Gisteren zag ik mijn pleegvader voor het eerst (of eergister, ik ben de dagen echt volledig kwijt). We zaten aan tafel en hij zei: 'Wil je bier?' 'Nee', zei ik, 'het is vier uur en ik heb nog niet gegeten'. 'Okee.' Waarop hij twee glazen pakte en me inschonk. Nou goed. Dus ik drinken, hij drinken, en we praatten over bier. Wat mijn lievelingsbier was en het zijne enzo. Hij bleek mijn lievelingsbier (met citroensmaak) heel smerig te vinden (wat ook logisch is, het is wijvenbier). Net bij het eten zette hij allemaal vis neer. 'Katjusha, wil je bier?' 'Nah.' 'Weet je het zeker?' En toen had hij mijn lievelingsbier gekocht.

<3 Ik mag hem nu al heel erg.