben.

Wat is het nut van hem vertellen dat ik m niet wil spreken? Ik spreek hem al nauwelijks.. En smsjes krijg ik al helemaal niet

Maar zoals ik al eerder zei: je wist m nu uit je hoofd, maar is dat verwerken? Ik denk dat ik het allemaal verwerkt hebt op het moment dat als ik aan hem denk ik geen verlangen meer voel en een rust heb van 'het is goed zo'.. Dat als ik hem zie of spreek ik niet meer op en neer bons van de zenuwen etc.. Dat ik hem gewoon kan zien en kan denken: wij zijn verleden tijd en dat is niet erg.

dat van die foto's bedoel ik ook zeker niet als er andere op staan
maar je kunt ze dus ook bijvoorbeeld (de foto's waar alleen hij op staat) gewoon "verstoppen"

hem vertellen dat je niet met hem wil spreken kan voor 2 dingen nuttig zijn. 1: áls hij contact met je op wil nemen, dus voorkomen. 2: als reactie, op moment dat hij reageert mail maken of de eerder gemaakte mail gelijk posten.
maar dit moet je ook alleen doen als ut goed voor je voelt

ik denk indd dat verwerken iets anders is maar die dingen die ik eerder typte maken het wel makkelijk

kijk die dingen als die foto's hoeft nat. niet perse, maar zolang je maar niet dagelijks aan hem herinnerd word. en omdattie ver bij je vandaan word gaat dat gemakkelijk. maar die foto's waar alleen hij op staat bijvoorbeeld en andere dingen kunnen je helpen makkelijker de 'verleiding' te weerstaan omdat dát je bellemmert in het verwerkingsproces. dus ik bedoel niet dat dat verwerken is, maar het helpt

iig suc6 dr mee, het lijkt me wel heel moeilijk om in die situatie te zitten.

[marrel]

Loontjuh schreef op 23-02-2005 @ 15:22 :
Maar zoals ik al eerder zei: je wist m nu uit je hoofd, maar is dat verwerken? Ik denk dat ik het allemaal verwerkt hebt op het moment dat als ik aan hem denk ik geen verlangen meer voel en een rust heb van 'het is goed zo'.. Dat als ik hem zie of spreek ik niet meer op en neer bons van de zenuwen etc.. Dat ik hem gewoon kan zien en kan denken: wij zijn verleden tijd en dat is niet erg.

Denk ook niet dat wegstoppen verwerken is, vroeg of laat komt het dan toch weer terug, dat is meer
uitstellen. Je zult het denk ik wel voor jezelf moeten afsluiten en ik weet niet maar het klinkt bijna of hij dat ook aan het doen is... Het moet een plekje krijgen zodat je het kunt laten rusten... hoe?
Mja moeilijk.... Je hebt al een andere relatie tussendoor gehad maar daardoor kon je hem niet vergeten, je hebt een tijd geen contact gehad maar dat werkte dus ook niet echt....
Maar ik denk wel dat als het nu van twee kanten komt (naja als hij opeens zijn contact laat verwateren en jij daardoor automatisch ook) dat het misschien makkelijker is om wat af te sluiten. Dan is het alleen toch nog aan jou om ook werkelijk een kast te gaan kopen en je gedachten daarin op te ruimen... En hij hoeft niet uit je leven in de zin van al het contact weg, je moet alleen zorgen dat je het goede contact krijgt wat jij wilt hebben...

marrel schreef op 23-02-2005 @ 15:54 :
Denk ook niet dat wegstoppen verwerken is, vroeg of laat komt het dan toch weer terug, dat is meer
uitstellen. Je zult het denk ik wel voor jezelf moeten afsluiten en ik weet niet maar het klinkt bijna of hij dat ook aan het doen is... Het moet een plekje krijgen zodat je het kunt laten rusten... hoe?
Mja moeilijk.... Je hebt al een andere relatie tussendoor gehad maar daardoor kon je hem niet vergeten, je hebt een tijd geen contact gehad maar dat werkte dus ook niet echt....
Maar ik denk wel dat als het nu van twee kanten komt (naja als hij opeens zijn contact laat verwateren en jij daardoor automatisch ook) dat het misschien makkelijker is om wat af te sluiten. Dan is het alleen toch nog aan jou om ook werkelijk een kast te gaan kopen en je gedachten daarin op te ruimen... En hij hoeft niet uit je leven in de zin van al het contact weg, je moet alleen zorgen dat je het goede contact krijgt wat jij wilt hebben...

Een wijs meisje ben jij. Ik ga in ieder geval mijn best doen.
Het moeilijke van zeggen 'ik wil geen contact meer' vind ik het feit dat ik dan voor mn gevoel geen grip meer op de situatie heb. Dat heb ik nu ook niet, maar nu kan hij bv nog 'goede wil' tonen, mocht hij dat willen. Dat zal hij absoluut niet doen als ik dat zeg.. En wanneer neem je dan weer contact op? En misschien wil hij dat dan wel niet.. Dat soort dingen..

@ Saartje: ik kijk zn foto's niet elke dag. Ik kom ze vaak wel tegen, maar ze zitten in een map en ik weet precies in welke map foto's en flimpjes van ons zitten. Zo heb ik ook een map waar allemaal 'brieven' (documenten in word, vaak dingen die ik gemaild heb etc) zitten. Daar kijk ik ook nauwelijks.. Ik scroll ze vaak voorbij zonder er naar te kijken. Maar juist die dingen maken het nog normaal. Soms lees ik wat dingen terug. Minder leuke dingen en leuke dingen. Van de leuke dingen kan ik dan vaak genieten. Dat hij zo lief voor me was. En dat maakt me dan niet verdrietig ofzo.. Soms heb ik juist die dingen nodig om mezelf er aan te herinneren: Hij was echt gek op je toen..

[ironflower]

saartjeh schreef op 23-02-2005 @ 15:09 :

hij reageert opeens niet meer en wil dan weer nix met je te maken hebben en laat je dus stikken. meid, je verdient beter en dat weet je zelf ook.
denk daaraan

Volgens mij doet hij gewoon, wat veel mensen Loontjuh nu ook aanraden. Het contact verbreken en maar even "doen" alsof je geen contact meer wilt, in de hoop dat het daardoor over een tijd mss wel weer normaal kan zijn zonder verdere gevoelens etc etc.

Nu ken ik de hele situatie natuurlijk niet, maar ik krijg het idee dat hij nu als "slechterik" wordt afgeschildert omdat hij bot reageerd of niet reageerd. Terwijl iedereen datzelfde eigenlijk ook aan Loontjuh aanraad, namerlijk het contact te verbreken.

Ik heb ongeveer in dezelfde situatie gezeten, en het geen contact hebben is echt heel erg moeilijk. Maar ik zou het toch proberen. Sla de foto's die je op de computer hebt staan op een cd op en leg die weg. Tuurlijk moet je niet al je herinneringen weg doen, weet je hoe zonde dat zou zijn. Maar stop ze nu voorlopig even weg, zodat je er over een bepaalde tijd met een normaal gevoel aan terug kan denken.

succes iig!

Ow ik heb nog 1 vraag, mss staat het ergens wel duidelijk, maar heb niet alles precies doorgenomen..

Zou je weer met hem samen willen zijn?

[marrel]

Loontjuh schreef op 23-02-2005 @ 16:13 :
Een wijs meisje ben jij. Ik ga in ieder geval mijn best doen.
Het moeilijke van zeggen 'ik wil geen contact meer' vind ik het feit dat ik dan voor mn gevoel geen grip meer op de situatie heb. Dat heb ik nu ook niet, maar nu kan hij bv nog 'goede wil' tonen, mocht hij dat willen. Dat zal hij absoluut niet doen als ik dat zeg.. En wanneer neem je dan weer contact op? En misschien wil hij dat dan wel niet.. Dat soort dingen..

Ik vind jou ook wijs als je mijn tekst begreep maare ja geen contact is ook weer een totaal ander uiterste, daar zit wat tussen in en dat moet je denk ik toch zien te zoeken, en dat is moeilijk en kost tijd denk ik ook wel maja...
En anders weet je me nog altijd te vinden

ironflower schreef op 23-02-2005 @ 16:15 :
Volgens mij doet hij gewoon, wat veel mensen Loontjuh nu ook aanraden. Het contact verbreken en maar even "doen" alsof je geen contact meer wilt, in de hoop dat het daardoor over een tijd mss wel weer normaal kan zijn zonder verdere gevoelens etc etc.

Nu ken ik de hele situatie natuurlijk niet, maar ik krijg het idee dat hij nu als "slechterik" wordt afgeschildert omdat hij bot reageerd of niet reageerd. Terwijl iedereen datzelfde eigenlijk ook aan Loontjuh aanraad, namerlijk het contact te verbreken.

Ik heb ongeveer in dezelfde situatie gezeten, en het geen contact hebben is echt heel erg moeilijk. Maar ik zou het toch proberen. Sla de foto's die je op de computer hebt staan op een cd op en leg die weg. Tuurlijk moet je niet al je herinneringen weg doen, weet je hoe zonde dat zou zijn. Maar stop ze nu voorlopig even weg, zodat je er over een bepaalde tijd met een normaal gevoel aan terug kan denken.

succes iig!

Ow ik heb nog 1 vraag, mss staat het ergens wel duidelijk, maar heb niet alles precies doorgenomen..

Zou je weer met hem samen willen zijn?

Het is begrijpelijk dat de mensen die mij kennen hem als de slechterik zien. Hem een gigantische eikel vinden etc. Net als de mensen die dit lezen. Dit is mijn kant, maar ik kan alleen mijn kant vertellen.
Toch zie ik hem niet als een grote klootzak. Ik hou van die jongen. Echt..

Of ik graag met hem samen zou willen zijn? Ja. Ik zou ons graag een tweede kans willen geven. Maar of dat er in zit.. Daar twijfel ik momenteel heel erg aan. Het leek even beter tot zelfs goed te gaan. Geen gedwongen contact en niemand die achter iemand aanloopt etc. In mijn ogen liet en laat ik hem gewoon vrij in wat hij wilt doen. Daar heb ik niets meer mee te maken.
En nu. Nu is t decor weer ingestort.. Maar ik zal een mooi nieuw decor moeten bouwen, maar afbreken en bouwen.. Dat kost pijn en moeite en vooral veel tijd..

[Multilot]

Heb je verhaal gelezen, en ik wilde je eigenlijk veel sterkte wensen.. Ik denk ook dat je op deze manier wel goed bezig bent. Je hebt er niks aan om er voor weg te lopen of je ervoor te verstoppen (foto's in verhuisdozen) omdat dat gewoonweg niet lukt. En dat is ook niet wat je wilt...
Dat hij je niks te zeggen had na die mail is misschien ook een teken dat hij het absoluut nog niet verwerkt heeft, en dat graag op zn eigen manier wil doen...
Ik wil je heel veel sterkte wensen, en ik blijf dit topic nog even volgen, ben benieuwd naar het vervolg...

Multilot schreef op 23-02-2005 @ 19:37 :
Heb je verhaal gelezen, en ik wilde je eigenlijk veel sterkte wensen.. Ik denk ook dat je op deze manier wel goed bezig bent. Je hebt er niks aan om er voor weg te lopen of je ervoor te verstoppen (foto's in verhuisdozen) omdat dat gewoonweg niet lukt. En dat is ook niet wat je wilt...
Dat hij je niks te zeggen had na die mail is misschien ook een teken dat hij het absoluut nog niet verwerkt heeft, en dat graag op zn eigen manier wil doen...
Ik wil je heel veel sterkte wensen, en ik blijf dit topic nog even volgen, ben benieuwd naar het vervolg...

Dank je wel. Het moeilijke van dit soort dingen is dat ik niets voor hem wil invullen zeg maar. En zolang hij mij geen duidelijkheid geeft.. Tja, dan kan ik er niets mee. En daar probeer ik nu 'vrede mee te hebben'...

[AngelLena]

Loontjuh schreef op 23-02-2005 @ 19:57 :
Dank je wel. Het moeilijke van dit soort dingen is dat ik niets voor hem wil invullen zeg maar. En zolang hij mij geen duidelijkheid geeft.. Tja, dan kan ik er niets mee. En daar probeer ik nu 'vrede mee te hebben'...

Ik denk op een gegeven moment ook dat een vraag-antwoord spelletje geen zin meer heeft. Dat je het dan maar moet accepteren dat het nou eenmaal zo gelopen is. Niets meer aan te doen, alle hoop laten vervaren en dan kan je verder gaan.

[pyres]

Loontjuh schreef op 23-02-2005 @ 14:24 :
Ik krijg tranen in mn ogen . Dank je wel voor je ontzettend lieve reactie.
Ik heb wel eens nagedacht over het feit of ik het (alle dus) niet gewoon mis, in plaats van dat ik hem mis. Snap je? Maar dat is dus het moeilijke. Ik mis hem. Ik mis zijn ogen, zijn lach, de manier hoe hij praat, hoe hij loopt, beweegt, zijn humor, het gevoel vrij te zijn om mezelf te zijn etc.

Jij ook heel veel succes. Het is even doorbijten, maar met mij komt het wel goed hoor Kusje..

die ene jongen heeft me gemaild

Heb een poos geleden ergens in een topic ook met je 'gesproken' over vriendjes en exvriendjes. Weet niet of je dat nog weet...
Maar ik heb ongeveer hetzelfde met mijn exvriend. En dan vooral dit;

Loontjuh schreef op 23-02-2005 @ 14:24 :
Ik heb wel eens nagedacht over het feit of ik het (alle dus) niet gewoon mis, in plaats van dat ik hem mis. Snap je? Maar dat is dus het moeilijke. Ik mis hem. Ik mis zijn ogen, zijn lach, de manier hoe hij praat, hoe hij loopt, beweegt, zijn humor, het gevoel vrij te zijn om mezelf te zijn etc.

Ik ben er nog steeds niet echt over uit wat ik nu zo mis. Maar ik moet het van mezelf echt afsluiten. Het is zooo lastig, en ik kan alleen maar zeggen; blijf er voor gaan, kies voor jezelf, want als jij nix meer van hem hoort, ga je jezelf alleen maar ongelukkiger voelen.
Mijn ex heeft een nieuwe vriendin, maar zelfs dat maakt het niet makkelijker.

Geef andere jongens een kans, ookal is het lastig. Ik had maar 5 maanden verkering, dat is nu een half jaar uit, maar ik zit er nog steeds mee.
Ik kan andere jongens ook nog geen kans geven, maar besef me wel dat ik dat verder moet, dat doet hij ook..

En ik denk dat jouw ex dat ook doet. Dat hij het ook lastig vindt om nog contact met je te hebben. Jongens zijn niet zo tactisch en gevoelig. Die doen het liever op deze manier..

Het komt allemaal wel goed, ik ben wss de zoveelste die het tegen je zegt, maar het komt echt wel goed. Succes meis, je verdient het!

pyres schreef op 23-02-2005 @ 21:18 :
die ene jongen heeft me gemaild

Ik las het ja. We moeten binnenkort weer bijkletsen

Daydream-ster schreef op 23-02-2005 @ 21:43 :
Heb een poos geleden ergens in een topic ook met je 'gesproken' over vriendjes en exvriendjes. Weet niet of je dat nog weet...
Maar ik heb ongeveer hetzelfde met mijn exvriend. En dan vooral dit;



Ik ben er nog steeds niet echt over uit wat ik nu zo mis. Maar ik moet het van mezelf echt afsluiten. Het is zooo lastig, en ik kan alleen maar zeggen; blijf er voor gaan, kies voor jezelf, want als jij nix meer van hem hoort, ga je jezelf alleen maar ongelukkiger voelen.
Mijn ex heeft een nieuwe vriendin, maar zelfs dat maakt het niet makkelijker.

Geef andere jongens een kans, ookal is het lastig. Ik had maar 5 maanden verkering, dat is nu een half jaar uit, maar ik zit er nog steeds mee.
Ik kan andere jongens ook nog geen kans geven, maar besef me wel dat ik dat verder moet, dat doet hij ook..

En ik denk dat jouw ex dat ook doet. Dat hij het ook lastig vindt om nog contact met je te hebben. Jongens zijn niet zo tactisch en gevoelig. Die doen het liever op deze manier..

Het komt allemaal wel goed, ik ben wss de zoveelste die het tegen je zegt, maar het komt echt wel goed. Succes meis, je verdient het!

Wat ontzettend lief. Ik weet wel dat het goed komt. Alles komt uiteindelijk goed Met jou ook, daar ben ik van overtuigd.

Wat jij zegt over die nieuwe vriendin van je ex. Dat lijkt me wel moeilijk, maar het zou mij wel denk ik een zekere houvast geven. Het is opeens zo duidelijk en er is geen ruimte meer voor hoop, want...
Dan kan het zeker nog wel pijn doen, maar er is die duidelijkheid.

Wij zijn 14 maanden samen geweest en ik ben nu bijna net zo lang bezig met hem, als onze relatie geduurd heeft. Niet echt gezond naar mijn idee Maar we komen hier uit.. Girlpower

*knuffelt*

Dank je wel voor je lieve woorden..

[miekmuis]

Loontjuh schreef op 23-02-2005 @ 13:58 :
Hmm.. De grote lijnen van jouw verhaal ken ik idd.. Ik hoop dat je weet dat je altijd bij me terecht kunt he meis.

Ik weet dat je hem een enorme zak vindt en er zijn wel meer mensen die dat vinden hoor Ik denk het soms ook wel, maar dan is daar weer dat gevoel..

*knuffelt* Head up young person!

Ja nouja en dat geldt dan ook weer voor de mijne. Iedereen vindt hem een zak en ik ergens ook wel... maar toch... *zucht*

Maar jij kunt ook altijd bij mij terecht ha! Als je er over wilt praten mag dat altijd en als je er juist niet over wilt praten mag dat net zo goed

Loontjuh schreef op 23-02-2005 @ 23:27 :
Wat ontzettend lief. Ik weet wel dat het goed komt. Alles komt uiteindelijk goed Met jou ook, daar ben ik van overtuigd.

Wat jij zegt over die nieuwe vriendin van je ex. Dat lijkt me wel moeilijk, maar het zou mij wel denk ik een zekere houvast geven. Het is opeens zo duidelijk en er is geen ruimte meer voor hoop, want...
Dan kan het zeker nog wel pijn doen, maar er is die duidelijkheid.

Wij zijn 14 maanden samen geweest en ik ben nu bijna net zo lang bezig met hem, als onze relatie geduurd heeft. Niet echt gezond naar mijn idee Maar we komen hier uit.. Girlpower

*knuffelt*

Dank je wel voor je lieve woorden..

Ik dacht dat het voor mij makkelijker zou worden, nu hij n vriendin heeft. Maar hij blijft ook naar mij toetrekken. Sinds hij verkering heeft, zijn we al vaker met elkaar naar bed geweest (laatste x drie weken trug), en nog vaker gezoend (laatste keer dit weekend). Dus ik krijg van hem ook niet het idee dat hij het af wilt sluiten met mij. Maar ik laat me vanaf nu niet langer gebruiken door hem. Ik wil ook verder, maar dan op een eerlijke manier! (Ik weet nl nog maar een paar weken dat hij al meer als 6 maanden een vriendin heeft...)

Dus met de duidelijkheid kan het tegenvallen. Weet niet hoe trouw jouw ex is, en of hij het je zou vertellen, als hij een vriendin heeft..

En zeker girlpower. Als ik het zo lees zijn we niet de enige die met dit probleempje zitten, dus het wordt forumpower!

Tsjakka!!

[miekmuis]

Daydream-ster schreef op 24-02-2005 @ 09:03 :
Ik dacht dat het voor mij makkelijker zou worden, nu hij n vriendin heeft. Maar hij blijft ook naar mij toetrekken. Sinds hij verkering heeft, zijn we al vaker met elkaar naar bed geweest (laatste x drie weken trug), en nog vaker gezoend (laatste keer dit weekend). Dus ik krijg van hem ook niet het idee dat hij het af wilt sluiten met mij. Maar ik laat me vanaf nu niet langer gebruiken door hem. Ik wil ook verder, maar dan op een eerlijke manier! (Ik weet nl nog maar een paar weken dat hij al meer als 6 maanden een vriendin heeft...)

Dus met de duidelijkheid kan het tegenvallen. Weet niet hoe trouw jouw ex is, en of hij het je zou vertellen, als hij een vriendin heeft..

En zeker girlpower. Als ik het zo lees zijn we niet de enige die met dit probleempje zitten, dus het wordt forumpower!

Tsjakka!!

Neuh, mijn ex heeft ook al een nieuwe vriendin hoorde ik laatst van hem. Sinds half Oktober. Maar ik kan niet zeggen dat het nu makkelijker is geworden om te accepteren.

[WolterB]

ironflower schreef op 23-02-2005 @ 16:15 :
Volgens mij doet hij gewoon, wat veel mensen Loontjuh nu ook aanraden. Het contact verbreken en maar even "doen" alsof je geen contact meer wilt, in de hoop dat het daardoor over een tijd mss wel weer normaal kan zijn zonder verdere gevoelens etc etc.

Nu ken ik de hele situatie natuurlijk niet, maar ik krijg het idee dat hij nu als "slechterik" wordt afgeschildert omdat hij bot reageerd of niet reageerd. Terwijl iedereen datzelfde eigenlijk ook aan Loontjuh aanraad, namerlijk het contact te verbreken.h

Wat je in haar openingspost hebt kunnen lezen en dat hij niet kwam opdagen terwijl ze iets afgesproken hadden (en dat in verschillende gevallen). Dat vind ik anders dan geen contact meer opnemen.
En als je weet dat iemand vragen heeft voor je, dan is het in mijn ogen ontzettend bot om die niet te beantwoorden. Hij kan dan zelf al wel dingen afgesloten hebben, maar zolang er één iemand met vragen zit is het toch zeker netjes om die helpen te beantwoorden. Je hebt toch heel lang samen dingen gedeeld en als je dan even belaapde dingen wilt weten hoe het precies zit en er dan geen antwoord op krijgt, is dat ontzettend frustrerend. Ik heb het zelf ook gehad dat ik met bepaalde vragen zat, die niet gelijk werden beantwoord en dat knaagt aan je, ontzettend. Je hebt dan het gevoel niet begrepen te worden en in de kou gezet wordt. Gelukkig is bij mij alles wel uitgepraat en heeft het niet zo lang geduurd, maar ik kan me zeker inbeelden hoe het voelt als je geen antwoorden krijgt.

Hij zal zeker geen slechterik zijn, voor zijn eigen gevoelens, maar voor de gevoelens van Loontjuh is hij absoluut wél een slechterik. Hij zorgt ervoor dat bepaalde dingen niet afgesloten kunnen worden via een gemakkelijke weg, dus hij dwingt haar in principe om een hobbelige omweg te nemen terwijl hij de makkelijke en kortste weg kon nemen. Dit vind ik zelf niet eerlijk, want hierdoor duurt het verwerken van bepaalde dingen veel langer.

Wat het verschil dus is tussen het contact verbreken van hem en wat aangeraden wordt om van haar kant ook het contact te verbreken (wat er nu al niet meer is...), is dat hij de dingen al wel afgesloten had en hij ws wel antwoorden heeft gekregen op de dingen waar hij mee zat en dat dit bij Loontjuh níet zo is, waardoor de stap om definitief het contact stop te zetten vele moeilijker is.

[Marcade]

WolterB schreef op 24-02-2005 @ 09:43 :
Hij zal zeker geen slechterik zijn, voor zijn eigen gevoelens, maar voor de gevoelens van Loontjuh is hij absoluut wél een slechterik. Hij zorgt ervoor dat bepaalde dingen niet afgesloten kunnen worden via een gemakkelijke weg, dus hij dwingt haar in principe om een hobbelige omweg te nemen terwijl hij de makkelijke en kortste weg kon nemen. Dit vind ik zelf niet eerlijk, want hierdoor duurt het verwerken van bepaalde dingen veel langer.

Sinds we zijn kant van 't verhaal niet kennen zou ik niet zo direct willen zeggen dat hij haar iets gedwongen heeft of dat die iets oneerlijks gedaan heeft.

Ik denk dat 't niet eens zo raar zou zijn als loontjuh zelf de hobbelige omweg gekozen heeft omdat ze simpelweg hem niet los kan laten. (en dan niet omdat ze nog met vragen zit).

Voor hetzelfde geld hebben ze, naar zijn idee, wel degelijk een paar keer gepraat en heeft hij wel degelijk antwoorden gegeven, alleen wil Loontjuh die antwoorden niet horen of kan ze de antwoorden simpelweg niet begrijpen.

Om eerlijk te zijn denk ik dat iemand van geluk mag spreken dat als zijn/haar relatie uitgaat, hij/zij alle antwoorden krijgt en snapt van de ander. Want meestal is 't gewoon moeilijk te begrijpen voor een verliefd persoon, dat de ander niet meer verliefd is. Er blijft altijd nog een sprankje hoop. En dat is (of was) overduidelijk aanwezig bij Loontjuh; dat eeuwige sprankje hoop.

Daar kan je niet tegenop vechten, wat voor antwoorden je ook krijgt.

(Ik kan me bijvoorbeeld herinneren dat Loontjuh ooit is postte dat ze de enige was die bij hem door kon dringen en zijn diepere gevoelens kon lezen en dat hij dat van zichzelf niet eens kon. (of iets in deze richting). Dan denk ik snel aan een situatie waarin hij zegt dat hij niet meer van haar houd maar Loontjuh denkt dat hij gewoon niet zijn echte gevoel durft te tonen en hij wel van haar houd.)

[WolterB]

Marcade schreef op 24-02-2005 @ 10:17 :
Sinds we zijn kant van 't verhaal niet kennen zou ik niet zo direct willen zeggen dat hij haar iets gedwongen heeft of dat die iets oneerlijks gedaan heeft.

Nee, dat blijft inderdaad gissen. Maar als je leest dat hij bepaalde afspraken niet nakomt, dan vind ik het zelf toch laf of oneerlijk of hoe je het ook maar wilt noemen. Bel dan af of vertel dat je liever niet wilt dat jullie elkaar nog zien. Daar heb je ten minste iets aan. Zwijgen lost imo niets op.

Ik denk dat 't niet eens zo raar zou zijn als loontjuh zelf de hobbelige omweg gekozen heeft omdat ze simpelweg hem niet los kan laten. (en dan niet omdat ze nog met vragen zit).

Volgens mij hebben het niet kunnen loslaten en het hebben van vragen veel met elkaar te maken. Toen ik antwoord had op mijn vragen ging het loslaten makkelijker en heb ik er eigenlijk geen tot weinig moeite meer mee gehad. Ik had er vrede mee, wist waardoor het misgelopen was en dat accepteerde ik na verloop van tijd. Denk dat het in elk geval wel anders ligt, maar dat helpt zeker wel mee met het proces. En natuurlijk wil je nog hoop houden, klamp je jezelf, zolang je nog geen zekerheid hebt, aan het minste of geringste vast en dat verlengt voor jou de weg weer naar het einde toe.

Voor hetzelfde geld hebben ze, naar zijn idee, wel degelijk een paar keer gepraat en heeft hij wel degelijk antwoorden gegeven, alleen wil Loontjuh die antwoorden niet horen of kan ze de antwoorden simpelweg niet begrijpen.

Dit weet ik niet, maar mocht het gebeurd zijn (wat ik niet uit de rest van het topic kan opmaken), dan zijn die antwoorden idd niet helder genoeg geweest en heeft hij nooit definitief een "nee" durven zeggen, maar steeds een beetje hoop in leven gehouden.

Om eerlijk te zijn denk ik dat iemand van geluk mag spreken dat als zijn/haar relatie uitgaat, hij/zij alle antwoorden krijgt en snapt van de ander. Want meestal is 't gewoon moeilijk te begrijpen voor een verliefd persoon, dat de ander niet meer verliefd is. Er blijft altijd nog een sprankje hoop. En dat is (of was) overduidelijk aanwezig bij Loontjuh; dat eeuwige sprankje hoop.

Daar kan je niet tegenop vechten, wat voor antwoorden je ook krijgt.

Dat denk ik ook ja, en ik ben er zelf heel blij om dat het gebeurd is in mijn geval. Gelukkig zijn we allebei mensen die praten om dingen op te lossen en niet elkaar kunnen stilzwijgen als er vragen zijn. Als je dingen hoort die je niet wilt horen, kan je gevoel in paniek raken en het heel makkelijk opzij schuiven om die hoop maar in leven te houden.
En zolang er hoop blijft, is het moeilijk om alles helemaal helder te zien idd.

(Ik kan me bijvoorbeeld herinneren dat Loontjuh ooit is postte dat ze de enige was die bij hem door kon dringen en zijn diepere gevoelens kon lezen en dat hij dat van zichzelf niet eens kon. (of iets in deze richting). Dan denk ik snel aan een situatie waarin hij zegt dat hij niet meer van haar houd maar Loontjuh denkt dat hij gewoon niet zijn echte gevoel durft te tonen en hij wel van haar houdt.)

(Dit heb ik toen niet gelezen volgens mij, maar ik snap wel wat je bedoelt hier. Op een gegeven moment, als de afstand groter wordt na een relatie, kan je steeds moeilijker door iemand heenprikken om de gevoelens van de ander te lezen en na verloop van tijd lukt het niet meer om door te kunnen dringen of een gaatje te maken in het omhulsel wat de echte gevoelens bevat. Dan ga je dingen lopen denken en gissen, omdat je het eerst wel kon. Dan komen er gedachtes die niet op waarheid gebaseerd zijn en die je eigenlijk zo snel mogelijk moet vergeten. Als je doorhebt dat je niet meer door kunt dringen en dit ook kunt accepteren, gaat het loslaten ook makkelijeker.)

[Marcade]

WolterB schreef op 24-02-2005 @ 10:35 :
Nee, dat blijft inderdaad gissen. Maar als je leest dat hij bepaalde afspraken niet nakomt, dan vind ik het zelf toch laf of oneerlijk of hoe je het ook maar wilt noemen. Bel dan af of vertel dat je liever niet wilt dat jullie elkaar nog zien. Daar heb je ten minste iets aan. Zwijgen lost imo niets op.

Het is inderdaad jammer dat die niet even afgezegd heeft oid. maar ja we kennen zijn kant van 't verhaal niet. Voor 't zelfde geld zat die vast in een supermarkt waar geen telefoon beschikbaar was en alle uitgangen werden geblokkeerd door moordlustige zombies.

Volgens mij hebben het niet kunnen loslaten en het hebben van vragen veel met elkaar te maken. Toen ik antwoord had op mijn vragen ging het loslaten makkelijker en heb ik er eigenlijk geen tot weinig moeite meer mee gehad. Ik had er vrede mee, wist waardoor het misgelopen was en dat accepteerde ik na verloop van tijd. Denk dat het in elk geval wel anders ligt, maar dat helpt zeker wel mee met het proces. En natuurlijk wil je nog hoop houden, klamp je jezelf, zolang je nog geen zekerheid hebt, aan het minste of geringste vast en dat verlengt voor jou de weg weer naar het einde toe.

Klopt ik denk net als jou dat het niet kunnen loslaten en het hebben van vragen met elkaar te maken heeft. Maar ja zoals ik al dus zei, als je een sprankje hoop hebt wat niet wil doven, wil je sommige antwoorden ('nee') gewoonweg niet accepteren en zijn er geen antwoorden die wel voldoen?

Beetje een kip/ei probleem.

[WolterB]

Marcade schreef op 24-02-2005 @ 11:00 :


Het is inderdaad jammer dat die niet even afgezegd heeft oid. maar ja we kennen zijn kant van 't verhaal niet. Voor 't zelfde geld zat die vast in een supermarkt waar geen telefoon beschikbaar was en alle uitgangen werden geblokkeerd door moordlustige zombies. [/b]

En dan wel andere mensen kunnen bellen zonder dat je wat van je laat horen
Ik vind t jammer dat iemand zo doet, kan me het zelf namelijk heel erg slecht voorstellen en zeker nooit doen.

Klopt ik denk net als jou dat het niet kunnen loslaten en het hebben van vragen met elkaar te maken heeft. Maar ja zoals ik al dus zei, als je een sprankje hoop hebt wat niet wil doven, wil je sommige antwoorden ('nee') gewoonweg niet accepteren en zijn er geen antwoorden die wel voldoen?

Beetje een kip/ei probleem.

Blijkbaar heeft hij die "nee" nooit zo gezegd. Dat het over is, dat heeft hij wel duidelijk gemaakt, maar de onderbouwing, daar ontbreekt het in dit geval aan en dat is zo jammer. Natuurlijk is het moeilijk om die te geven, maar als je het niet eens wilt proberen is dat in mijn ogen een zwakheid van jezelf.

Mja, dat is idd zo, t is lastig, vooral omdat er twee mensen zijn die er kwablijkelijk allebei totaal anders tegenaankijken en op die manier is het lastig om echt duidelijkheid te geven of te krijgen

Ik wil hier graag wat langer op reageren straks, maar heel even voor snel en nu:

@Wolter: Ik heb hem niet gezegd dat ik met hem een paar dingen wilde bespreken. Je kunt hem dus niet verwijten dat hij niet kwam omdat hij bijvoorbeeld onder die vragen uit wilde komen. Dat even duidelijk.

@Marcade: Ik heb het nooit zo geïnterpreteerd zoals jij zegt. Ik kon inderdaad achter zijn masker kijken etc, maar nu is het uit en is de relatie tussen ons heel anders. Hij laat mij ook minder toe. Heel logisch natuurlijk. Maar ook juist dáárom denk ik niet bijvoorbeeld: hij zegt wel niet dat hij niet meer van me houdt, maar durft gewoon niet zijn echte gevoel te tonen.
Ik wil juist niets voor hem invullen. En iedereen maar zeggen: Tja, dit maakt alles wel duidelijk he.

NEE, DAT MAAKT HET, HET NIET! Ik kan wel tig dingen voor meneer invullen, maar wat ik voor mijn gevoel (!!!) nodig heb is dat hij het gewoon zegt.. Mij die duidelijkheid verschaft, zonder dat ik dingen invul.

Daydream-ster schreef op 24-02-2005 @ 09:03 :
Ik dacht dat het voor mij makkelijker zou worden, nu hij n vriendin heeft. Maar hij blijft ook naar mij toetrekken. Sinds hij verkering heeft, zijn we al vaker met elkaar naar bed geweest (laatste x drie weken trug), en nog vaker gezoend (laatste keer dit weekend). Dus ik krijg van hem ook niet het idee dat hij het af wilt sluiten met mij. Maar ik laat me vanaf nu niet langer gebruiken door hem. Ik wil ook verder, maar dan op een eerlijke manier! (Ik weet nl nog maar een paar weken dat hij al meer als 6 maanden een vriendin heeft...)

Dus met de duidelijkheid kan het tegenvallen. Weet niet hoe trouw jouw ex is, en of hij het je zou vertellen, als hij een vriendin heeft..

En zeker girlpower. Als ik het zo lees zijn we niet de enige die met dit probleempje zitten, dus het wordt forumpower!

Tsjakka!!

Jeetje, wat achterbaks!
Ach, ik ben vrienden met een goede vriend van hem en die zal t heus wel weten, mocht hij een relatie hebben. Dus dan zal hij dat ook wel zeker aan mij vertellen. En anders wel aan een vriendin van me die ook contact met die vriend heeft. (jaja, lekker ingewikkeld )
Ik vind het knap van je dat je die beslissing hebt genomen. Wees sterk meis. Hij heeft je er gewoon ingeluisd voor mijn gevoel. O, ik heb een vriendin, maar ik heb wel nog fijn seks met mn ex en kus haar ook nog.. Pff.. echt gemeen *knuffelt*

Juist, Tsjakka! (zonder die enge emiel dan )

[Liefs_Lau]

Bij mij is het nu 9 maanden uit.. 2jaar in een relatie gezeten, voel me ook nog steeds klote..
Het ergste is dat hij allang een "nieuw leven" heeft, nieuwe vriendin enzo.
Ik daarin tegen kan nog steeds alleen aan hem denken.
Maar we groeien eroverheen! We komen er bovenop!
Op een dag kom ik zóóóóó'n leuke jongen tegen!
en jij ook!

Kusje,
Laura

Marcade schreef op 24-02-2005 @ 10:17 :
Sinds we zijn kant van 't verhaal niet kennen zou ik niet zo direct willen zeggen dat hij haar iets gedwongen heeft of dat die iets oneerlijks gedaan heeft.

Hoho, gedwongen?

Ik denk dat 't niet eens zo raar zou zijn als loontjuh zelf de hobbelige omweg gekozen heeft omdat ze simpelweg hem niet los kan laten. (en dan niet omdat ze nog met vragen zit).

You've got a point. Misschien wel ja. Wie zal het zeggen?

Voor hetzelfde geld hebben ze, naar zijn idee, wel degelijk een paar keer gepraat en heeft hij wel degelijk antwoorden gegeven, alleen wil Loontjuh die antwoorden niet horen of kan ze de antwoorden simpelweg niet begrijpen.

Het antwoord is nee. We hebben nooit echt gepraat. En als hij een antwoord geeft wat ik niet wil horen is dat even door de bittere pil heen bijten, maar het zij zo. Of ik ze niet kan begrijpen is een tweede. Dan zal ik proberen ze wel te begrijpen, maar ook weer: als ik dat niet kan, het zij zo.
Maar het gesprek is er dus niet geweest, dus antwoorden zijn er ook niet..

Om eerlijk te zijn denk ik dat iemand van geluk mag spreken dat als zijn/haar relatie uitgaat, hij/zij alle antwoorden krijgt en snapt van de ander. Want meestal is 't gewoon moeilijk te begrijpen voor een verliefd persoon, dat de ander niet meer verliefd is. Er blijft altijd nog een sprankje hoop. En dat is (of was) overduidelijk aanwezig bij Loontjuh; dat eeuwige sprankje hoop.

Daar kan je niet tegenop vechten, wat voor antwoorden je ook krijgt.

Ik weet niet of je hier gelijk hebt.. Ik denk dat je die hoop wel weg krijgt. Toen het net uit was en hij duidelijk was geweest was dat heel moeilijk, maar op een gegeven moment voelde t wel oké. Ik wist dat het niet meer goed kwam etc. Omdat ik nog zoveel voor hem voelde.. tja, dat zorgde er voor dat toen hij vertelde dat hij het tegenstrijdige zei dan wat hij wilde, de hoop weer iets aanwakkerde.. En ondanks dat je je dan niets probeert aan te trekken van de 'ik hou van je'-dingen en je met beide voeten op aarde probeert te houden... Toch is daar ergens dat kleine beetje hoop. Reageert je lichaam zo duidelijk etc.. Daar heb ik het zelf best wel ns moeilijk mee gehad ja..

Marcade schreef op 24-02-2005 @ 11:00 :
Het is inderdaad jammer dat die niet even afgezegd heeft oid. maar ja we kennen zijn kant van 't verhaal niet. Voor 't zelfde geld zat die vast in een supermarkt waar geen telefoon beschikbaar was en alle uitgangen werden geblokkeerd door moordlustige zombies.

Die optie was er echter niet.. Meneer vertelde toen een vriend hem belde dat ie aan het eten was en hem later zou terugbellen. Toen zei ie tegen die vriend dat we 'vaag wat hadden afgesproken'..

Even wat ik hier over naar hem heb gestuurd:

Ik spreek *** en hij zegt dat hij je wel even belt. Je bent aan het eten en belt hem later wel terug. Hmm.. Blijkbaar ben je dus thuis en er is niets met je telefoon. De conclusies die ik hier dus uit kan trekken:
1. Je hebt mijn smsjes ontvangen en gelezen.
2. Je bent thuis, dus het is bijna onmogelijk dat je mijn bericht op msn ook niet gezien hebt.

Nadat *** je heeft gesproken krijg ik van hem te horen dat je zegt dat we ‘vaag iets hadden afgesproken’. Vaag? Denk eens terug aan de week ervoor.

* Dinsdagavond, je belt me op om te zeggen dat je ziek bent en dus niet kunt komen woensdag. Of we de week daarop wat kunnen afspreken.
- Ja hoor, dat is goed, maar niet op woensdag, want dan moet ik autorijden. Vrijdag dan?
* Ja hoor, prima.

Dus vaag? Dat lijkt me niet.
Daarnaast: als we vaag wat hadden afgesproken had je toch wel even contact kunnen opnemen om te vragen hoe het nou precies zat?
En ik meen dat het niet meer zo vaag voor je is als ik je twee keer sms met de vraag hoe laat je komt de volgende dag, en nog een keer wat op msn zeg ook? Dan gaat er toch ergens een belletje rinkelen en kun je toch wel even wat van je laten horen?
En waarom kun je *** wel wat laten weten en mij niet?

Liefs_Lau schreef op 24-02-2005 @ 18:58 :
Bij mij is het nu 9 maanden uit.. 2jaar in een relatie gezeten, voel me ook nog steeds klote..
Het ergste is dat hij allang een "nieuw leven" heeft, nieuwe vriendin enzo.
Ik daarin tegen kan nog steeds alleen aan hem denken.
Maar we groeien eroverheen! We komen er bovenop!
Op een dag kom ik zóóóóó'n leuke jongen tegen!
en jij ook!

Kusje,
Laura

Sorry voor de late reactie
Hmm.. moeilijk lijkt me dat, maar je hebt dan wel zekerheid dat het niet meer goed komt? Of zoekt hij nog wel contact met jou?

Ja, we gaan ervoor.. Ik ben al flirttips aan t verzamelen
Kusje..



Vandaag hoorde ik een nummer en dat ging over een stel en dan was er iets van 'de armen in elkaar gestrengeld onder haar jas, want het moet natuurlijk wel warm, zacht en vochtig zijn'.. Zoiets.. En dat ze wilden dat zij dat waren..
Toen was t wel even slikken .. Snel van me afgeschud en een vrolijk nummer opgezocht

(pluspunt van vandaag: een goede vriend komt in juni weer naar nederland (geëmigreerd naar australië) met zijn familie.. Echt blij om. En zin in!)

Nee, ik ben nog geen week verder, maar ik voel me goed. Om het nog wat ingewikkelder te maken is er een jongen die me zo'n goed gevoel geeft. Voor mijn gevoel is hij de eerste die me zo onbezorgd weer kan laten lachen en me zo fijn laat voelen..

[Marcade]

Loontjuh schreef op 28-02-2005 @ 14:30 :
Nee, ik ben nog geen week verder, maar ik voel me goed. Om het nog wat ingewikkelder te maken is er een jongen die me zo'n goed gevoel geeft. Voor mijn gevoel is hij de eerste die me zo onbezorgd weer kan laten lachen en me zo fijn laat voelen..

It's not over until the fat lady sings.

Marcade schreef op 28-02-2005 @ 18:24 :
It's not over until the fat lady sings.

En dat betekent?

[Sade]

Loontjuh schreef op 28-02-2005 @ 18:51 :
En dat betekent?

Baby it ain't over 'till it's over.
Zelfde.

[bindmiddel]

Ik vond net het nummer van Guus meeuwis - eerste lief op mijn pc
zat half te janken tot ik het na 30 seconden verwijderd heb :$

Ik mis haar nog blijkbaar...... dacht dat ik daar een beetje overheen was
ook al denk ik dat ik ook gevoelens voor een ander heb, ben zo bang dat ik die ander gewoon gebruik om te krijgen wat ik van haar mis ofzo lijkt me slim daar dus eerst nog mee te wachten.

Maarja het is ook nog maar 5 weken terug ofzo

sorry hoort hier misschien niet bij maar ik moet ff mn mind leeg lullen

Sade schreef op 28-02-2005 @ 19:44 :
Baby it ain't over 'till it's over.
Zelfde.

wanneer weet je dat t over is?