Hoe voel je je op relationeel gebied? # 74

[Maija]

eenzaam

[x-spekkie-x]

HvJ schreef:

We zoeken nog mensen hoor

Haha, ik ben niet zo goed in meeleeftheater Kijken ernaar blijft leuk, hoe oud je ook bent

@Poggy
Jullie schelen dus 11 jaar? Hoe gaat dat?

[Neko*]

Nala schreef:

Oh, zo herkenbaar! We hadden zo leuk clubje op school, allemaal meiden, normaal trek ik dat helemaal niet, maar nu wel. Altijd gezellige gesprekken, gieren van het lachen en samen uit gaan. Maar nu iedereen werkt, zeker met al die wisselende diensten die we hebben wordt het altijd enorm lastig...


Autch, da's minder. Niet onmogelijk inderdaad, maar absoluut niet leuk. Sterkte!

Inderdaad, ik vind het zo stom! Het is ook een beetje mijn schuld, want ik moest zo nodig van school veranderen, maar pff, iedereen heeft nu z'n eigen ding en werk en hobby's en als je elkaar niet elke keer op school ziet, is het moeilijk om rekening te houden met de dagen waarop mensen niet kunnen. Wij willen met 't groepje al bijna 3 maand uit eten, maar we kunnen maar geen datum prikken. Best lastig, maar als we elkaar zien is het wel leuk dus dat scheelt.

Minder is het zeker, maar het komt allemaal wel goed. Dankje.

Nala schreef:

Nu heb ik even pauze, maar ik ga straks weer verder met het schilderen van de slaapkamer. We wonen hier nog niet eens een jaar. Dat behang was leuk in de winkel en ik had het daar moeten laten want op de muur is het minder. Maar goed, daar gaat dus nu een einde aan komen Raar, dat ik al dagen bezig ben met het bedenken van hoe en wat. Maar ik vind het leuk om daar echt een knus plekje van te maken voor ons.

Oooooh, jaloers. Ik wil ook een eigen huisje! Met vriendlief. Maak er iets leuks van!

[Dott]

het is zo raar, morgen is het 3 jaar geleden dat mijn ex en ik wat kregen, and I remember every single minute of that day.
We gaan morgen uit eten, maar met mijn stemming ben ik waarsch niet zo'n leuk gezelschap..
Heb er ook hele dubbele gevoelens over

En ik wil snel een huisje hahaha zodat ik al mn aandacht en energie daarop kan richten.
Maar wat als mn vader erachter komt waar ik dan woon? en aan de deur komt *paranoia is*

[__]

dit weekend waren we naar antwerpen geweest, want zaterdag waren we 2 jaar samen (min 3 weken maar achja ). heel leuk! en dan zegt ie in de trein naar huis ook nog eens dat dat hele weekend een kadootje was, echt heel onverwacht en lief.
nu weer veel afstand, en amper tijd komend weekend, maar met zo'n leuk weekend achter de rug maakt dat even allemaal niet zoveel uit.

@ cagie, zijn we jullie nog tegengekomen evt?

[stout!]

Bwwwwhhhhh voel me weer afschuwelijk, weer kater van 2 dagen hoe KAN dat opeens. Kan ook niets binnenhouden en dat had ik vroeger echt nooit . En nu lijkt het net alsof het nog eeuwen duurt voordat hij weer terug is. Maar t komt wel goed.

Oh god, nu wil die gast zelfs al mn msn-adres.

En ik ben bang dat de vriendschap met S op spanning komt te staan als hij niet snel verliefd op iemand anders wordt, maar misschien is dat onterechte angst. Ik hoop alleen dat ie niet anders gaat doen nu. Awel, we zullen zien morgenavond.

[ilse]

wat is er toch aan de hand.. als je toch zo veel om elkaar geeft waarom is t dan toch zo lastig?

Pff, ik ben zo in de war. Van het weekend zie ik hem weer, dan heeft hij zijn toetsen achter de rug en kunnen we weer wat afspreken. Van het weekend hebben we het er door de telefoon ook over gehad, hoe nu verder. Toen vertelde ik eerlijk dat ik het wel even lekker vond 2 weekendjes thuis even geen verplichtingen maar aan de andere kant mis ik hem wel. Zijn gezelschap, grapjes en gewoon zijn liefde. Maar de verschillen tussen ons zijn soms zo groot.

We wonen allebei nog thuis en het is niet dat ik extreem veel hoef te doen aan het huishouden maar er wordt van mij wel verwacht dat ik gewoon meehelp. Ik woon hier, ik maak van de ruimte dus moet ik ook meehelpen of niet mopperen als ik even wat moet doen. Dat vind ik wat dat betreft vanzelfsprekend. Bij mijn vriend thuis wordt alles gedaan, opzich wel lekker makkelijk maar ik merk gewoon dat het hem erg lui maakt. Als hij ergens een afspraak voor moet maken stelt hij dat net zo lang uit tot het niet anders kan maar tegen die tijd heeft zijn moeder het al opgelost. En zo gaat dat bij veel dingen. Ik merk gewoon dat ik meer verantwoording neem en meer dingen zelf regel dan hij dat doet want hij hoeft het simpelweg gewoon minder. Daar baal ik van want een vakantie voor ons samen regelen doe ik liever ook samen en niet alleen.

Maargoed, ik hou van hem en ik besef ook dat hij daarin zal veranderen als hij ouder/volwassener wordt. Net zoals dat ik nog een boel te leren heb.

Ik snap er niets van dat hij niks van zich laat horen. En een vriendinnetje doet nogal gek en ja, twee andere vriendinnetjes zijn liever dan gedacht

[Aurora]

Wantwantwant.

[luchtballon]

Guusie schreef:

Maargoed, ik hou van hem en ik besef ook dat hij daarin zal veranderen als hij ouder/volwassener wordt. Net zoals dat ik nog een boel te leren heb.

Kijk daar wel mee uit hoor. Niet slecht bedoeld. Maar als je toch de neiging krijgt dingen dan ook maar voor hem te gaan doen blijft het te makkelijk en gaat hij nooit zelf dingen doen. Die intentie heb je zo te zien niet, maar dat is soms ook wel makkelijk, omdat wachten totdat hij wat doet ook zo irritant kan zijn dat je het maar zelf doet.

OT: ik zit er aan te denken hem dan maar toe te voegen aan msn. hij wil wel afspreken, maar dan moet er wel contact mogelijk zijn, en ik kan er op deze manier zo weinig aan proberen.

[Poepkind]

Guusie schreef:

Bij mijn vriend thuis wordt alles gedaan, opzich wel lekker makkelijk maar ik merk gewoon dat het hem erg lui maakt.

Maargoed, ik hou van hem en ik besef ook dat hij daarin zal veranderen als hij ouder/volwassener wordt. Net zoals dat ik nog een boel te leren heb.

Geloof me, dat zit in zijn karakter en heeft niks te maken met wel of niet verzorgd thuis wonen. Genoeg mensen die op kamers net zo lui en passief zijn, en andersom. En het is nog maar zeer de vraag of de luiheid spontaan met de leeftijd verdwijnt.

[Until My End]

Ik geef zo onwijs veel om dr, maar waarom maak ik t zo moeilijk? Ik heb ook geen idee waar t precies vandaan komt en ik wil haar helemaal niet zo kut laten voelen... Ik moet er wat aan doen...

[LiefsvanHier]

Volgens mij heb ik tot nu toe hartstikke geluk.

@Guussie,
Meeste gozers zien het niet dat ze nogal erg lui zijn. Waarschijnlijk ga jij je aan zijn laksheid irriteren en ga je dingen voor hem doen, omdat het als jij het doet toch sneller en zonder gepruttel gebeurt. DAN zit je fout, want dan heeft 'ie niet door wat ie fout doet. Gewoon aan 'm vertellen dat hij ook eens wat meer mag doen, ookal leidt dat tot een kleine discussie..

[snoopy]

Ach, ik krijg zo'n ontzettend lief smsje van m en de tranen springen me gewoon in de ogen. Ik denk echt dat het zonde zou zijn als we hier allemaal niet uitkomen.

luchtballon schreef:

Kijk daar wel mee uit hoor. Niet slecht bedoeld. Maar als je toch de neiging krijgt dingen dan ook maar voor hem te gaan doen blijft het te makkelijk en gaat hij nooit zelf dingen doen. Die intentie heb je zo te zien niet, maar dat is soms ook wel makkelijk, omdat wachten totdat hij wat doet ook zo irritant kan zijn dat je het maar zelf doet.

Daar heb je wel gelijk in. Momenteel na 2,5 jaar relatie heb ik ook vaak dat ik dingen zelf ga doen. Niet omdat hij het gewoon niet wil doen maar omdat ik dan zeker weet dat het (goed) gebeurd. Dat gaat dan meer om kleine dingetjes opruimen die ik dan toevallig in zijn kamer zie liggen. Ik vertik het wel om voor hem afspraken te gaan zitten maken of z'n band te plakken. Dat kan hij prima zelf.

Poepkind schreef:

Geloof me, dat zit in zijn karakter en heeft niks te maken met wel of niet verzorgd thuis wonen. Genoeg mensen die op kamers net zo lui en passief zijn, en andersom. En het is nog maar zeer de vraag of de luiheid spontaan met de leeftijd verdwijnt.

Het zal voor een deel in zijn karakter liggen maar ook gewoon omdat het hem zo makkelijk gemaakt wordt. Als zijn ouders op vakantie zijn en wij bij hem thuis zijn gaat hij echt niet voor de tv hangen en mij de zooi laten opruimen. Wat dat betreft neemt hij dan ook het initatief en helpt net zo hard mee.

Starsailorr schreef:

@Guussie,
Meeste gozers zien het niet dat ze nogal erg lui zijn. Waarschijnlijk ga jij je aan zijn laksheid irriteren en ga je dingen voor hem doen, omdat het als jij het doet toch sneller en zonder gepruttel gebeurt. DAN zit je fout, want dan heeft 'ie niet door wat ie fout doet. Gewoon aan 'm vertellen dat hij ook eens wat meer mag doen, ookal leidt dat tot een kleine discussie..

Momenteel irriteer ik me al aan zijn laksheid, dat is ook een grote rede dat het nu min of meer uit is. Hij weet er ook van en we hebben er ook diverse keren over gepraat. Maarja, zonder echt resultaat. Hoewel ik dat wel heel graag had gewild.

Bedankt voor jullie reacties.

Verdorie, hij moet hier zijn en niet daar.

stout! schreef:

Bwwwwhhhhh voel me weer afschuwelijk, weer kater van 2 dagen hoe KAN dat opeens. Kan ook niets binnenhouden en dat had ik vroeger echt nooit . En nu lijkt het net alsof het nog eeuwen duurt voordat hij weer terug is. Maar t komt wel goed.

Het is de leeftijd.

Ik kan donderdag op platonische wijze blijven slapen..
En morgen zouden we praten... pff.. net of er een conclusie uitvoortkomt?

[Metal]

Rob schreef:

^___^;
Maar 't gaat verder wel goed, eigenlijk.

Wat is het nou, ben je nou een man of vrouw? Aangezien er gister V bij je naam stond, en ik je reacties vaker ook nogal vrouwelijk vind.

[Qimm]

Whahaha o-m-g was was ik een lief schattig naiëf pubertje, en niet in mijn eentje. Haha, openbaringen de gekste.

[Orpheo]

ik word zo moe van alles en iedereen om me heen. ik krijg al knallende koppijn als ik m'n ma zie, en als ik m'n oma alleen al DENK te horen, schiet de migraine erin. het feit dat de buren nu al bijna 2 weken snachts de wasmachine aanhebben, die dus tegen de muren bonkt, en ik daar echt geen slaap door krijg, helpt ook niet.

dat verliefde gedoe, dat kleffe gebeuren, en vooral het GEZEIK om alles en nogwat... blegh! Ze wist waar ze aan begon, en ze moet niet zeuren dat ie nu in actie (weer) moet. tuurlijk, het nederlandse is een soft gedoe, en daar is 't heftig, maar ik word er gek van dat ik 't altijd op m'n brood krijg.

Ik heb wel heel erg geluk met mijn vriendin. Het is echt een schatje! overmorgen ga ik 'r weer zien, hopelijk voelt ze zich wat beter.... ze is zo ziek als n hond de afgelopen anderhalve week...

Ik vind echt niets of niemand meer leuk.

Knuffel @ iedereen die het nodig heeft

Ontopic: hele goeie avond gehad met m'n 2 beste vriendinnetjes, die ik vorig jaar te weinig gesproken heb en nu ook nauwelijks spreek. Er zijn wel wat eerlijke dingen gezegd, maar dat was nodig. Verder was het weer als vanouds gezellig, en we hebben zelfs bedacht om in de zomer een weekje weg te gaan met z'n drieën

En ik vind het maar stom dat ik nog steeds niks gehoord heb

[stout!]

Calvin Jr. schreef:

Het is de leeftijd.

Is 22 dan echt het keerpunt waarna je niet meer ongestraft een avondje kan zuipen? Ik vond dit namelijk (al voor de 2e keer) wel een heel zware straf...

En over het laks zijn/karakter; natuurlijk heeft het zowel met je karakter als met je opvoeding te maken, maar heb bij mezelf gemerkt dat het wel degelijk veranderde naarmate ik ouder en vooral zelfstandiger werd. Mijn moeder is nogal gestructureerd en ik heb dat minder in me, dus wij hadden vroeger ook echt een strijd over dingen die gedaan moesten worden, waarbij ik alles op het laatste moment liet aankomen.
Toen ik op kamers ging bleef dat nog wel even zo maar heb de laatste jaren toch echt wel structuur en discipline aangeleerd, omdat je anders simpelweg niet uit je leven kunt halen wat erin zit.
Kortom: als het in je aard zit wordt laksheid heel erg gevoed door omgevingsfactoren, dus mensen die teveel dingen voor je oppakken. Als je op jezelf aangewezen bent, merk je pas echt hoeveel van die laksheid is aangeleerd en is de kans op verandering wel aanwezig. Ik zou m dus pushen om op kamers te gaan

En OT: ik voel me weer beter, maar soms word ik een beetje moe van alleen skype- en smscontact. Het is wel ok maar soms heb ik er geen zin meer in, wil ik gewoon tegen hem aanliggen zonder te praten. Nog 37 dagen (ik weet dat dit kort klinkt).

[Missy]

Metal schreef:

Wat is het nou, ben je nou een man of vrouw? Aangezien er gister V bij je naam stond, en ik je reacties vaker ook nogal vrouwelijk vind.

Man.

Rustig. Al ruim een half jaar.

[I C U]

Tja. Wat zal ik zeggen? Voornamelijk rustig, maar het zou leuk zijn als dat een keer veranderd. We zien het wel. Op dit moment ga ik me druk maken om mijn tentamens

@Guussie praten over dat soort dingen helpt niet. Ik herken dit gedrag heel er van m'n ex. Gewoon opdrachtjes geven, zonder dat ze er echt "uitzien" als opdrachtjes. En als ie dat afwimpelt met ja straks ga je hem er net zo lang mee irriteren tot hij zich zo erg aan jou irriteert, en dan doet ie t wel. (Hele gemene manier, i know.) Uiteindelijk gaat ie dingen die hij moet doen uit zichzelf doen, of omdat hij geen zin in een irritante jij heeft, of omdat 't in hem gestampt is. En dan maar hopen op het laatste want dat eerste is echt heel erg kuttt.

Vriendlief ziet door het bos de bomen niet. Als de hele kamer een rotzooi is WIL 'ie dr wel wat aan doen maar weet vooral niet wat. Maar het fijne aan vriendlief is dat hij wel wat WIL doen, maar soms gewoon niet ziet wat ie kan doen. Ik heb echt helemaal niks te klagen

Verder voel ik me ziek. Ik ben toe aan een knuffel. Een hele fijne warme knuffel.

[Rob]

Metal schreef:

Wat is het nou, ben je nou een man of vrouw? Aangezien er gister V bij je naam stond, en ik je reacties vaker ook nogal vrouwelijk vind.

Dat was een insidegrapje. Daarna ben ik 'm gewoon weer vergeten op M te zetten.
En ach, dan vind je dat maar. Niet dat er, voor zover ik weet, een verschil bestaat tussen een vrouwelijke en mannelijke reactie.

@Nala: Ik weet het niet (meer als in, ik kan het niet volmondig met een concreet antwoord beantwoorden). Maar relationeel (en dan alle aspecten) gezien voel ik mij gewoon prima.

[WolterB]

Metal schreef:

Wat is het nou, ben je nou een man of vrouw? Aangezien er gister V bij je naam stond, en ik je reacties vaker ook nogal vrouwelijk vind.

Hij is een man , iig de laatste keer dat ik hem zag wel

edit: zie hierboven dus

Vanmiddag lekker de stad in met een vriendin. Heb er zin in, ben heul erg blij dat het zo goed gaat tussen ons. Het lijkt er steeds meer op dat sommige relaties bij mij eerst gigantisch moeten knallen voordat ze werken. Mja. Het gaat goed, dus waarom niet?
En oh, op 'echt' relationeel gebied heb ik niks te klagen. Overschot aan aandacht ofzo.

[ST*R]

Voel me nog wel verdrietig, hopelijk gaat het snel weg.. Ow en het is kut dat hij doet alsof het hem allemaal niks doet.

x-spekkie-x schreef:

@Poggy
Jullie schelen dus 11 jaar? Hoe gaat dat?

10 en een beetje . Maar het gaat gewoon super, we merken eigenlijk vrij weinig van het leeftijdsverschil. Behalve dan dat andere mensen vaak commentaar hebben als ze het horen, maar ach.

[stoepkrijtje]

En hij heeft waarschijnlijk de baan. Ze moeten er alleen nog uitkomen qua salaris enzo. Ik hoor nu blij te zijn maar dat ben ik eigenlijk helemaal niet. Ja voor hem omdat hij waarschijnlijk zijn droombaan heeft gekregen. Ik voel me alleen maar verdrietig omdat het verhuizen nu wel erg dichtbij komt.

[Poepkind]

gatverdamme, mijn galadate en ik vind scharrel heeft net afgezegd, nu ben ik geirriteerd en moet ik een andere date vinden

[ZerO]

stoepkrijtje schreef:

En hij heeft waarschijnlijk de baan. Ze moeten er alleen nog uitkomen qua salaris enzo. Ik hoor nu blij te zijn maar dat ben ik eigenlijk helemaal niet. Ja voor hem omdat hij waarschijnlijk zijn droombaan heeft gekregen. Ik voel me alleen maar verdrietig omdat het verhuizen nu wel erg dichtbij komt.

Er zijn maar twee opties, hou op met zeiken en kijkt uit naar een nieuw begin of blijf waar je nu woont!!

[stoepkrijtje]

ZerO schreef:

Er zijn maar twee opties, hou op met zeiken en kijkt uit naar een nieuw begin of blijf waar je nu woont!!

Ik kijk niet uit naar een nieuw begin. Ik probeer er wat van te maken. En waarom mag ik niet verdrietig zijn dat ik alles moet achterlaten?
Ik vind het eng om opnieuw te beginnen, nieuwe vrienden te moeten maken en in de randstad te wonen.
Ik vind iig dat jij een behoorlijke kutreactie geeft.

[Qimm]

stoepkrijtje schreef:

Ik vind iig dat jij een behoorlijke kutreactie geeft.

sommige mensen moet je maar gewoon negeren

[luchtballon]

stoepkrijtje schreef:

Ik kijk niet uit naar een nieuw begin. Ik probeer er wat van te maken. En waarom mag ik niet verdrietig zijn dat ik alles moet achterlaten?
Ik vind het eng om opnieuw te beginnen, nieuwe vrienden te moeten maken en in de randstad te wonen.
Ik vind iig dat jij een behoorlijke kutreactie geeft.

Wil hij niet elke dag 2 uur in de file staan? Dan kunnen jullie blijven wonen waar je nu woont!
Nee, maar ik snap wel dat je het eng vind. Een nieuwe stad kan leuk zijn, maar dat is dan vaak idd dat je zelf ook een nieuwe school/studie/baan/iets anders hebt, waar ook andere nieuwe mensen zitten en je zo mensen leert kennen. ALs je voor je vriend ergens heen gaat, is het zo 'meegaan'.
Maar je hebt auto's en treinen en die oude vrienden blijven wel als je wilt. Ook nieuwe vrienden moet lukken, maar dan moet je er wel een beetje naar op zoek.

Maar de randstad is niet eng, zijn ook maar mensen (en auto's en fietsers en trams en vliegtuigen en bussen en metro's en clubs en hangjongeren)

[x-spekkie-x]

Hier nog een zieke. Volgens mij heerst het weer. Waar blijft de zomer?
Ha, mijn muzieksmaak is zich weer aan het veranderen (meer: verbreden) en ik vind het erg hilarisch hoe meer muziek ik kan waarderen, wat ik vroeger nog zo stom vond

[ZerO]

stoepkrijtje schreef:

Ik kijk niet uit naar een nieuw begin. Ik probeer er wat van te maken. En waarom mag ik niet verdrietig zijn dat ik alles moet achterlaten?
Ik vind het eng om opnieuw te beginnen, nieuwe vrienden te moeten maken en in de randstad te wonen.
Ik vind iig dat jij een behoorlijke kutreactie geeft.

Met een instelling als ik probeer er wat van te maken word je niet gelukkig. De keuze is aan jouw of je wel of niet klaar bent om alles achter te laten. Niemand dwingt je om te verhuizen of wel? Je kunt toch later bij je vriend wonen als je er klaar voor bent, je bent te jong om je leven door de keuzes van een ander te laten leiden.
En ja kutreactie of niet het is de waarheid.

[stoepkrijtje]

luchtballon schreef:

Wil hij niet elke dag 2 uur in de file staan? Dan kunnen jullie blijven wonen waar je nu woont!
Nee, maar ik snap wel dat je het eng vind. Een nieuwe stad kan leuk zijn, maar dat is dan vaak idd dat je zelf ook een nieuwe school/studie/baan/iets anders hebt, waar ook andere nieuwe mensen zitten en je zo mensen leert kennen. ALs je voor je vriend ergens heen gaat, is het zo 'meegaan'.
Maar je hebt auto's en treinen en die oude vrienden blijven wel als je wilt. Ook nieuwe vrienden moet lukken, maar dan moet je er wel een beetje naar op zoek.

Maar de randstad is niet eng, zijn ook maar mensen (en auto's en fietsers en trams en vliegtuigen en bussen en metro's en clubs en hangjongeren)

Het zal ook heus wel goed komen
Het is alleen zo ontzettend anders dan dat ik gewend ben. Haha Het is er zo druk en zo anders dan hier. Mijn vrienden zullen ook blijven en er zullen ook wel nieuwe vrienden komen maar het blijft spannend en eng om zo ver weg te gaan.
Ik met mijn platte accent in de grote stad

[stoepkrijtje]

ZerO schreef:

Met een instelling als ik probeer er wat van te maken word je niet gelukkig. De keuze is aan jouw of je wel of niet klaar bent om alles achter te laten. Niemand dwingt je om te verhuizen of wel? Je kunt toch later bij je vriend wonen als je er klaar voor bent, je bent te jong om je leven door de keuzes van een ander te laten leiden.
En ja kutreactie of niet het is de waarheid.

Waarom moet ik denken:"HOI HOI IK GA VERHUIZEN'' terwijl ik dat niet zo voel?
Ik verhuis met hem mee omdat ik van hem hou en ik hem zijn droombaan ontzettend gun. Als ik zou zeggen: ''ik verhuis niet mee''. Zou hij ook niet gaan. Ik probeer er gewoon het beste van te maken en ik leer daar heus wel mensen kennen. En als ik nu wacht betwijfel ik of ik ooit klaar ben om in de randstad te wonen. Ik ben nu nog jong, ik begin straks aan een nieuwe opleiding en ik zal hier ook wel een leventje op kunnen bouwen.
Maar dat betekent niet dat ik het geweldig moet vinden toch? Ik zou inderdaad willen dat er hier zulke banen waren maar die zijn er gewoon niet.

Nee, ik kom niet online als er dramatische teksten in je msn-naam staan. Oh dear, waarom gaat het nou nooit normaal. Griekse tragedies all over the place.

[Ohmygosh!]

Ik hoop zo dat ik hem vanavond zie. Gister mezelf de hele dag gek lopen maken omdat hij niet terugsmste, bleek dat zijn telefoon stuk was. Zo typisch, ik doe dat altijd, mezelf druk maken over iets wat nergens op slaat.

[Marcade]

stoepkrijtje schreef:

Waarom moet ik denken:"HOI HOI IK GA VERHUIZEN'' terwijl ik dat niet zo voel?
Ik verhuis met hem mee omdat ik van hem hou en ik hem zijn droombaan ontzettend gun. Als ik zou zeggen: ''ik verhuis niet mee''. Zou hij ook niet gaan. Ik probeer er gewoon het beste van te maken en ik leer daar heus wel mensen kennen. En als ik nu wacht betwijfel ik of ik ooit klaar ben om in de randstad te wonen. Ik ben nu nog jong, ik begin straks aan een nieuwe opleiding en ik zal hier ook wel een leventje op kunnen bouwen.
Maar dat betekent niet dat ik het geweldig moet vinden toch? Ik zou inderdaad willen dat er hier zulke banen waren maar die zijn er gewoon niet.

Ben het een beetje met ZerO eens dat je nogal .. 'slap' .. overkomt. Je moet zeker niet naar een plaats gaan verhuizen met tegenzin. Daar word je echt niet gelukkig van. Ik denk dat je inderdaad duidelijk, ook voor jezelf, moet zeggen van "Okee, ja ik ga verhuizen want ik geloof dat hij EN ik daar gelukkiger worden" of "Nee, ik ga daar ongelukkig worden, ook met mijn vriend. Ik wil niet verhuizen, we zoeken maar een andere oplossing of maken het uit"

Je vriend heeft er ook niks aan als jij met tegenzin naar de randstad vertrekt terwijl je eigenlijk veel liever ergens anders een leven opbouwt.

[Luna]

nou de randstad is anders heel leuk om te wonen

[stoepkrijtje]

Marcade schreef:

Ben het een beetje met ZerO eens dat je nogal .. 'slap' .. overkomt. Je moet zeker niet naar een plaats gaan verhuizen met tegenzin. Daar word je echt niet gelukkig van. Ik denk dat je inderdaad duidelijk, ook voor jezelf, moet zeggen van "Okee, ja ik ga verhuizen want ik geloof dat hij EN ik daar gelukkiger worden" of "Nee, ik ga daar ongelukkig worden, ook met mijn vriend. Ik wil niet verhuizen, we zoeken maar een andere oplossing of maken het uit"

Je vriend heeft er ook niks aan als jij met tegenzin naar de randstad vertrekt terwijl je eigenlijk veel liever ergens anders een leven opbouwt.

Ik verhuis mee omdat ik met hem gelukkig word. En als je mijn andere reactie had gelezen is het niet eens meer zozeer dat ik denk dat ik daar ongelukkig word. Ik vind de randstad gewoon eng. Ik kom uit een klein dorpje in Twente en ik ga naar de grote stad waar ik niemand ken. Mag ik dat niet een beetje eng vinden? Hier blijven is absoluut geen optie omdat we hier gewoon allebei goed geld kunnen verdienen. Het zal heus wel goed komen.