groepstherapie

[XsharonX]

Wie heeft dit weleens een gehad. En kan mijn hier wat meer over vertellen!
groetjes blondemiep

[phensicske]

Ik heb dat gehad, een paar weken. We waren met een groepje van 5 (me incluse) en iedere week gingen we naar de psycholoog.
De psych zelf zei nooit veel, misschien het gesprek wat starten en af en toe een beetje bijsturen. Het duurde een anderhalf uur geloof ik, maar ik weet het niet meer zeker.

Het heeft me vooral goed gedaan om anderen hun problemen ook eens te horen en zo gevoelens te herkennen. We zochten dan een beetje de oplossing voor de andere. Of we kwamen er zelf op door de vragen die we kregen van de anderen.
Jammergenoeg ligt het in mijn aard anderen te helpen en niet te open te zijn tegen 'vreemden'. Het gevolg was dat ik vooral anderen aan het helpen was, mijn ervaringen aan het vertellen was en mezelf niet bloot gaf...

Ik heb dit gehad. Wat wil je precies weten?

[metallica]

Wat moet ik me daar eigenlijk bij voorstellen? Ga je dan met z'n allen in een rondje zitten en je problemen vertellen zoals in van die amerikaanse films?

@Metallica:
Nee niet echt. Wij waren met 15 meiden, 2 therapeuten en 1 stagiaire. We zaten wel in een rondje met in het midden een tafel met thee en iedere keer nam iemand iets lekkers mee.
We begonnen met een rondje 'goed en nieuw'. Moest je dus iets goeds en neiuws van de afgelopen week vertellen. Daarna vertelde iemand haar verhaal en werd daar even over gepraat. Elke week was er een thema waar we dan verschillende dingen mee deden. Meestal hadden we huiswerk gekregen dat we eerst gingen bespreken. We hadden ook elke keer ongeveer een kwartier pauze (totaal duurde twee uur). Verder deden we verschillende dingen. Zoals groepsgesprekken, knip/plak dingen, sort spelletjes. Alles had natuurlijk wel met het thema te maken. Dan kregen we nog huiswerk en als laatste vertelde we wat van deze keer vonden.
Bij de groepsgesprekken was het wel dat we gewoon allemaal vertelde over hoe dat bij ons ging zeg maar. De therapeuten vroegen het ook wel aan je als je niks zei. En ook praatte we over de oorzaken en oplossingen.
Ow ja; het was altijd erg gezellig, veel gelachen. Ook gehuild hoor, het was soms natuurlijk ook erg moeilijk. Maar daar was allemaal ruimte voor.

[metallica]

Oke Ja sorry ik krijg daar altijd van die rare beelden bij...
Is het eigenlijk niet net moeilijk als je als het ware ook nog de problemen van anderen bij je eigen problemen krijgt, of werkt dat net goed omdat je zo waarschijnlijk ook inzicht krijgt op je eigen dingen?
Toen ik depressief was vond ik het altijd wel fijn om met iemand te praten die me begreep, maar als ik daar nu aan terug denk kan je je ook afvragen of dat nou zo goed voor me was.

Geeft niet. Ben blij dat ik het even uit heb kunnen leggen.
Ik vond het niet moeilijk om de problemen van andere er ook nog bij te krijgen, omdat dat eigenlijk niet gebeurde. De problemen/verhalen van sommige meiden waren heel erg herkenbaar en van andere weer wat minder. Het was vooral fijn dat je zoveel herkenning kreeg. En het samen met 'lotgenoten' (rot woord) praten over de oorzaak, gevolgen en oplossingen vond ik alleen maar fijn. Ook door de ideeën van andere over de problemen kreeg je meer inzicht in je eigen problemen. En wat de kracht is van zo'n groep; je hoeft niet alles te zeggen, niet altijd te praten. Soms kan je ook gewoon even luisteren naar wat andere te vertellen hebben. Omdat dit mijn eerste ervaring met de hulpverlening was vond ik dit heel prettig, het was toch allemaal een beetje 'nieuw en eng'.
Overgens zal het voor iedereen anders zijn, maar ik heb het als heel positief ervaren.

[coopergirl]

metallica schreef op 24-04-2005 @ 14:10 :
Oke Ja sorry ik krijg daar altijd van die rare beelden bij...
Is het eigenlijk niet net moeilijk als je als het ware ook nog de problemen van anderen bij je eigen problemen krijgt, of werkt dat net goed omdat je zo waarschijnlijk ook inzicht krijgt op je eigen dingen?
Toen ik depressief was vond ik het altijd wel fijn om met iemand te praten die me begreep, maar als ik daar nu aan terug denk kan je je ook afvragen of dat nou zo goed voor me was.

Ik vind dat je wel goede vragen stelt! Bij mij kwam eveneens het idee naar boven borrelen dat je in een kring zou zitten en om de beurt je sores eruit moet gooien oid.. Und, het punt of het niet te zwaar is andermans (vrouws) problemen erbij te hebben, vind ik ook een relevante vraag..

@ Sonho: helder verwoord wat het nu (voor jou) inhield. Ik kan er voor mezelf nu ook een beter beeld bij vormen!

In de kliniek waar ik gezeten heb had je 1x per week meidengroep, die groep bestond uit 3 tot 10 meiden en 2 begeleidsters. We startten elke week met een rondje waarin je zei hoe je erbij zat en dan gaven we elkaar wat tips enzo en daarna gingen we aan de slag met een thema. Daar deden we dan wat opdrachten bij (spelletjes, iets knutselen of een ander soort opdracht) en dat bespraken we na. Aan het eind vertelden we wat we ervan vonden en trokken we nog een inzichtskaartje en vertelden waar dat volgens jou op sloeg.
Het fijne van de meidengroep was dat iedereen gelijk was, de therapeuten deden ook gewoon mee. iedereen kon kwijt wat ie wou en er lag verder geen druk op je dat je iets moest ofzo. Ik heb het altijd als heel prettig ervaren.

coopergirl schreef op 24-04-2005 @ 16:53 :
@ Sonho: helder verwoord wat het nu (voor jou) inhield. Ik kan er voor mezelf nu ook een beter beeld bij vormen!

'Leeft' TS eig nog?

Ik heb vorig jaar 9 maanden therapie gehad bij mediant ( riagg ) ik zat op groepstherapie en daarnaast zat ik intern op een kamer in een psychiatrisch ziekenhuis. De 9 maanden therapie zouden na de jaar wissenling 2004/2005 met spoed doorgezet worden omdat ik zeer onstabiel ben echter zit ik nu inmiddels 4 maand thuis strerker nog ik heb 5 dagen geleden een brief gekregen dat ze me voorlopig niet kunnen helpen. De theraie bij medaint ( riagg ) was niet geheel slecht ik heb ook dingen geleerd maar van dat is de zorg binnen mediant ( riagg ) superslecht.

Ik heb vroeger al veel problemen gehad en had vroeger als heel snel een hekel aan de werkwijze van mediant , ze luisteren niet naar wat je wil zeggen , praten over je heen en beoordelen je voordat je klaar bent met je verhaal. De therapie die ik vorig jaar kreeg was gebasserd op groepstherapie.

Ik zat met 9 mensen , incluesief ik. Waarvan er altijd 2 of 3 niet waren. De groeps therapeuten die tijdens de therapie aanwezig zijn doen niet veel zeg maar gerust niets ze kijken om zich heen terwijl iemand praat en krijgen het zelf voor elkaar om zo nu en dan eens te gapen.

Daarnaast vielen ook erg veel therapie blokken uit , onderandere PMT ( pyscho Motorische Thearapie ) was vaak van het rooster weggehaald. De peut die het deed had familie problemen kan natuurlijk gebeuren maar een vervanger regelen ho maar. Tevens kwam het vaak voor dat de peuten te laat zijn.

De psychiater van de lokatie waar ik zit is ronduit slecht zij maakt geen afspraken met mensen en als ze dat al doet vergeet ze die ze let niet op de medicatie , steld vreemde vragen die niets met je problemen te maken hebben en toont geen intresse slechte zaak als je het mij vraagt.

Zoals verteld zit ik inmiddels 4 maand thuis dat terwijl ik zwart op wit het staan samen met enkele andere dingen dat mijn therapie met spoed zou worden vervolgt ivm mijn hoge instabilitijd , suicidalitijd en depressie. Tevens is het standaard regel dat als iemand klaar is met een therapie dat die persoon de laatste week een afscheits week heeft.

Je krijgt dan de mogelijkheid afscheit te nemen van je groepsgenoten en eventueel therapeuten tevens krijg je een laatste cadeau van de groep waar je in zit en krijg je na de therapie vervolg gesprekken om in de gaten te houden hoe het gaat.

Ik ben in die 9 maand therapie ontzettend bang geweest dat ik na mijn therapie thuis kwam te zitten met helemaal niets er is mij 9 maand lang verteld dat zoiets absoluut niet zou gebeuren, Ik zit nu 4 maand thuis zonder gesprekken , heb geen afscheit kunnen nemen van de groep en heb geen cadeau gehad.

Het geen ik 9 maand bang voor ben geweest komt dus gewoon uit. Gesprekken waren echter niet nodig geweest gezien ik volgens hun binnen 2 weken in een andere therapie zou komen maar sinds dien heeft mediant mij 2 x gebeld om te vragen of ik een formulier dat hun gestuurt hadden al had ingevult iets wat ze al gedaan hadden voor dat ik thuis kwam te zitten.

Gezien de ontwikkeling rond mediant hebben mijn moeder en ik besloten een rechtzaak te beginnen tegen mediant tevens zit ik een punt achter de hele mediant zaak en vervolg ik mijn therapie in een prive kliniek speciaal voor Borderline Patienten.

[Black Immortal]

Ik moet over een week ook in groepstherapie bij de riagg. Ik denk dat het je iniedergeval wel zal helpen.

mediant ( riagg ) is een slechte organisatie er zijn ontzettend veel klachten over hun manier van omgaan met mensen

STARTOURSG24T schreef op 26-04-2005 @ 19:28 :
mediant ( riagg ) is een slechte organisatie er zijn ontzettend veel klachten over hun manier van omgaan met mensen

Dat jij slechte ervaringen hebt met het riagg betekend niet dat het riagg ook slecht ís. Ik heb tot nu toe goede ervaringen met het riagg en ik ken een aantal andere mensen die dat ook hebben.
Door deze reactie schrik je (m.i.) mensen alleen maar af om hulp te zoeken, terwijl ze zelf moeten ervaren of ze geholpen kunnen worden door het riagg of niet.
Daarnaast is dit ook nogal offtopic. ()