wie heeft er.

[KinkieBinkie]

4x geopereerd

2x prive

2x schouder

verder 3x wat gebroken, plus zo'n 15 andere keren rontgenfoto's laten maken...

verder gat in hoofd, en regelmatig controles voor schouder, mri etc etc

[Zozo]

Geboren in ziekenhuis, was 3 weken te laat.

[Fainne]

Zozo schreef op 23-07-2005 @ 10:50 :
Geboren in ziekenhuis, was 3 weken te laat.

ik ook!

en blijkbaar is dat best lang?

[Cosa_nostra]

3x voor een overdosis.
1x toen ik was aangereden door een auto

[Cookie]

2 x voor amandelen
1 keer EHBO ivm gebroken arm.

[KiMZz]

KiMZz schreef op 22-07-2005 @ 20:51 :
Ik ben in het ziekenhuis geboren. Paar dagen gelegen en daarna nooit meer in het ziekenhuis gelegen.
Alleen een paar keer naar de dermatoloog en om bloed te laten prikken maar dat telt niet

Oja en ook bij kaakchirurg geweest, verstandskiezen laten trekken, maar dat was ook 2x een kwartiertje ofzo

[Lil' Stef]

ik heb zooo vaak in het ziekenhuis gelegen, en moet er nog 3x per jaar heen.

Oorzaak: Hartafwijking en 1 nier.

[Nomen-nescio]

Hmm...
Toen ik 12 was ofzo voor buisjes in m'n oren en neusamandelen te laten knippen.
Toen ik 15/16 was had ik mn bekken + schaambeen gebroken dus toen lag ik wel eventjes
Vorig jaar om 'n laterale halscyste weg te laten halen.

[ekki]

Heb twee jaar geleden een fistel laten verwijderen. Was een poliklinische behandeling.

Wat mij nog het beste is bijgebleven zijn twee dingen:
1. m'n vriend mocht niet mee
2. toen ik klaar was, zeiden ze: 'kleed je maar weer aan' en waren toen ineens allemaal weg. Ik werd echt helemaal aan mijn lot overgelaten. Ik moest zelf de weg maar weer terug vinden. Dat vond ik echt asociaal (ik was nog nooit in het ziekenhuis geweest ook, dus ze hadden me wel ietsje meer mogen begeleiden).

Ja hoor. Twee keer een week voor een heupoperatie en nog 3 dagen omdat het medicijn goed bij het gewricht moest komen en ik daarom 'uitgerekt' moest worden. Ik ben even kwijt wat het was.

[Vogelvrij]

Zozo schreef op 23-07-2005 @ 10:50 :
Geboren in ziekenhuis, was 3 weken te laat.

Ik ook.. Maar dat was niet de reden dat ik in het ziekenhuis geboren ging worden, geloof ik.

En nu ben ik Tweelingen in plaats van Stier, jaja

Samen met 2lingbroer geboren in ziekenhuis (waren een maandje te vroeg) en kon geloof ik volgende dag mee naar huis. En verder ooit een keer toen ik heel klein was om buisjes in m'n oren te krijgen. Weet er eigenlijk bijzonder weinig meer van, behalve dat ik het ontzettend cool vond dat ik me niet kon bewegen toen ik weer bijkwam omdat ik nog half verdoofd was .

[Skilly]

Ja 1 keer toen ik 3 was kan ik me nog herinneren.

Ik weet zelf niet meer wat ik had. Maar volgens me ma scheen ik een hevige astma-aanvalte hebben gehad.

Enige wat ik vanmezelf kan herineren is dat ik op een ijzeren tafel zat. EN me jas mocht dichtdoen om naar huis te gaan Ik vond het toen niet echt leuk...

Maar verder ben ik nooit in het ziekenhuis gebleven. Omdat ik toen ik 3 was nog niet 'helder' kon denken heeft de ziekenhuis dan ook geen indruk op me

[annetjuh]

ik was vier en heb in het ziekenhuis gelegen voor mijn neusamandelen.
ik heb er toen een nacht moeten slapen omdat ik een bloeding had en dat is geen pretje.
Ik wou niet blijven, maar alleen als mijn moeder er ook bleef.
ik weet er zelf niet veel meer van af. behalve dat ik de hele nacht bloed heb gespugt, omdat ik al dat bloed had ingeslikt.

[*amalia*]

ik heb op mijn 12e 1 week in het ziekenhuis gelegen voor een operatie aan mijn blinde darm. Het ging toen allemaal nogal snel omdat hij geperforeerd was. Ik zou de volgende dag eigenlijk op vakantie gaan maarja dat ging natuurlijk niet meer door.

[duivelaartje]

Ik ben er geboren, en heb er toen 1 nachtje geslapen omdat m'n moeder een te hoge bloeddruk had gekregen.

Daarna langs de 1e hulp omdat ik was geschept door een auto en alle omstanders zeiden dat ik hard was gevallen en maar voor controle naar het ziekenhuis moest. Ok.. Ik had alleen een blauwe plek op m'n knie en een wond van m'n fiets in m'n lies, wat trouwens best pijnlijk was.

En daarna nog 3 keer naar de sportarts en om foto's te laten maken van m'n knie.

Niet veel dus.

[freule julie]

heeeeeel veel onderzoeken (bloed, EEG's, MRI's, zichtveld, motoriek, etc) maar waren meestal maar dagjes.

plus een onderzoek van een week.
was een soort big brother situatie alleen dan uitgebreider. ik werd een week opgesloten in een ontzettend saai ingerichte kamer, met overal camera's die mij 24 uur per dag aan het vastleggen waren. had daarbij ook electronen op mijn hoofd en lichaam die ook nog eens al mijn lichaams en hersenfuncties registreerde.
wat ik er egeinlijk nog het ergst aan vond was dat ik me een week niet mocht douchen (vanwege electronen op lichaam)... BAH!!!

dit alles eindigde met een 8 uur durende hersenoperatie en twee weken ontzettend gezellige ziekenhuis opname in het kinderziekenhuis in Utrecht.

en voila! suus heeft geen epilepsie meer

[freakje]

Vaak voor röntgenfoto's en scans van mijn knieën, rug en voeten.

Ook eens dagopname voor het verwijderen van mijn poliepen, toen was ik een jaar of 6, 7.

Daarna toen ik 13 was 3 dagen opname voor operatie aan mijn voet waarbij ze een stukje afgestorven weefsel verwijderd hebben. Dat was niet erg, behalve dat het in de vakantie rond kerst was en ik daardoor het kerstfeestje van mijn klas gemist heb.

Dan nog eens op spoedgevallen toen ik 15 was, omdat ik me tijdens de judotraining bezeerd had. Resultaat was een gebarsten teentje.

Ook toen ik 16 was, nogmaals verkeerd gevallen tijdens judotraining, dit keer met een ontwrichtte schouder als gevolg. Hiervoor moest ik wel een nachtje blijven, omdat ze mijn schouder onder verdoving gingen terugzetten en ik net daarvoor gegeten had. Dit vond ik wel heel erg, vooral omdat het pijnlijk was en ik niet in het ziekenhuis wou blijven.

De laatste keer was nadat ik uitgegleden was in de frituur waar ik werk en daarbij mijn knie verdraaid had (ook spoedgevallen). Bleek gekneusd en opgezet door vocht.

[Meind]

Ik was iets van 9 jaar en had mn 2 voortanden gebroken. Ik moest toen naar het ziekenhuis voor foto's, om te kijken of mijn tandwortels niet waren gestorven. Ze deden dat door een rubberenbuisje in je tandvlees boven je kaak erin te drukken. Deed gruwelijk veel pijn. De kamer was ook erg donker. Wou daarom niet meer naar zoown "nare" man gaan.

In het voorjaar van de 1e klas (eind 1e) had ik mijn arm gebroken bij het voetballen. Is weer terug gezet, maar niet goed genoeg. Daardoor kan ik nooit meer een normale koprol maken, mn hand kan niet meer 90 graden staan zeg maar. Ik herinner me niet egt veel daarvan.

Voor de herfstvakantie van de 2e klas had ik weer mn arm gebroken. Dezelfde Toen had ik een vrij dikke arts, die erg aardig tegen me was. Ook was er een assistent ofzo die me nog herkende van de vorige keer dat ik met een gebroken arm op de ehbo lag. "Ik herken je aan je hoofd" Ik wist niet of ik dit positief of negatief moest opvatten.
Na de operatie, om mn arm terug te zetten, kwam die dikke arts naar me toe om te vragen hoe het met me was en legde me verder uit dat ik nog een nacht in het ziekenhuis moest blijven. Erg aardige man

[Maurice]

- vanwege geboorte
- vanwege longtests i.v.m. astma
- vanwege besnijdenis
- vanwege badmintonracket op m'n oog
- vanwege bloed prikken i.v.m. Pfeiffer
- vanwege familie/vriendenbezoek

[watermuis]

ik ben geboren in het ziekenhuis (3 weken te vroeg, ik moest in de couveuse)
en ik had een heupdysplasie. ik was toen nog erg jong dus veel weet ik er niet meer van alleen dat de dokter zei dat ik een raar loopje had maar dat dat niet zo erg was, en heel stil moest liggen toen ze foto's gingen maken.

afgelopen februari moest ik mijn amandelen laten knippen. van te voren was ik heel bang om te gaan kotsen (dat vind ik gewoon heel naar) dus toen ik uit de narcose kwam en mijn moeder er was piepte ik heel blij dat alles goed ging en ik nog niet eens overgegeven had, maar tpen begon het pas. ik kon een week niet praten, drinken of eten en ik kreeg mijn mond niet eens open.
(er lag toen een meisje tegenover mij, even oud als ik en die at vrolijk haar bakje vla op in het ziekenhuis, dat vond ik zo oneerlijk.)

[*nerwen elensar]

Veel te veel in het ziekenhuis gelegen

- in ziekenhuis geboren en sebietonmiddellijk in couveuse versukkeld omdat ik een maand te vroeg geboren was

- tanden onder narcose laten uithalen toen ik 11 was (preventief want had eens bij tandarts allergische reactie gehad)

- kijkoperatie aan knie toen ik 12 was (1 nacht blijven)

- amandelen eruit gehaald toen ik een jaar of 15 was (1 nacht blijven)

- absces laten uitsnijden toen ik 16/17 was

- ongeluk gehad toen ik 18 was, ambulance me moeten komen halen, 3 tal uur op spoed gelegen

- operatie aan m'n linkerpols toen ik bijna 19 was (2 nachten blijven)

- 11 keren dagopname voor behandeling tegen posttraumatische dystrofie toen ik 20 was

- hele reeksen onderzoeken (botscan, ed.) toen ik 20 was

- 20 mei dit jaar sympathectomie (3 nachten moeten blijven)

Zwijg me dus van ziekenhuizen, de meeste verpleegsters zijn heel vriendelijk, vooral die van 't OK. Pas op van oude mensen in het ziekenhuis want die beginnen zo van 'ik heb kanker, blabla' Is natuurlijk wel erg voor hun maar als ze dan afkomen met 'de jeugd weet niet wat pijn hebben is' dan kon ik ze soms op hun bek slaan...Verder voor de rest....de meeste dokters zijn wel ok, maar je hebt er soms rare exemplaren tussenzitten...

[BleuEyes]

Nou, daar gaan we....

toen ik 4 was: naar het ziekenhuis vanwege hevige koorts. Niks aan de hand geloof ik..

toen ik jaar of 5 was: voet tussen de spaken van mijn moeders fiets. Kreeg een rolstoel en gips enzo..

toen ik een jaar of 6 was: arm gebroken. Hoe en wat weet ik zelf niet meer.

toen ik 8/9 was: van men paard gevallen.. Op het gras liggen kotsen, pijn in mijn buik, kon me amper bewegen, werd gillend wakker van de pijn, zwetend. Toen zijn we naar een dag of 3 naar de docter gegaan midden in de nacht. Die zei: je hebt je rib gekneust... Niks aan de hand.. Wij naar de volgende docter (diezelfde nacht, me pa geloofde er niets van) en die stuurde ons toch maar door naar het ziekenhuis.. Bleek, na een echo & bloedonderzoek, dat ik net op tijd was opgenomen in het ziekenhuis. Anders had ik dus al dood kunnen zijn... Ik had men milt gescheurd, en daardoor stroomde mijn hele buik vol met bloed. En omdat we 3 dagen gewacht hadden ofzo, stroomde hij gewoon leeg... Ze hebben hem niet verwijderd, ik moest alleen 1 week op IC, en 1 week op kinderafdeling + nog eens 6 weken NIET paardrijden en andere dingen doen....

toen ik 13 was: Ik viel van mijn andere paard (die andere inmiddels overleden ) Hij rende keihard weg, en ik ben er toen verschillende malen afgevallen. Zo heb ik nog steeds last van mijn rug (ik ben nu 15,5), en er zit vocht in mijn knie omdat het paard daarop is gaan staan. (nu heb ik dus ook een angst voor paarden, en een trauma opgelopen)

toen ik 14 was, afgelopen januari: 2 weken voordat we op vakantie gingen had ik de week ervoor ook nog een dansoptreden... kreeg ik een acuute blindedarmoperatie... (ik had al een half jaar buikpijn) Die is eruit gehaald op maandag. Op dinsdag ging ik naar huis.. en de week erna op woensdag gingen men hechtingen eruit.. die zaterdag zou ik moeten optreden..., alle andere dansers dachten dat ik het niet zou halen... MAAR: bij de generale repetitie kwam ik toch wel ff dansen, en dat ging goed... Ik heb de avond ook meegedanst. (was wel kapot).

Na mijn dansoptreden, gingen wij dus op skivakantie.. Mijn ouders wilden wel dat ik voorzichtig deed.. Ik ski (als achterste van allemaal) de berg af, heel rustig... Ik maak mijn bochtje: en ik word ineens omver geskiet door iemand met gele skis... Daar lag ik dan.. Die gele skis heb ik nooit meer gezien, hij was doorgeskied... Ik kon me niet meer bewegen en lag huilend op de berg... men ouders skieden door... totdat men pa me dacht te zien liggen... hij ging omhoog. toen kwamen er ook andere mensen aan... en zo ben ik, in de banaan, van de piste afgehaald, en heb ik ff in het ziekenhuis fotos laten maken.. die wezen uit dat ik men knie overrekt had. Ik kon 2/3 dagen niet skien...! Hier heb ik, na 6 maanden, nog geregeld last van...

Pfff,, dit was mijn verhaal...

[BleuEyes]

ik vergeet wat! een paar weken terug bloed laten prikken om te kijken wat ik had... Ik had een tekort aan zout....

[Roos]

Bij bloedprikken etc. lig je toch niet in het ziekenhuis?

Jegaat alleen even langs op de poli.

[El Chupacabras]

Roos schreef op 30-07-2005 @ 11:18 :
Bij bloedprikken etc. lig je toch niet in het ziekenhuis?

Jegaat alleen even langs op de poli.

Ja, als bloedprikken al als ziekenhuisopname telt dan heb ik wel een paar honderd keer in het ziekenhuis gelegen.

[BleuEyes]

El Chupacabras schreef op 30-07-2005 @ 12:10 :
Ja, als bloedprikken al als ziekenhuisopname telt dan heb ik wel een paar honderd keer in het ziekenhuis gelegen.

O ja.... Maar kans was wel aanwezig dat ik langs ziekenhuis moes voor echo, wat niet door ging,,

[CaptainCaveman]

Nog maar één keer in het ziekenhuis gelegen, voor mijn scheen- en kuitbeen die ik toen had gebroken. Ik heb toen iig wel legaal en gratis lachgas ingeademt

Ik moest naar de GGD toe, ik moest toen 2 prikken halen voor 1 weekje Turkije.

[El Chupacabras]

Een keertje bloedprikken of een inenting krijgen is toch geen ziekenhuis opname? Een keer door de CT/MRI/CAT scan ook niet, want dat is toch gewoon even dr in en dr uit. Een ziekenhuisopname is toch pas als je ook daadwerkelijk een bedje krijgt toegewezen?

[wr_faya]

Das een hele was lijst;

- 3/4 x mijn arm gebroken.
-2/3 x mijn amandelen geknip.
-1 x enkel gekneust.

En het ergste;

-M'n bovenbeen gebroken en daarbij nog mijn knie verdraaid.

Tjah

[Roos]

El Chupacabras schreef op 30-07-2005 @ 18:25 :
Een keertje bloedprikken of een inenting krijgen is toch geen ziekenhuis opname? Een keer door de CT/MRI/CAT scan ook niet, want dat is toch gewoon even dr in en dr uit. Een ziekenhuisopname is toch pas als je ook daadwerkelijk een bedje krijgt toegewezen?

Nou ja, feitelijk lig je natuurlijk in in een ziekenhuis tijdens een CT-scan, want je bent in een ziekenhuis, en je ligt.
Dit geldt ook voor liggend geprikt worden bij bloedafname.

Maar je bent dan niet opgenomen in het ziekenhuis, dan krijg je inderdaad een bed.

[El Chupacabras]

Roos schreef op 31-07-2005 @ 14:14 :
Nou ja, feitelijk lig je natuurlijk in in een ziekenhuis tijdens een CT-scan, want je bent in een ziekenhuis, en je ligt.
Dit geldt ook voor liggend geprikt worden bij bloedafname.

Maar je bent dan niet opgenomen in het ziekenhuis, dan krijg je inderdaad een bed.

Ja en ik dacht dat het er om ging wie wel eens opgenomen was. Lijkt me toch wat anders al je daadwerkelijk bent opgenomen ofdat je een uurtje in het ziekenhuis hebt mogen vertoeven voor een en of ander suf onderzoek.

[Roadrunner]

een keer toen ik van de trap afgevallen was toen ik 2 jaar was. Ik bleek later geen schrammetje te hebben weet er niets meer van en was al heeeel snel weer weg

een keer toen mn amandelen geknipt werden. weet nog dat ik zo'n kapje opkreeg en later wakker werd in uitslaapzaal en heel veel ijs moest eten terwijl dat pijn deed

[Dark Red]

Zal ik maar even een waslijstje opsommen?
1)Mijn geboorte
2)Op mijn 11maand moest ik naar het ziekenhuis:hersensvliesontsteking(viraal,pneumokok)in coma geraakt en ervoor net de stuipen overwonnen,eventjes van de wereld geweest(herinner me nog wit licht),het was erop of eronder dus
Was erop Maandje daar gelegen en hup naar huis
bah,de dag voor mijn 1ste verjaardag weer naar ziekenhuis omdat ik ziekenhuisbacteriën had(had geen afweer)
Ook weer ongeveer een maandje daar gelegen
3)Regelmatig op onderzoek naar ziekenhuis,paar keer per week
Daarna een aantal keer per jaar
4)Op mijn 4-5 viel ik op mijn bed,en lap daar was ik weer in het ziekenhuis gehecht en mocht naar huis(denk ik)
5)en hup,op mijn 13-14 was ik ook weer gehecht
6)Operatie vorig jaar,2nachtjes slapen,VRESELIJK
Bloedsmaak in mijn mond(aan mijn oor geopereerd),en altijd neusbloedingen
7)Daarna regelmatig nog op onderzoek
8)regelmatig een oorontsteking en hup daar was ik weer
9)NKO,O heb ik al gehad,nu neus,voor vanalles allergisch dus moest ik op vanalles weer getest worden

Verder zijn dit dingen waarvoor dat IK naar het ziekenhuis moest voor MEZELF
Heb wel al vaker in het ziekenhuis geweest
Moeder dat geopereerd was,oma dat op sterven lag
Talloze ziekenhuisbezoeken hierom,veel verdriet
Ook een andere oma lag op sterven,ging ik regelmatig bezoeken in ziekenhuis,nonkel dat was gestorven....

En nu heb ik nog niet alles opgesomd

[Tuxs]

Euhm,
1x om m'n 2 blinde darmen eruit te halen, één was gaan ontsteken...

[BleuEyes]

Tuxs schreef op 01-08-2005 @ 04:56 :
Euhm,
1x om m'n 2 blinde darmen eruit te halen, één was gaan ontsteken...

2 blinde darmen??!!

[ScRaN]

-Toen ik een jaar of 4 was zijn al men voorste melktandjes eruitgehaald. Wat me daarvan is bijgebleven is het wakkerworden, dat vond ik niet leuk.

-Een jaar of 7: Astma-aanval (ik denk dat ik die gekregen heb omdat men zus ook in het ziekenhuis lag, hebben ze speciaal voor mij een bed bij mijn zus in de kamer gezet en toen wou ik niet meer naar huis omdat ik mijn zus zou missen)

-16 jaar: Amadelen geknipt. Wat is bijgebleven: Bij het wakkerworden uit de narcose vroeg er iemand of ik pijn had, ik had geen pijn maar zei ja omdat ik nog niet echt wakker was en toen kreeg ik een spuitje in mijn poep. En nadien kreeg ik nog een astma-aanval.

-17 jaar: (geen kwaadaardige) tumor in mijn borst die er moest uitgehaald worden. Bijgebleven is: Toen ik wakker werd hing er een draadje uit mijn borst met een potje aan waar bloed in zat, deed helemaal geen pijn, en vond het erg grappig, omdat ik altijd vergat dat het er hing, dus als ik rechtstond om naar de ijskast te lopen (als ik al thuis was hè) sleepte ik dat gewoon achter mij aan.

17 jaar: Acute blindedarmontsteking. Ik heb nadien echt geen pijn gehad, en liep dus de eerste dag voortdurend rond in het ziekenhuis. En omdat ze geen plaats meer hadden in het kortverblijf moest ik in het moederhuis liggen, dat was wel fijn, altijd naar de pasgeborenen gaan kijken. Minder was dat er een vrouw bij mij in de kamer lag die juist een hysterectomie had ondergaan, en een stuk darm had laten weghalen, dus die had echt veel pijn, en ik had zoooo veel medelijden. (trouwens vrij rot om een vrouw die juist een hysterectomie heeft ondergaan op het moederhuis te leggen)

18 jaar: Alle 4 de wijsheidstanden. Eigenlijk niet veel bijgebleven, niets speciaals gebeurd, behalve dat ik de verpleegsters niet zo aangenaam vond. Ik was wakker uit mijn narcose, dus de verpleegster belde naar de afdeling die mij moest komen halen, en die verpleegster zei: "ik ben juist ginder geweest, ik kom straks wel, als ik nog iemand moet brengen."

En daar blijft het hopelijk bij!!

[Tuxs]

BleuEyes schreef op 01-08-2005 @ 15:57 :
2 blinde darmen??!!

Hehe, ja... toen hij de onsteking zocht bleek de blinde darm goed te zijn, toen keek hij verder en zag een 2e... I know, kinda freakin' zo zat ik er dus ook bij... Ik ben er niet de eerste mee ofzo, maar het is niet normaal in ieder geval.

[snoopy]

Bij m'n geboorte moest ik een week langer dan normaal in het ziekenhuis blijven. Tijdens de geboorte had ik namelijk een hap vruchtwater ingeslikt en ik moest een dikke week in de couveuse.

2 jaar geleden zijn m'n keelamandelen verwijderd, daarvoor heb ik een nachtje in het ziekenhuis moeten blijven.

Verder ben ik wel vaak in het ziekenhuis geweest, voor foto's etc.


oh ja! Topictitel is onduidelijk, dat haat ik! Kun je niet gewoon je vraag afmaken ofzo?

Tellen foto's maken en bloedprikken ook mee dan?

dan ben ik al minstens 200 keer daar geweest.

[Lost My Breath*]

Toen ik 3jaar was ofzo .. had zware hersenschudding,Daar weet ik natuurlijk niks meer van. En ongeveer 2jaar geleden,voor men gewicht dat te laag was en onderzoeken enzo. Toen had ik best wel heel veel schrik,nu nog altijd als ik teveel afval op een week.Maar moet nu dus pillen pakken om bij te komen dus nu gaat het wel beter.

[Droyd]

Wegens een hersenbloeding als prematuur. Het lijkt alsof ik er me iets van herinner (veel dokters, naalden in mijn handen, armen) Mijn herinnering zal ik vast verzonnen hebben toen ik klein was en er alles over hoorde.

Naast het klein beetje manken, dieptezicht en concentratieproblemen, evenwichtsproblemen, en een slechte fijne motoriek heb ik er weinig aan over gehouden...uhum

Edit: Verder ben ik nooit opgenomen geweest, gelukkig maar.

[Evil creature]

ja, operatie ivm reuma. Toevallig kwam Bart de Graaf langs die mij vervolgens interviewde voor het programma Boos. Heb het nooit terug gezien op tv.

[Keyser Saus]

wie heeft er wel eens in het ziekenhuis gelegen.
Ik, toen ik een jaar of vier was.
Waarom moest je er toen heen.
Ik had zo lang verstopping dat er wat met mijn darmen was.
Wat weet je er nog van of wat heeft indruk op jouw gemaakt?
Dat ik elke ochtend om 6 uur door de gang ging racen op een speelgoedtraktor

[HereIAm]

Uh, een paar weken geleden, toen lag ik er een paar minuutjes voor een echo. Het was die dag heel warm en de gel die op mijn buik werd gesmeerd was koud Verder heb ik er nooit gelegen, tenminste, niet dat ik me nog kan herinneren.

[Daantje_0705]

Ik ben vier weken te vroeg geboren en heb toen nog tien dagen in het ziekenhuis gelegen omdat ik wat licht was maar verder was alles okee Toen ik twee maanden oud was moest ik weer terug naar het ziekenhuis omdat ik een navelbreukje had. Daaraan geopereerd en mocht toen na een paar dagen weer naar huis. Toen ik een jaar of 5 was kreeg ik een liesbreukje en moest ik daaraan geopereerd worden. Toen mocht ik dezelfde dag weer naar huis. Toen ik 16 ofzo was heb ik vier moedervlekken weg laten halen maar dat was ook gewoon poliklinisch.

Ik weet overal niet zo veel meer van. Zeker niet van die dingen die met me gebeurde als baby. Van mijn liesbreukje weet ik nog dat ik een heel vies drankje op moest drinken en dat ik het niet door wilde slikken. Ook weet ik nog dat ik toen een barbie-auto kreeg Van die moedervlekken weg halen weet ik nog heel veel maar dat is ook niet zo lang geleden.

[mrsjones]

ik ben geboren in het ziekenhuis.
En werk nu ook in een ziekenhuis, met computers maar tog

[miekevis]

als baby bij mij geboorte uiteraard maar ook omdat ik een dagje erna ineens blauw werd, reden onbekend.

voor mijn rug --> scoliose, eerste nacht met korset moest ik daar blijven voor observatie. Ik wou er echt niet blijven slapen, als protest sliep ik op de zetel en niet in het bed.

voor mijn hart en longen --> controle ( binnenkort terug ) : ruis, klep die niet helemaal sluit, spier die ergens groeit waar niet moet MAAR is niet erg + allergie. Een stagair onderzocht me toen. Zei me dat alles in orde was, dan kwam de dokter controleren;'jamaar zie je dat niet?' zegt hij tegen de stagair. En boef ik moest terug even in de wachtkamer om dan aan een ander monitorke te gaan liggen. Lag ik daar in mijn bloot bovenlijf omringd door stagairs... ik was een speciaal geval blijkbaar...

als klein kindje 3 keer hetzelfde: op mijn kin gevallen --> moest geplakt worden ( te weinig huid dus niet genaaid )

nog 2 x spoed : - tegen auto gereden (geparkeerd ) kin moest (alweer)genaaid worden en gezicht was vrij geschaafd. werd genaaid door een amper vlaams sprekende dokter die me niet wou geloven als het pijn deed...
- bij opstaan mijn hoofd verkeerd gedraaid en zo mijn nek op 3 verschillende plaatsen verrokken --> nekverband.

conclusie: geen afkeer van ziekenhuis maar toch ... nee bedankt.

Ook veel keer bloed laten trekken om mijn allergie te testen. Was niet echt in het ziekenhuis maar het trok er wel op..

[Tegendraads]

Ik heb vier maanden geleden een week in het ziekenhuis gelegen. Mijn rug is vergroeid, oftewel scoliose, en ik ben eraan geopereerd. Twee tussenwervels zijn verwijderd en de drie wervels daar omheen zijn aan elkaar vastgezet met ijzeren pinnen. De maanden ervoor maakte ik me er erge zorgen over, omdat ik weliswaar veel ervaring heb met ziekenhuizen (ik heb er ook suikerziekte bij, hoera!) maar nog nooit daadwerkelijk was opgenomen. De operatie duurde vier uur, dus nogal zwaar, en ik heb twee dagen op de intensive care gelegen. De zusters en broeders daar waren zo lief en ik zat zo compleet onder de medicijnen dat ik niet meer bang was. Ik liet het maar over me heen komen. Daarna heb ik nog zes dagen op zaal gelegen en ik had erg veel pijn, moest opnieuw leren lopen en kreeg tot overmaat nog eens blaasontsteking, terwijl ik ongesteld was! Toch waren de laatste paar dagen een fijne tijd. De mensen waar ik om gaf kwamen me vaak opzoeken en ik had goed contact met mijn zaalgenoten. Het ziekenhuis op zich vond ik dus niet erg, het leren omgaan met mijn ziektes wel.