Welk filosofisch concept is het meest ergerlijk?

[Lord Dolphin]

Mephostophilis schreef op 21-12-2005 @ 17:24 :
Als jij dat vindt. De ongelijkheid van Bell volgt ook gewoon uit Heisenberg's onzekerheidsrelatie, hoor. Overigens sluit Heisenberg's onzekerheidsrelatie al determinisme in de zin van 'berekenbaarheid van het universum' uit. Het determinisme waar ik het hier nu over heb is het 'principiële' determinisme, nl. dat er vanaf nu maar 1 mogelijke toekoemst is (ook al kunnen we die niet voorspellen).

Dat komt goed uit, dan hebben we het over hetzelfde determinisme

De onzekerheidsrelatie die Heisenberg beschrijft is slechts een formule die wij gebruiken. Het zegt dat we niet de snelheid van een deeltje kunnen weten tegelijk met de locatie ervan.
Overigens zie ik geen verband tussen het bestaan van willekeurigheid en het niet kunnen voorspellen waar een deeltje zich bevind of hoe snel dat deeltje zich beweegt.

Mephostophilis schreef op 21-12-2005 @ 17:24 :
De reden dat ik niet uitleg waarom de consequentie van QM (en onze metingen) is dat er geen determinisme kan bestaan, is dat het veel te wiskundig is en je er dan toch niets van begrijpt.

Begrijp je het zelf wel?

[mathfreak]

Lord Dolphin schreef op 22-12-2005 @ 03:13 :

De onzekerheidsrelatie die Heisenberg beschrijft is slechts een formule die wij gebruiken. Het zegt dat we niet de snelheid van een deeltje kunnen weten tegelijk met de locatie ervan.
Overigens zie ik geen verband tussen het bestaan van willekeurigheid en het niet kunnen voorspellen waar een deeltje zich bevindt of hoe snel dat deeltje zich beweegt.

Misschien wordt een en ander al iets duidelijker voor je als je een kijkje hebt genomen in http://nl.wikipedia.org/wiki/Kwantummechanica

Lord Dolphin schreef op 22-12-2005 @ 03:11 :
Jawel achter alles zit logica. Anders zou alles willekeurig (dus zonder oorzaak) gebeuren. Als ergens geen logica bij gebruikt wordt, kan je het niet begrijpen en kun je geen voorspellingen doen. Het constant zijn van de werkelijkheid bewijst dat het zich aan wetten houd en dus logisch is. Met logica kunnen we de opeenvolging van oorzaak en gevolg begrijpen en beschrijven. De werkelijkheid houd zich dus aan de wetten van logica. Je kunt beredeneren met logica, dingen beschrijven en daaruit andere dingen afleiden. Dat valt toch niet te ontkennen?

Dan weet je niet wat logica is.

[El Chupacabras]

Kant vind ik het meest ergerlijk.

Ze hadden bij de beste man bij zijn geboorte zijn ogen moeten uitsteken, zijn tong uit zijn babystrotje moeten rukken, en zijn trommenvliesjes permanent moeten beschadigen.

Niet dat ik iets tegen Kant heb hoor.

El Chupacabras schreef op 22-12-2005 @ 16:52 :
Kant vind ik het meest ergerlijk.

Ze hadden bij de beste man bij zijn geboorte zijn ogen moeten uitsteken, zijn tong uit zijn babystrotje moeten rukken, en zijn trommenvliesjes permanent moeten beschadigen.

Niet dat ik iets tegen Kant heb hoor.

Een onderbouwing daarvoor misschien?

[El Chupacabras]

Robo schreef op 22-12-2005 @ 17:01 :
Een onderbouwing daarvoor misschien?

Teveel nadruk leggen op de ratio en de emoties dan wel de natuur van de mens om tegen de rede in te handelen teveel bagatelliseren.

El Chupacabras schreef op 22-12-2005 @ 17:20 :
Teveel nadruk leggen op de ratio en de emoties dan wel de natuur van de mens om tegen de rede in te handelen teveel bagatelliseren.

Ik weet niet of het aan mij ligt, maar ik volg je punt niet helemaal.

[T_ID]

Robo schreef op 22-12-2005 @ 18:04 :
Ik weet niet of het aan mij ligt, maar ik volg je punt niet helemaal.

vertaling: "teveel Taoisme"

[jfcksr]

bewering dat wetenschap en filosofie in elkaar overlopen, of dat filosofie zelfs een tak vd wetenschap zou zijn

echt belachelijk

Estradasphere schreef op 23-12-2005 @ 00:47 :
bewering dat wetenschap en filosofie in elkaar overlopen, of dat filosofie zelfs een tak vd wetenschap zou zijn

echt belachelijk

Dat hoor je dan ook niet vaak hoor. En al helemaal niet bij Kant.

[El Chupacabras]

Estradasphere schreef op 23-12-2005 @ 00:47 :
bewering dat wetenschap en filosofie in elkaar overlopen, of dat filosofie zelfs een tak vd wetenschap zou zijn

echt belachelijk

filosofie beschouw ik ook niet als wetenschap. Ik vraag me af of filosofie zelfs wel aan de falsificeerbaarheidstheorie van Popper zelf

[jfcksr]

Robo schreef op 23-12-2005 @ 08:42 :
Dat hoor je dan ook niet vaak hoor. En al helemaal niet bij Kant.

Ik bedoelde er meer mee te bedoelen dat ik zogenoemde wetenschapsfilosofen (zoals popper )niet als filosofen zie, het zijn wetenschappers. Ze kunnen nooit de waarheid ontdekken, ze analyseren slechts/alleen maar.

wat betreft de pol heb ik, dus, het empirisme en logisch positivisme gekozen, ik zie het niet als filosofisch concept ..

[El Chupacabras]

Estradasphere schreef op 23-12-2005 @ 16:47 :
Ze kunnen nooit de waarheid ontdekken, ze analyseren slechts/alleen maar..

Leuke discussie zou dat worden: Is men in staat de waarheid te ontdekken? (Ik denk van niet)

Is er een waarheid?
Ik denk van wel.

[McCaine]

Robo schreef op 24-12-2005 @ 00:36 :
Is er een waarheid?
Ik denk van wel.

Is er een forumbaas? Ik denk het ook!

McCaine schreef op 24-12-2005 @ 02:17 :
Is er een forumbaas? Ik denk het ook!

Ik weet het wel cker .

Maar ik geloof wel dat er een werkelijke wereld is. Nietzsche schreef hierover dat wij een aantal stappen zouden doorlopen.

Uiteindelijk zou de transcendentale en de ware wereld afgeschaft worden en is er nog alleen DE wereld. En pas wanneer wij in die wereld gaan "leven" kunnen wij echte kennis op gaan doen.

[jfcksr]

de waarheid is en men is niet in staat de waarheid te ontdekken
dus moet men er niet naar op zoek zijn

als je dat begrijpt begrijp je de waarheid

Lol, ik geloof wel dat we ooit "de waarheid" zullen ontdekken, maar ik denk niet dat ik dat nog mee ga maken.
Volgens Nietzsche is daar de Ubermensch voor nodig.

[jfcksr]

hm volgens mij komt mn vorige post een beetje afgezaagt over als jem verkeerd begrijpt

[El Chupacabras]

Ik geloof zelf niet in DE waarheid alleen in EEN waarheid!

[willypirate]

El Chupacabras schreef op 28-12-2005 @ 23:01 :
Ik geloof zelf niet in DE waarheid alleen in EEN waarheid!

Gefeliciteerd , je behoort nu tot de grijze massa. Je gelooft niet in jezelf als DE waarheid , of iemand die DE waarheid in zich draagt , waarmee je jezelf tot onzijdig(=grijs) degradeert.
Wees toch eerlijk naar jezelf toe en beken kleur.

IK BEN GRIJS

maar ik verf het

[jfcksr]

willypirate schreef op 15-12-2005 @ 07:05 :
Er bestaat maar één oorzakelijkheid , in mijn optiek is dat "energie" , het enige gevolg van deze oorzakelijkheid is , dat er beweging opvolgt , oftewel het zwaartepunt binnen energie verplaatst zich. Dit is de enige causaliteit die bestaat.

dat is een post

Is het te volgen als ik hierop aansluitend zeg dat de mens de werkelijkheid in het kwadraat is?
Het zwaartepunt is niet en het zwaartepunt is zelfbewustzijn, oftewel indien het zwaartepunt niet is is het alles

[willypirate]

Estradasphere schreef op 29-12-2005 @ 21:19 :
dat is een post

Is het te volgen als ik hierop aansluitend zeg dat de mens de werkelijkheid in het kwadraat is?
Het zwaartepunt is niet en het zwaartepunt is zelfbewustzijn, oftewel indien het zwaartepunt niet is is het alles

kun jij me nog volgen als ik zeg , het zwaartepunt is een zwartgat in het zelfbewustzijn , dat opgevult moet worden met massa(=energie/kennis). De mens lijkt mij eerder duaal(=energie én massa) zij het vormloos , dan een duidelijk gevormeerd kwadrant. De werkelijkheid schijnt volgens de QM wel uit meer dan 2 factoren te bestaan. Dat de mens een vorm van werkelijkheid is , kan ik niet echt ontkennen , maar stellen dat menselijkheid werkelijkheid genereert , das lijkt me niet.

[willypirate]

Mephostophilis schreef op 21-12-2005 @ 17:17 :
Quantummechanica en de relativiteitstheorie gaan prima samen, alleen QM beschrijft microscopische zaken en laat zwaartekracht buiten beschouwing en de relativiteitstheorie beschrijft louter macroscopische effecten en laat QM-effecten buiten beschouwing. Het bewijs op quantummechanisch niveau dat determinisme niet kan bestaan is er wel, zoals ik al zei.

QM laat zwaartekracht(=oftewel massa ) buiten beschouwing en dan zeg jij vervolgens dat QM prima samengaat met relativiteit. Het is dus een theorie op zich , waarbinnen de metingen ervan de mens en massa an sich buiten beschouwing laat. Wat meet QM dan? energie? Ruimtetijd?
Het bewijs van causaliteit(=enkelvoudig) is er ook , namelijk de Dynamica.

willypirate schreef op 30-12-2005 @ 02:10 :
QM laat zwaartekracht(=oftewel massa ) buiten beschouwing en dan zeg jij vervolgens dat QM prima samengaat met relativiteit.

Nee, QM laat massa helemaal niet buiten beschouwing.

Het is dus een theorie op zich , waarbinnen de metingen ervan de mens en massa an sich buiten beschouwing laat. Wat meet QM dan? energie? Ruimtetijd?
Het bewijs van causaliteit(=enkelvoudig) is er ook , namelijk de Dynamica.

Welke dynamica bedoel je hier? Newtoniaans? Die is nu juist niet juist op QM-niveau.

[willypirate]

Mephostophilis schreef op 30-12-2005 @ 12:13 :
Nee, QM laat massa helemaal niet buiten beschouwing.

Dat doet het wel , als men de zwaartekracht negeert omdat dat zogenaamd te verwaarlozen is op dat niveau , wat natuurlijk kul is. Maar ik bedoelde eigenlijk met massa , hoeveelheid.

Welke dynamica bedoel je hier? Newtoniaans? Die is nu juist niet juist op QM-niveau.

Alle disiplines gezamelijk , oftewel de Dynamica(=Fysica) in zijn geheel. Het model van willekeurig systeem binnen de Dynamica op willekeurig niveau is eigenlijk minder interresant , dan de idee dat er Dynamica is op ieder denkbaar niveau van de Fysica die causaal is.(tenzij je QM rekent tot de Metafysica). Dit laatste geld ook voor QM , echter is dat model nog niet compleet. Maar zelfs onzekerheid valt binnen wetmatigheid (Wet van Murphey , onzekerheidsprincipe Heissenberg). De wetmatigheid van onzekerheidsrelaties , is een onderdeel van de Dynamica waarvan het beeld nog niet compleet is. Is het beeld wel compleet(=indien zoverre mogelijk) , dan vervalllen die onzekerheidrelaties in causaliteitrelaties. Causaliteit op QM-niveau kan niet ontkent worden door onzekerheidsprincipes over plaats en snelheid , sterker nog , ze tonen juist aan dat er op QM een causale relatie bestaat tussen plaatst en snelheid , die wij echter niet tegelijkertijd kunnen voorspellen , maar die wel tegelijkertijd zijn . Dit laatste kan ook niet op QM-niveau ontkent worden.
Doet het dit wel , dan valt het niet meer onder de Fysica.

willypirate schreef op 30-12-2005 @ 15:23 :
Dat doet het wel , als men de zwaartekracht negeert omdat dat zogenaamd te verwaarlozen is op dat niveau , wat natuurlijk kul is.

De zwaartekracht is ongeveer een factor 10^-43 zwakker dan de elektromagnetische kracht. Hoezo is de zwaartekracht op microscopisch niveau niet te verwaarlozen? Of is de zwaartekracht die ik op jou uitoefen significant? Ik merk er anders verdomd weinig van.

Maar ik bedoelde eigenlijk met massa , hoeveelheid.

Van?

Alle disiplines gezamelijk , oftewel de Dynamica(=Fysica)

Hoezo, dynamica = fysica?

in zijn geheel. Het model van willekeurig systeem binnen de Dynamica op willekeurig niveau is eigenlijk minder interresant , dan de idee dat er Dynamica is op ieder denkbaar niveau van de Fysica die causaal is.(tenzij je QM rekent tot de Metafysica). Dit laatste geld ook voor QM , echter is dat model nog niet compleet. Maar zelfs onzekerheid valt binnen wetmatigheid (Wet van Murphey , onzekerheidsprincipe Heissenberg). De wetmatigheid van onzekerheidsrelaties , is een onderdeel van de Dynamica waarvan het beeld nog niet compleet is. Is het beeld wel compleet(=indien zoverre mogelijk) , dan vervalllen die onzekerheidrelaties in causaliteitrelaties. Causaliteit op QM-niveau kan niet ontkent worden door onzekerheidsprincipes over plaats en snelheid , sterker nog , ze tonen juist aan dat er op QM een causale relatie bestaat tussen plaatst en snelheid , die wij echter niet tegelijkertijd kunnen voorspellen , maar die wel tegelijkertijd zijn . Dit laatste kan ook niet op QM-niveau ontkent worden.
Doet het dit wel , dan valt het niet meer onder de Fysica.

Nee, dat is niet waar. QM sluit determinisme uit, zoals ik al vele malen eerder heb uitgelegd.

[jfcksr]

willypirate schreef op 30-12-2005 @ 01:43 :
kun jij me nog volgen als ik zeg , het zwaartepunt is een zwartgat in het zelfbewustzijn , dat opgevult moet worden met massa(=energie/kennis). De mens lijkt mij eerder duaal(=energie én massa) zij het vormloos , dan een duidelijk gevormeerd kwadrant. De werkelijkheid schijnt volgens de QM wel uit meer dan 2 factoren te bestaan. Dat de mens een vorm van werkelijkheid is , kan ik niet echt ontkennen , maar stellen dat menselijkheid werkelijkheid genereert , das lijkt me niet.

Het zelfbewustzijn van de mens genereert werkelijkheid, is de werkelijkheid ( geheel (inhoud) ) in het kwadraat. Het zwaartepunt is een zwartgat in het zelfbewustzijn. Levert wel veel nieuwe stof op ^^

Een zwart gat is een object in het heelal, waaruit als gevolg van het sterke zwaartekrachtsveld geen licht of materie kan ontsnappen. Aanvankelijk werd door sommige natuurkundigen gedacht dat de informatie die verloren ging doordat er bij het ontstaan van een zwart gat materie in viel, voorgoed verdwenen was.Stephen Hawking toonde in 1974 theoretisch aan dat zwarte gaten langzaam moeten verdampen. In 2004 maakte Hawking op een conferentie bekend dat hij een mechanisme had gevonden waardoor de informatie die in het zwarte gat was verdwenen, weer vrij kon komen bij het verdampen van het zwarte gat.(c/c/p wiki)

(Pas als het zwarte gat zelf verdwijnt kan informatie dus weer ontsnappen) (...)

[willypirate]

Mephostophilis schreef op 30-12-2005 @ 17:22 :
De zwaartekracht is ongeveer een factor 10^-43 zwakker dan de elektromagnetische kracht. Hoezo is de zwaartekracht op microscopisch niveau niet te verwaarlozen? Of is de zwaartekracht die ik op jou uitoefen significant? Ik merk er anders verdomd weinig van.

Omdat ook op microscopisch niveau zwaartekracht binnen massa een zwaartepunt veroorzaakt. Denk bijvoorbeeld aan een bal met een ijzeren knikker erin. De beweging die de bal kan maken , word voor een groot gedeelte bepaald door het zwaartepunt dat zich in de bal bevind. Dit geld ook voor bijvoorbeeld mensen zoals jij en ik. Jij of ik zouden een dusdanig zwaartepunt in ons bewustzijn kunnen leggen , dat dit significant kan worden voor een heel grote groep mensen en zelfs voor hele grote objecten. De massa die je daardoor in beweging kunt brengen(=door zwaartepunten in je eigen massa te leggen) , is vele malen groter dan je eigen massa. Echter omdat jij of ik aanleiding kunnen vormen , is onze relatie ook op microscopisch niveau causaal te noemen.

Mephostophilis schreef op 30-12-2005 @ 17:22 :
Van?

willekeurige massa. Ik bedoelde het verschil in hoeveelheid massa van bijvoorbeeld een hoopje moleculen ten opzichte van een kleine planeet. In beide gevallen blijft de zwaartekracht gelijk , dat wil zeggen , de formule van zwaartekracht verandert niet.

Mephostophilis schreef op 30-12-2005 @ 17:22 :
Hoezo, dynamica = fysica?

Zonder Fysica geen Dynamica. Hoewel ik van mening ben dat ruimtetijd een elastische substantie te noemen is , ben ik ook van mening dat het niet vervormd als er geen massa op inwerkt. Denk alle Fysica weg , dan vervallen alle wetten van onze Dynamica.

Mephostophilis schreef op 30-12-2005 @ 17:22 :
Nee, dat is niet waar. QM sluit determinisme uit, zoals ik al vele malen eerder heb uitgelegd.

QM sluit alleen voorspelbaarheid uit , niet causaliteit. Tijd word niet opgeheven op QM niveau , tijd bestaat ook op QM niveau. Zoals de kennis en waarnemingen van nu is , is tijd niet reversibel en zal dus maar 1 richting op gaan en kunnen gaan. Wij mensen zullen altijd door een "tijd-rimpel" vooruit geduwd worden. Het is echt een one-way-ticket , die deteministisch is. God speelt in mijn deterministische waarnemingen echter géén rol. Ik hanteer dus een andere deterministische gedachte.

[El Chupacabras]

willypirate schreef op 29-12-2005 @ 15:20 :
Gefeliciteerd , je behoort nu tot de grijze massa. Je gelooft niet in jezelf als DE waarheid , of iemand die DE waarheid in zich draagt , waarmee je jezelf tot onzijdig(=grijs) degradeert.
Wees toch eerlijk naar jezelf toe en beken kleur.

Ik ben blij dat ik een grijze muis ben. Beetje doen alsof er één waarheid bestaat.

[Hem]

Bestaat er dan niet één waarheid? bestaat er überhaupt waarheid?

bij gebrek aan antwoorden zullen wij genoegen moeten nemen met geloof, religieus of filosofisch van aard.

En wat is er mis mee om deel uit te maken van de grijze massa, een collectief denkbeeld is het product van een overeenstemming met dat denkbeeld door veel mensen, zou daar mischien een reden voor kunnen zijn?

[willypirate]

El Chupacabras schreef op 02-01-2006 @ 11:10 :
Ik ben blij dat ik een grijze muis ben. Beetje doen alsof er één waarheid bestaat.

Er is ook maar 1 Tijd.

willypirate schreef op 02-01-2006 @ 14:35 :
Er is ook maar 1 Tijd.

Nee, tijd is relatief. Je weet wel, Einstein enzo.

[EggeD]

Mephostophilis schreef op 02-01-2006 @ 15:58 :
Nee, tijd is relatief. Je weet wel, Einstein enzo.

Ja maar alles is relatief.

[willypirate]

Mephostophilis schreef op 02-01-2006 @ 15:58 :
Nee, tijd is relatief. Je weet wel, Einstein enzo.

Ten opzichte van Wat?

je weet , dat we deze discussie al een keer gevoerd hebben , en dat ik er anders over denk. Tijd is ook absoluut en niet omkeerbaar.

willypirate schreef op 03-01-2006 @ 06:17 :
Ten opzichte van Wat?

je weet , dat we deze discussie al een keer gevoerd hebben , en dat ik er anders over denk. Tijd is ook absoluut en niet omkeerbaar.

Tja, feit blijft, dat er voor beide standpunten geen keiharde bewijzen waren. Anders zou meph ook niet die opmerking gemaakt hebben.

Een van de grootste ergernissen in de filosofie, even los van de hier genoemde concepten, is de opvatting dat filosofie niets meer is dan 'zo vaag mogelijk lullen'. Ik noem het voorbeeld 'bestaat tijd', 'is de mens niet een gedachte van een alien', dat soort gereutel.

Een van de grootste gevaren van de filosofie is dat mensen/filosofen zich opsluiten in een wereldje van eigen begrippen, eigen theorieën, eigen definities et cetera die geen enkel raakvlak meer hebben met de wereld eromheen.

willypirate schreef op 03-01-2006 @ 06:17 :
Ten opzichte van Wat?

je weet , dat we deze discussie al een keer gevoerd hebben , en dat ik er anders over denk. Tijd is ook absoluut en niet omkeerbaar.

Als ik twee stopwachtes pak, en ik hou de ene laag bij de grond en de andere een meter erboven, zullen ze niet even snel lopen (aangenomen dat ze identiek zijn). Ergo, er bestaat geen absolute tijd.

[willypirate]

Mephostophilis schreef op 03-01-2006 @ 14:27 :
Als ik twee stopwachtes pak, en ik hou de ene laag bij de grond en de andere een meter erboven, zullen ze niet even snel lopen (aangenomen dat ze identiek zijn). Ergo, er bestaat geen absolute tijd.

Maar het feit dat ze beiden "lopen" geeft al aan dat ze dezelfde essentie meten. Dat dingen beïnvloedbaar zijn omdat meerdere factoren kunnen meespelen , wil niet zeggen dat de dingen niet opzichzelf kunnen staan. De tijd tikt ook gewoon door , als er géén klokjes meer tikken op Aarde of als er géén (kennis)wezen meer zou zijn die over waarnemen en relaties zou praten. Zoals je zelf al reeds velen malen hebt aangegeven is tijdrijzen niet mogelijk en is er in wezen géén verleden aanwezig(=als in ruimtetijd) in het heden. De enige relativiteit van Tijd zijn onze gedachten en gevoelens hierover , maar Tijd an sich gaat echt maar 1 kant (=360 graden) op en is instantaan. Er bestaat helemaal géén relatie van Tijdstip1 t.o.v Tijdstip2 vanuit het perspectief van Tijd gezien. Tijd is ten alle tijden , om het nog maar eens lekker onfilosofisch (=voor liefhebbers als nare man) te benadrukken.

Goed ik snap wel dat je zegt dat je enkel maar over Tijd kunt spreken als je het bekijkt met betrekking tot ruimte , massa en beweging , maar al die ingrediënten waren er altijd al met betrekking tot onze waarnemingen(=direct en indirect) hierover. Deze ingrediënten waren er ook 20 miljard jaar geleden , en zullen er over pakweg 20 miljard jaar nog steeds zijn. Waarom zullen deze ingrediënten er dan nog zijn? Simpelweg omdat ze instantaan of absoluut zijn.
Tijd mag dan wel in te schalen zijn met betrekking tot snelheid en positie van massa , echter de essentie ervan blijft onveranderd. Zou de essentie ervan kunnen veranderen , dan zou je gelijk hebben door te zeggen dat Tijd enkel relatief is. Echter de essentie ervan is onvervormbaar. Alleen onze gevoelns en gedachten over Tijd zijn vervormbaar.

Tijdreizen is zeker wel mogelijk, alleen niet terug in de tijd. Het is theoretisch mogelijk dat ik in mijn leven meemaak hoe de wereld er uit ziet over 10.000 jaar (voor de aardse waarnemer).

[willypirate]

nare man schreef op 03-01-2006 @ 11:47 :
Een van de grootste ergernissen in de filosofie, even los van de hier genoemde concepten, is de opvatting dat filosofie niets meer is dan 'zo vaag mogelijk lullen'. Ik noem het voorbeeld 'bestaat tijd', 'is de mens niet een gedachte van een alien', dat soort gereutel.

Een van de grootste gevaren van de filosofie is dat mensen/filosofen zich opsluiten in een wereldje van eigen begrippen, eigen theorieën, eigen definities et cetera die geen enkel raakvlak meer hebben met de wereld eromheen.

Een van de grootste ergenissen in de filosofie , even los gezien van de gebruikers van dit forum , zijn die mensen die zichzelf filosoof noemen zonder enige valentie binnen de filosofische ontwikkelingen/stromingen op hun conto te hebben staan. Ik noem bijvoorbeeld "ons kenvermogen is beperkt , want Kant heeft dit ons wel duidelijk gemaakt. En omdat ik Kant goed kan napraten , ben ik daarmee ook een filosoof"

Een van de grootste gevaren van de filosofie is dat mensen/filosofen zich vasthouden aan het al bestraate weggetje en zich met na-gesynchrodiseerde begrippen staande houden
binnen de opgeplakte werkelijkheid van een ander. De eigen werkelijkheid heeft dan géén raakvlak meer met het zelf , omdat het zelf , het perspectief draagt van een ander.

Nja just kidding , ik ben weer aan het sarren. Ik vind dit soms te leuk.

[willypirate]

Mephostophilis schreef op 03-01-2006 @ 19:07 :
Tijdreizen is zeker wel mogelijk, alleen niet terug in de tijd. Het is theoretisch mogelijk dat ik in mijn leven meemaak hoe de wereld er uit ziet over 10.000 jaar (voor de aardse waarnemer).

"Tijdreizen doen we de hele dag al" heb ik geloof ik al een aantal keer gezegd , dus deze opmerking voegt bij mij niets toe.

Maar omdat je niet terug kan reizen in de Tijd , is het concept Tijdreizen zoals gepresenteerd in hollywoodfilms dus onmogelijk. We zouden hooguit kunnen zeggen , dat het mogelijk is om sneller voor de Tijd uit te reizen , wat we niet onbeperkt kunnen volhouden , zodat de Waarheid ons toch weer inhaald.
Het leven van een mens is een spel met één absolute zekerheid , er komt een keer een tijd dat je ophoud met spelen. Ondanks welke mogelijke snelheid je aan je massa geef en ongeacht welke richting je dit opstuurt.

[Hem]

willypirate schreef op 03-01-2006 @ 19:17 :
Een van de grootste ergenissen in de filosofie , even los gezien van de gebruikers van dit forum , zijn die mensen die zichzelf filosoof noemen zonder enige valentie binnen de filosofische ontwikkelingen/stromingen op hun conto te hebben staan. Ik noem bijvoorbeeld "ons kenvermogen is beperkt , want Kant heeft dit ons wel duidelijk gemaakt. En omdat ik Kant goed kan napraten , ben ik daarmee ook een filosoof"

Een van de grootste gevaren van de filosofie is dat mensen/filosofen zich vasthouden aan het al bestraate weggetje en zich met na-gesynchrodiseerde begrippen staande houden
binnen de opgeplakte werkelijkheid van een ander. De eigen werkelijkheid heeft dan géén raakvlak meer met het zelf , omdat het zelf , het perspectief draagt van een ander.

Nja just kidding , ik ben weer aan het sarren. Ik vind dit soms te leuk.

Om hier maar even serieus op te reageren:

Zelfs al praat je na, ik denk dat er niet veel mensen zijn die werkelijk een originele gedachte kunnen voortbrengen; de hele geschiedenis van de filosofie is niet veel meer dan een aanvulling, verbetering, weerlegging of bevestiging van plato en aristotoles, zelfs de grootste filosofen zijn niet in staat nieuw filosofisch materiaal aan te boren, overigens heb ik deze mening niet van mijzelf maar van anderen, om "mijn" punt maar weer even duidelijk te maken.

Toch noemen wij alle grote filosofen ook werkelijk filosofen terwijl zij toch aan een versie van napraten deden.

En trouwens als ik mij kan vinden in de denkbeelden van een filosoof waarom zou ik hem dan niet na mogen praten? het is dan toch slechts een verbetering van mijn eigen gedachtengoed.

[willypirate]

Hem schreef op 05-01-2006 @ 14:11 :
Om hier maar even serieus op te reageren:

Zelfs al praat je na, ik denk dat er niet veel mensen zijn die werkelijk een originele gedachte kunnen voortbrengen; de hele geschiedenis van de filosofie is niet veel meer dan een aanvulling, verbetering, weerlegging of bevestiging van plato en aristotoles, zelfs de grootste filosofen zijn niet in staat nieuw filosofisch materiaal aan te boren, overigens heb ik deze mening niet van mijzelf maar van anderen, om "mijn" punt maar weer even duidelijk te maken.

Toch noemen wij alle grote filosofen ook werkelijk filosofen terwijl zij toch aan een versie van napraten deden.

En trouwens als ik mij kan vinden in de denkbeelden van een filosoof waarom zou ik hem dan niet na mogen praten? het is dan toch slechts een verbetering van mijn eigen gedachtengoed.

Lorre wilt een koekje?

Nee grapje Him , ik liep eigenlijk alleen "nare meid" een beetje te sarren. Oops nu doe ik het weer. (neem me niet serieus hé)

Nare man noemde in zijn licht geërgerde replie , dat één van de grootste gevaren van de filosofie het gegeven is , dat mensen zich opsluiten in hun eigen wereldje van eigen theoriën , begrippen, defenities , enz.
In mijn optiek vind ik dit nu juist een "gezonde" benadering (mits je wel tot bezinning komt) , omdat je op deze manier zelf tot ontdekking komt hoe de dingen in elkaar steken en waarom je nu juist dit perspectief hebt van een mogelijke werkelijkheid.
Naar mijn idee leer je sneller patronen herkennen als je je eigen patronen vormt en dan pas deze naast die van de grote denkers gaat leggen. Doe je het andersom , dat wil zeggen , laat jij je patronen vormen door gedachten van anderen om dan pas met een "eigen" patroon of statement te komen , dan train je jezelf niet voldoende op patroonherkenning en heb je altijd bevestiging van derden nodig om jezelf te accepteren. Je durft dan niets te stellen , want het kan wel heel belachelijk klinken , en verschuil je jezelf achter een muurtje dat iemand voor je heeft moeten metselen , om vervolgens vanachter dat muurtje te roepen dat de mensen aan de andere kant op het verkeerde spoor zitten , want de muur geeft toch aan dat jij en de (vrij)metselaar gelijk hebben.

[willypirate]

Ik denk dat de filosofie tegenwoordig, wil zij nog vruchtbaar zijn, in de traditionele zin van streven naar inzicht betreffende deze werkelijkheid, te maken heeft met drie bronnen van min of meer relevante gegevens, om daarin een patroon, samenhang, en mogelijk zin en betekenis, te zien, om daar inzicht aan te ontlenen:

1 Het verhaal dat de wetenschap ons aanlevert, over de wording van de wereld, over de wording van het leven daarin, en over de wording van de mens en zijn culturen.

2 Het verhaal van het menselijk interpreteren van de werkelijkheid, in mythologie, religie, kunst en filosofie.

3 Het verhaal van de menselijke psyche, zoals dat deel is van 1, maar dat ik hier apart vermeld vanwege het belang ervan, en zoals dat ongetwijfeld de achtergrond vormt van 2.

Het is aan de filosoof hierin een algemeen patroon te vinden, althans, er zijn redenen om aan te nemen dat hierin een algemeen patroon te vinden is. Bijvoorbeeld de fysicus zal hierbij denken aan bepaalde 'alfabetten' - o.a. de up-quark, down-quark en het electron, het periodiek systeem der elementen, de meetkundige achtergrond van vele natuurlijke vormen - zoals die de basis vormen van de diverse complexe lagen waaruit de fysische werkelijkheid is opgebouwd. Bijvoorbeeld de bioloog zal hierbij denken aan het DNA zoals dat de basis vormt van een grote varieteit aan levensvormen. En bijvoorbeeld de psycholoog zal denken aan bepaalde cognitieve vermogens, zoals die de basis vormen van de enorme varieteit aan menselijk gedrag.

Filosofische patroonherkenning zal in het verlengde hiervan steun zoeken in deze typische wijze van organisatie van de verschillende delen van de werkelijkheid, en zal de verleiding niet kunnen weerstaan te denken dat misschien wel het geheel van de werkelijkheid op een dergelijke wijze georganiseerd is - je weet het niet maar het zou zo kunnen zijn.

In hoeverre een dergelijke patroonvorming uiteindelijk kan stuiten op zoiets als 'werkelijkheid', is volgens mij afhankelijk van haar vermogen de domeinen 1, 2 en 3 onder te brengen in een logisch coherente samenhang, althans een samenhang die een breed geschoold en in de materie goed ingewerkt publiek praktisch onvermijdelijk of onontkoombaar blijkt (en blijft - zich weet te handhaven).

Daarbij zij opgemerkt dat een dergelijk algemeen patroon slechts in een bepaalde zin het raadsel 'werkelijkheid' vermindert. Want tenoverstaan van een dergelijk patroon blijft nog altijd levensgroot aanwezig de vraag: hoe kan het dat deze werkelijkheid er is en niet niet is?

Dan inzoomend op die vraag in hoeverre de patronen die wij zien ook iets te maken hebben met werkelijkheid... Dat doet mij denken aan Hume en Kant. Hume vond dat de analyse van onderling botsende biljartballen onmogelijk de idee (patroon, samenhang) 'causaliteit' kan opleveren. Wat voor Kant aanleiding was om zich een systeem van ideeen te denken, waaronder causaliteit, dat deel is van ons bewustzijn, en dat maakt dat wij de wereld ervaren zoals wij die ervaren. Ondertussen heeft psychologisch onderzoek aannemelijk gemaakt dat niet zozeer dit ideeensysteem, als wel bepaalde cognitieve vermogens - gevat in de begrippen analyse en synthese - bepalend zijn voor ons ervaren en interpreteren van de wereld, inclusief de verschillende delen ervan.

Eigenlijk komt het er op neer dat je als filosoof steeds te maken hebt met diverse interpretaties van de werkelijkheid, en met de verschillende achtergronden van die interpretaties van de werkelijkheid. De vraag is dan steeds: wat is de regelmaat daarin, wat is het algemeen verbindend patroon? Is het bijvoorbeeld mogelijk te komen tot de veronderstelling dat als ik weet hoe iemands bewustzijn in elkaar steekt, dat ik dan ook in staat ben te voorspellen tot wat voor soort interpretatie van de werkelijkheid dit bewustzijn zal komen?

Waarna mogelijk de filosofische stap kan volgen: als ik weet hoe de menselijk psyche de verschillende interpretaties van de werkelijkheid genereert, is het dan mogelijk door te steken naar die werkelijkheid zelf, in een poging iets zinnigs te zeggen over die werkelijkheid?

Het komt allemaal neer op het volgende: de mens is een de werkelijkheid interpreterend organisme, en als zodanig is het volkomen deel van wat de filosoof zich tracht te verklaren, de werkelijkheid. Als we meer inzicht hebben in hoe de mens zich de wereld denkt, dan is het ons mogelijk beter die wereld te denken.

Anders gezegd: Iedere uitspraak over de wereld kent een 'iemand' die die uitspraak doet over de wereld. Wij zijn niet neutraal in ons beschouwen van een object 'wereld', wij zijn eerder deel van een eindeloze 'loop' van interpretaties van interpretaties. En wij mogen hopen daar enige regelmaat, samenhang, patroon, in te vinden. Met mogelijk daarin het meer tevoorschijn treden van die wereld zelf.

Bij wijze van schuld-inlossing zou ik hier nog aan toe willen voegen: alles wat ik hierboven zeg is slechts een verder denken van wat een hele rits aan denkers reeds te berde hebben gebracht in deze, en die lijn gaat terug tot helemaal de pre-socraten, en in koor lijken zij te zeggen: vergeet niet de mens als er iets gezegd wordt over de werkelijkheid, en: neem die mens mee als je spreekt over de werkelijkheid.

hmmm lekker koekje.

[Hem]

willypirate schreef op 06-01-2006 @ 07:51 :
Anders gezegd: Iedere uitspraak over de wereld kent een 'iemand' die die uitspraak doet over de wereld. Wij zijn niet neutraal in ons beschouwen van een object 'wereld', wij zijn eerder deel van een eindeloze 'loop' van interpretaties van interpretaties. En wij mogen hopen daar enige regelmaat, samenhang, patroon, in te vinden. Met mogelijk daarin het meer tevoorschijn treden van die wereld zelf.

Een waar woord, immers als wij de absloute objectiviteit willen nastreven, denk ik dat wij blijven hangen bij de radicale twijfel van descartes, ik heb nog geen enkele filosoof gezien die deze twijfel weerlegde, om te kunnen filosoferen zullen wij echter dingen aan moeten nemen.

Anders is de enige filosofie die nog "bestaansrecht" heeft, de filosofie die het bestaan zelf verklaard, immers hoe kan ethiek oid bestaan als wij niet zeker weten of wij zelf bestaan?

Volgens mij is alle post-cartesiaanse filosofie dan ook een soort negering, of beter gezegd compromis met descartes radicale twijfel.

Oftewel, waar filosofie streeft naar absolute waarheden, zal zij zelf nooit deze waarheden kunnen vinden als zij sommige dingen niet simpelweg aanneemt.

Hem schreef op 07-01-2006 @ 13:48 :

Anders is de enige filosofie die nog "bestaansrecht" heeft, de filosofie die het bestaan zelf verklaard, immers hoe kan ethiek oid bestaan als wij niet zeker weten of wij zelf bestaan?

Heidegger he, zijn hoofdvraag was: wat is het zijn?

[El Chupacabras]

willypirate schreef op 06-01-2006 @ 07:51 :
Ik denk dat de filosofie tegenwoordig, .......... neem die mens mee als je spreekt over de werkelijkheid.

hmmm lekker koekje.

Veel gespin, weinig wol. Veel gebakken lucht in het koekje en een weinig orginieel recept.

[willypirate]

El Chupacabras schreef op 09-01-2006 @ 10:29 :
Veel gespin, weinig wol. Veel gebakken lucht in het koekje en een weinig orginieel recept.

kom maar op met jouw koekje dan