Op dit moment heb ik goeie vrienden en goeie vriendinnen. Als ik nu zoveel geld had dat ik niets meer hoef te doen in mijn leven, kan ik iets groots beginnen, in 1 keer. Natuurlijk wel ná mijn opleiding. Dit geld zou mijn leven makkelijker maken omdat ik niet hoef te werken om dingen te kopen die ik nodig heb in mijn leven, of dingen die ik graag wil. Als ik iets krijg dat ik wil, dan maakt dat mij gelukkig, en dat kan een voorwerp zijn.
Aangezien een vriendin nu wel "in zicht" is hoef ik me daar ook geen zorgen om te maken, als ik al liefde heb, dan is het mooi.
En moraalridders die het hebben over "JA MAAR OORLOG, JA MAAR JE KUNT NIET LOPEN!! JE VRIENDEN ZIJN NIET ECHT!!" -- nee, het is geen oorlog, en ik kan inderdaad dan wel de oorlog ontlopen. Ten tweede, ik ben gezond, en zie niks dat daar verandering in brengt omdat ik me laat rijden door goeie chauffeurs en me laat bewaken door perfecte bodyguards (mocht dit allemaal nodig zijn om gezond te blijven qua 'ongelukken'). Misschien krijg ik ineens kanker, nouja dan maar. Dat had toch wel gebeurd. Ik kan tenminste riant mijn ziekte uitliggen in mijn grote huis, dus ik ben gelukkig voor zover ik gelukkig kán zijn.
Inmiddels heb ik dan kinderen, die van mijn kapitaal kunnen meegenieten en ook gelukkig zijn, om dezelfde redenen. Ook zij zullen van mij houden, en dat is weer liefde voor mij.
Geld maakt het leven sowieso makkelijker, maar geld maakt ook wel gelukkiger, en ik denk zelfs dat het gelukkig maakt, voorzover je qua gezondheid, liefde en levensomstandigheden gelukkig kúnt zijn.
__________________
Há lekker, appeltaart!
|