Sociale klasse

[Missy]

Standsverschillen bestaan nog steeds. Maar je merkt ze pas op als je in een ander milieu stapt dan het jouwe. ‘Sociale stijger’ Natalie Hanssen drinkt een kopje thee bij de barones – en werkt een ochtend aan de lopende band in een vleeswarenfabriek.

Doe een testje. Vraag aan een willekeurige bekende of standsverschillen nog een rol spelen in onze samenleving. Grote kans dat die zegt van niet. Vraag dan eens of uw bekende zich weleens in een sociale omgeving heeft bevonden waarvan hij dacht: hier hoor ik niet. Op een feestje van een collega, in een werkplaats of misschien juist bij een officiële gelegenheid. En? Hoe voelde dat?

Klassenverschillen bestaan nog steeds. Maar je merkt ze pas bewust op als je in een ander milieu stapt dan het jouwe. Met de juiste instelling en intelligentie kan iedereen tegenwoordig een eind komen: je hoeft niet meer rijk te zijn om te studeren, je kunt ook als arbeiderskind bij het Leidse studentencorps, en je hoeft al lang niet meer van goede komaf te zijn om diplomaat, rechter of zelfs prinses te worden. Je kunt bereiken wat je wilt, sterker, je moet bereiken wat je kunt – er zijn immers nauwelijks nog barrières. Maar dat wil niet zeggen dat er geen verschillen meer zijn.

Bron.
Dit stukje las ik; nu ben ik wel benieuwd naar het artikel. Denk jij dat er nog verschil is in sociale klasse? Heb je zelf ook wel is het gevoel dat je in een bepaalde sociale klasse hoort? Waaraan herken je het volgens jou?

Of heb je bij bepaalde mensen het gevoel dat je het beter kan of dat je beter bent dan de mensen?

[rare kwast]

Ik heb niet snel het idee dat ik het beter kan.. ik ben niet meer dan iemand anders.

Als ik eerlijk ben heb ik wel soms het idee dat ik ergens niet helemaal thuis hoor.. op de zaak van mn vader bijv. veel oudere vrachtwagenchauffeurs die opzich goed nederlands praten maar verkeerde woorden gebruiken.. Hun hebben hard gewerkt of we bennuh weggeweest..
als ik sommige mensen buiten zie lopen denk ik ook wel eens dat ik daar nooit bij zou kunnen horen, gewoon omdat ze zich totaal anders kleding dragen en zich gedragen dan 'mijn klasse'

ik zou overigs niet weten tot welke klasse ik zou behoren.. ieder mensen moet zichzelf kunnen zijn en zijn dromen na kunnen streven

[Neiu]

Ja, er bestaan m.i. nog steeds klasseverschillen. Deze zijn door de toegenomen sociale mobiliteit, wat ook al de "oplossing" was in de standenmaatschappij, steeds meer aan het vervagen. Maar er komt weer een nieuwe indeling, die niet meer gebaseerd is op bezit maar in toenemende mate op intelligentie/opleidingsniveau.
Hoe gaan we dit noemen? Na standenverschillen en klasseverschillen hebben we nu ...???...

Ik voel me wel eens beter dan andere mensen maar dan probeer ik mijzelf te corrigeren door te bedenken dat zij waarschijnlijk in mijn schoenen net zo ongelukkig zullen zijn als ik in de hunne.

Ik blijf maar editten: leuk topic

Ikh eb niet het gevoel dat ik in een bepaalde klasse hoor, ik voel alleen wel aan dat ik ergens níet hoor. Bijvoorbeeld op mijn werk nu. Ik doe productiewerk in een bakkerij en, niet om het een of ander, maar ik hoor daar gewoon niet. Ik hoor niet de hele dag brood in te pakken. De mensen leven op een ander niveau, vinden andere dingen belangrijk en doen en zijn gewoon anders. Niet slechter of beter, maar anders. Ik voel me hier niet te goed voor, maar ikv oel ook wel dat ik uiteindelijk op een hele andere plek terecht moet komen. (godzijdank gaat dat ook gebeuren, maar dit is 3 maanden overbruggen).

Ik vind niet dat een sociale klasse beter of slechter is dan een ander, maar er zijn gewoon nog steeds grote verschillen. Alle klassen hebben we nodig in de maatschappij, ieder draagt zijn of haar steentje bij. De een doet dit vanuit een Elitaire klasse, de ander pakt krentenbollen in. Het zij zo.

[Southtown]

Natuurlijk is er nog steeds een soort onderscheid, een hiërarchie. Dat is er altijd al geweest en zal er altijd zijn. Het gaat hem altijd om dat de ene zich als sterker bewijst als de ander, maar hoe je "sterker" bent hangt af van cultuur tot cultuur en van zeitgeist tot zeitgeist.
Wij mensen hebben wel het grote voordeel gemakkelijker te kunnen stijgen op de ladder dan dieren. Bij dieren ben je voor altijd een beta, wij kunnen onszelf verbeteren en zelf binnen dezelfde groep op de ladder klimmen.

[Nona]

Ja, ik merk wel dat die sociale klassen bestaan. Mijn vriend woont in een echte volksbuurt, met heel veel sociale controle maar vaak ook rumoer op straat, ruzieënde mensen, criminaliteit etc. En vaak is het heel gezellig: met pasen en oud en nieuw worden vuren aangestoken (waar de brandweer trouwens weinig tegen kan beginnen) en is iedereen heel gezellig bij elkaar. Ik doe dan wel graag even mee, maar ik voel als ik daar ben toch wel dat ik daar niet helemaal pas, en dat mensen ook wat terughoudend reageren als ik vertel dat ik studeer.

Aan de andere kant voel ik me ook weer niet op mijn plek waar zeg maar uit kopjes met schoteltjes gedronken wordt in plaats van mokken. Ik neem me geen blad voor de mond, ga in discussie over onderwerpen en hou niet van schone schijn. Ik eet chips recht uit de zak en hang liever op een bank dan dat ik op een rechte stoel zit.
Nu kom ik niet zo vaak in die kringen waar die (naar mijn mening) stijfheid gewenst is, maar ik ben me er wel van bewust dat het bestaat.

Ik denk, net als Nattigheid, dat het helemaal niet verkeerd is dat deze sociale klassen bestaan. Zeker niet in een verzorgingsstaat als Nederland, waar iedereen kansen krijgt en voor vrijwel iedereen gezorgd wordt. Ieder gewoon zijn ding, zijn gewoonten en zijn opleidingsniveau (want daar bestaan die klassen denk ik wel deels uit); dat heeft denk ik weinig meer te maken met levensgeluk.

Ik heb wel eens te horen gekregen dat ik "tot een andere sociale klasse behoor", van een ex van me en zijn ouders. Dat was echt kale kak, niet te geloven. Ze woonden ook gewoon in een rijtjeshuis, net als mijn ouders en ik toentertijd en toch voelden ze zich heel wat meer dan wij.
Ik kan me nog een voorval herinneren dat mij vriendelijk doch dringend verzocht werd naar huis te gaan en mezelf om te kleden omdat het pasen was en ik niet in een zwart t-shirt met Mork & Mindy erop aan de ontbijttafel mocht zitten. Ik zei dat ik mezelf daar echt niet voor leende en dat ik gewoon met mijn t-shirt ging eten of dat ik thuis ging eten. Uiteindelijk mocht ik blijven, maar ze zwegen me de hele klotepaasdag dood.

De eerste keer dat die ouders van mijn ex bij mij thuis kwamen, deden ze ook helemaal geshockeerd. In onze cultuur is het namelijk heel gewoon dat het een zoete inval is, dat de familie regelmatig langskomt en blijft eten. Zo zat het huis die avond ook helemaal vol met ooms, tantes, neefjes, nichtjes en vrienden. Het was gezellig en iedereen kletste, de tafels stonden vol met zelfgemaakt eten en drinken, maar die ouders van mijn ex zaten alsof ze een stok in hun achterste hadden en ze keken heel vies en verontrust.

Echt, ik haat mensen die denken in "sociale klassen" en vinden dat iemand die iets anders praat of er anders uitziet minder waard zijn dan zijzelf. Echt heel treurig.
Je zou kunnen zeggen dat er verschillende culturen zijn in een land als Nederland en je kunt de verschillen tussen die culturen erkennen, maar om het nou "klassen" te noemen? Daarmee insinueer je dus wel dat het één beter is of hoger in aanzien dat het ander.

Ja, natuurlijk bestaan klasseverschillen nog. Ik ben zelf geboren in een 'arbeidersgezin', de hoogste opleiding die er voltooid is is de MULO ofzo in een heleboel generaties. Ik ben de enige of in ieder geval een van de zeer weinigen in een wijde 'familiecirkel' die hoger onderwijs doet en ik merk dat ik op een sommige punten toch anders ben dan mijn middenklasse-medestudiegenoten. Voor hun is meerdere keren per jaar op vakantie gaan heel normaal, net zoals ouders die collegegeld, boeken, huur e.d. betalen.

[Missy]

Klasse zal er waarschijnlijk altijd bestaan. Er zullen ook altijd mensen bestaan die de klasse altijd nog weet te benadrukken.
Ikzelf, heb absoluut (nog) niet gevoel in een speciale (sociale) klasse te zitten. Misschien ook wel, maar dat ligt eraan waar je de klasse wil afbreken en dan benoemen.

Mijn beter voelen dan andere - nee, ik voel mezelf niet beter dan andere. Het gevoel dat ik bij een bepaalde groep mensen geen klik heb wel. Maar ik voel me daar niet beter door.

[Mara]

Sylph schreef op 27-06-2007 @ 02:03 :
Ja, natuurlijk bestaan klasseverschillen nog. Ik ben zelf geboren in een 'arbeidersgezin', de hoogste opleiding die er voltooid is is de MULO ofzo in een heleboel generaties. Ik ben de enige of in ieder geval een van de zeer weinigen in een wijde 'familiecirkel' die hoger onderwijs doet en ik merk dat ik op een sommige punten toch anders ben dan mijn middenklasse-medestudiegenoten. Voor hun is meerdere keren per jaar op vakantie gaan heel normaal, net zoals ouders die collegegeld, boeken, huur e.d. betalen.

Dit

Mijn opa had nog gouvernante in dienst dus dat zegt wel genoeg. Mijn moeder is van adel en de familie van mijn vader zitten alleen maar ondernemers. Toch beschouw ik mezelf niet als kouwe kak of iets dergelijks. Ik vind het niet bijzonder als ouders huur, boeken, collegegeld, rijbewijs of een auto kopen voor hun kinderen. In mijn gezin is dat normaal. Maar heb inmiddels ook wel geleerd dat zoiets niet vanzelfsprekend is. Ik zou zelf mensen uit een ander milieu niet uitsluiten maar kan nou ook niet zeggen dat ik een rooskleurig beeld heb van mensen die een uitkering trekken of toiletjuffrouw zijn. Het is niet zo dat ik mij superieur voel ten opzichte van die groep alleen zou ik minder snel in aanraking komen met ze.

Missy schreef op 26-06-2007 @ 21:00 :

Dit stukje las ik; nu ben ik wel benieuwd naar het artikel. Denk jij dat er nog verschil is in sociale klasse? Heb je zelf ook wel is het gevoel dat je in een bepaalde sociale klasse hoort? Waaraan herken je het volgens jou?

Heb je het hele artikel al gelezen? Ik kan het anders wel voor je inscannen staat in de psychologie van deze maand toch?

Ik denk dat er nog enorm veel verschil is in sociale klasse, alleen al als je op mijn middelbare school kijkt zie je dat er een verschil zit tussen de mensen op de afdeling havo, vwo en vmbo. De mensen zijn anders en qua VWO en VMBO zit er vaak wel een verschil in de sociale klasse en gedrag.

Ik ben er nog niet uit tot welke sociale klasse ik behoor, ik behoor niet tot de hoog geplaatste mensen die precies alle etiquette weten, maar ik ben ook niet een "normaal middenklasse" meisje. Hogere middenklasse ofzo?

[Missy]

Evatjuhhhh schreef op 27-06-2007 @ 11:12 :
Heb je het hele artikel al gelezen? Ik kan het anders wel voor je inscannen staat in de psychologie van deze maand toch?

Als het goed is wel. Ik zou het tof vinden als je het voor mijn wil inscannen, ik ben er wel benieuwd naar.

Ik merk zeker klasseverschillen. Zo is de familie van mijn moeder heel anders dan die van mijn vader. De één is een boerenfamilie, die voor boeren nog erg netjes zijn, en de andere is een familie van 'oud geld' om het zo maar te zeggen, die behoort tot de hogere families in Nederland. Ikzelf voel me net iets meer thuis bij mijn vadersfamilie dan bij die van mijn moeder, al kan ik met hen het ook heel goed vinden en is het heel gezellig.

Ook heb ik (nu al) in veel verschillende kringen gezeten. Zo zat ik op een basisschool met veel buitenlanders, waar voornamelijk met een surinaams accent werd gesproken door alle leerlingen en bijna iedereen naar het vmbo is gegaan (en dan bedoel ik niet vmbo-t, de meesten naar de andere vmbo's waarvan ik eigenlijk niet precies weet hoe ze heten). Sommige van deze mensen waren super aardig en leuke vriendjes en vriendinnetjes. Maar als ik ze nu tegenkom zie ik toch weldegelijk verschil. Niet alleen qua 'klasse' maar ook qua levensbezigheden. Ik ben 19, ik studeer nog (liever gezegd ik ben net klaar met mijn eerste jaar), etc. etc. De meesten van hen werken al een aantal jaren of zijn nu klaar met hun opleiding, hebben een vaste vriend(in), etc. etc.

Ook merk ik dat ik nu nauwelijks meer tussen dat soort mensen zit als waarmee ik op de basisschool zat; ik zat wel een beetje op een elite-school, ik studeer aan een universiteit, mijn vrienden ken ik van dergelijke dingen, etc.

Ik denk dat we van sociale klasse niet een groter probleem moeten maken dan het is. Ik voel me niet beter dan iemand die vmbo heeft gedaan of uit een arbeidersgezin komt of wat dan ook. Ik denk ook niet dat de één het beter heeft dan de ander. Iedereen heeft zo zijn geluk en verdriet in zijn/haar leven. Zo wordt de één blij van een aflevering van Flodder en voor de ander is dat een documentaire over de schilderijen in het Vaticaan om maar wat te zeggen .

[vosje16]

Voordat ik de reacties lees, eerst even dit:
"en je hoeft al lang niet meer van goede komaf te zijn om diplomaat, rechter of zelfs prinses te worden"

-> Volgens mij moet je wel van goede komaf zijn om prinses te worden! Er bestaan natuurlijk wel uitzonderingen...

[vosje16]

Er zijn idd nog klasseverschillen. Zeker minder dan vroeger, maar ze zijn er nog wel. Ik denk ook dat die nog wat meer zullen vervagen maar nooit helemaal zullen weggaan.

Zelf kom ik uit een hoge sociale klasse. Maar heel mijn leven ben ik met mensen omgegaan uit een lagere sociale klasse. Ik voel mij in beide klassen heel goed op mijn gemak. Mijn ex kwam zelfs uit een lagere sociale klasse maar dat was tegen de wil van mijn ouders. Ze hebben hem heel erg duidelijk gemaakt dat hij bij mij thuis niet welkom was. Van mijn vader moest ik hem zelfs dumpen en mocht ik hem niet méér dan 1 keer per maand zien. Dit heb ik niet gedaan. Ik ben 2 jaar samen met hem geweest en heb hem uiteindelijk gedumpt omdat we allebei niet meer verliefd waren op elkaar.

Nu heb ik een nieuwe vriend uit mijn eigen klasse en mijn ouders ontvangen hem met open armen. Dit vind ik héél erg oneerlijk, want persoonlijk vind ik mijn huidige vriend niet beter dan mijn ex ofzo. Mijn ex was trouwens veel intelligenter dan mijn huidige vriend, maar dat vonden mijn ouders veel minder belangrijk.

Soms voel ik mij wel beter dan andere mensen, maar ik schaam me hier dan over, want hoogstwaarschijnlijk is het niet eens zo. Ik laat het in ieder geval nooit merken aan andere mensen. Ik erger me dan soms ook dood aan het gedrag van mijn huidige vriend. Die zegt openlijk dat belgen (ik ben belg ) beter zijn de buitenlanders, blanken beter dan zwarten, rijken beter dan armen, ... Volgens mij heeft zijn vader dat in zijn hoofd gestampt, dus nu zal ik proberen om het er weer uit te stampen

Die bestaan zeker nog, alleen is het niet heel merkbaar als je op straat loopt... Als je op subtiele dingen gaat letten kun je wel opmaken uit welk milieu iemand komt. Ik draag zelf sportieve colbertjes en andere nette kleding met tshirts eronder... maar ik kom niet uit het milieu waar het gewoon is dat te dragen. Het moeilijk is in te schatten waar iemand vandaan komt door gewoon op straat om je heen te kijken, want tegenwoordig draagt iedereen of wat comfortabel/mode/mooi is/vinden.

Als je bij iemand thuis komt kun je het weldegelijk merken, zo heb ik als bij mijn soul-maatje thuis kom dat het bij haar enorm statig is en dat ze toch wel meer op de 'stijve feestjes' komen waar ik het niet zo op heb.

Daarin tegen als ik bij andere vrienden kom merk je dat ze toch meer uit de boerencultuur of arbeidercultuur kom, daar zijn ze vaak losser en eerlijker, tot op het botte af soms.

Mijn ouders zijn leraar en bibliotheekcarresse, je kunt dus zeggen dat ik uit de middenklasse kom.

Ik voel me niet beter of minder dan iemand anders uit een cultuur/klasse, het is gewoon even wennen aan de omgangsregels die anders zijn in sommige huizen dan de andere.

Ik merk het heel goed. Er is nog steeds een groot verschil tussen sociale milieus. Dat je als arbeiderszoon lid kunt worden van het corps is waar, maar dan nog is er altijd een levensgroot verschil tussen de eerste-generatie-academicus, ook al heeft-ie dan bij het corps gezeten, en de telg van het geslacht waar generatie na generatie al notaris en corpslid is geweest, tot eeuwen her.

Ik vind corpsleden en het milieu niet heel erg. Ik moet wel zeggen dat ik medelijden heb met corpsleden uit arbeidersgezinnen, sta je daar een beetje elitair te doen terwijl je in het weekend saampjes met je ouders arriveert bij het restaurant in een opel kadett om vervolgens in dialect patat en schnitzels te bestellen

Ja, die verschillen zijn er.
Ik ben opgegroeid in verschillende 'klasses' en 'groepen' , moeder was een gelovige bijstandsmoeder, en ik ging ook naar een christelijke school, mijn rijke vader was daarop tegen, die zat weer de (door mij zo gehate) surinaamse cultuur. Toen ben ik van school gewisseld, en hoefde ik niet meer te geloven, het pleeggezin was antroposofisch en de vrienden van mijn beste vrienden dat zijn best wel kakkers

Ik ben dan weer opgegroeid zonder vrienden, tot mn 17'e ongeveer.
Toen ik voor de eerste keer voor de woongroep hier ging koken vorig jaar, rekende ik nog automatisch 'bijstandsmaaltijden', en iedereen is hier, tot op het vreselijke af, van rijke afkomst,

Ik maakte 1 vissick per persoon, 2 aardappelen, en een door de helft gesneden stuk vlees. Ik wist niet anders. Hun reacties zal ik nooit vergeten.

[deoxyribose]

vosje16 schreef op 27-06-2007 @ 18:26 :
Soms voel ik mij wel beter dan andere mensen, maar ik schaam me hier dan over, want hoogstwaarschijnlijk is het niet eens zo. Ik laat het in ieder geval nooit merken aan andere mensen. Ik erger me dan soms ook dood aan het gedrag van mijn huidige vriend. Die zegt openlijk dat belgen (ik ben belg ) beter zijn de buitenlanders, blanken beter dan zwarten, rijken beter dan armen, ... Volgens mij heeft zijn vader dat in zijn hoofd gestampt, dus nu zal ik proberen om het er weer uit te stampen

Wat doe je in 's hemelsnaam bij die gast?

[vosje16]

deoxyribose schreef op 28-06-2007 @ 08:53 :
Wat doe je in 's hemelsnaam bij die gast?

Uh...ik hou van hem?

Mijn ouders (vooral mijn vader) voelen zich ook beter dan de rest, dan kun je je ook afvragen wat ik bij hen doe?

Sylph schreef op 27-06-2007 @ 02:03 :
Ja, natuurlijk bestaan klasseverschillen nog. Ik ben zelf geboren in een 'arbeidersgezin', de hoogste opleiding die er voltooid is is de MULO ofzo in een heleboel generaties. Ik ben de enige of in ieder geval een van de zeer weinigen in een wijde 'familiecirkel' die hoger onderwijs doet en ik merk dat ik op een sommige punten toch anders ben dan mijn middenklasse-medestudiegenoten. Voor hun is meerdere keren per jaar op vakantie gaan heel normaal, net zoals ouders die collegegeld, boeken, huur e.d. betalen.

Dit herken ik wel een beetje, met het verschil dat mijn ouders degenen zijn die al 'boven hun klasse uit zijn gestegen' met hun architectenbureau. Niet dat we meerdere keren per jaar op vakantie gaan of luxe wonen ofzo, maar ze betalen wel mijn collegegeld en inderdaad ook huur.

Maar bij ons is het niet zozeer een klasseverschil alswel een verschil in intelligentie - ik heb echt weinig tot niets met mijn vaders kant en maar iets meer met mijn moeders kant; ze snappen meestal geen bal van wat ik nu eigenlijk doe en waarom. Ik heb het idee dat dat ook is wat tegenwoordig de klassen uitmaakt, maar misschien komt dat door mijn studentenmilieu. Dat is in ieder geval waar ik over struikel bij andere 'groepen'. Kan mij het nou schelen waar iemand woont, als ie maar een fatsoenlijk gesprek kan voeren.

nare man schreef op 27-06-2007 @ 23:52 :
Ik merk het heel goed. Er is nog steeds een groot verschil tussen sociale milieus. Dat je als arbeiderszoon lid kunt worden van het corps is waar, maar dan nog is er altijd een levensgroot verschil tussen de eerste-generatie-academicus, ook al heeft-ie dan bij het corps gezeten, en de telg van het geslacht waar generatie na generatie al notaris en corpslid is geweest, tot eeuwen her.

Daar merk ik hier gelukkig niks van. Maar goed, mensen die bij een corps gaan zijn per definitie al van een belachelijke klasse

[deoxyribose]

vosje16 schreef op 28-06-2007 @ 11:02 :
Uh...ik hou van hem?

Mijn ouders (vooral mijn vader) voelen zich ook beter dan de rest, dan kun je je ook afvragen wat ik bij hen doe?

Persoonlijk staat zulk kortzichtigheid in mijn top 3 afknappers, dus ik verbaas me erover.

En tja, dat je ouders er zo ook over denken...kan het me nauwelijks voorstellen, zou het dan ook niet kunnen uithouden bij hen denk ik

[trophus]

Ja ik merk het heel goed, ik weiger er aan toe te geven maar helaas bestaat het verschil wel.

Ik ben opgevoed in een redelijk rijke omgeving, goed opgevoed, geleerd altijd beschaafd te zijn, handjes geven, mensen bedanken etc.

Toen kwam ik op de basisschool, veel kinderen daar behoorden officieel tot de middenklasse. Ik voelde mij er niet thuis, ze vonden het raar dat ik vriendelijkw as tegen mensen. Zij waren veel meer gewend om te vechten, om de alfa, het haantje uit te hangen. Ik werd diep ongelukkig.

Toen ik naar een gymnasium ging was er de "hoop" dat ik weer met mensen samen zou komen die wel tot mijn "klasse" behoorde, maar helaas, ik heb nooit leren omgaan met leeftijdsgenoten uit het milieu waar ik vandaan kwam, dus die vonden mij raar. de rest behoorde ook zo'n beetje tot de middenklasse en behandelde me net zo als op de basisschool.
Hier belandde ik in een depressie, waarin ik tevens "afzakte" naar VWO omdat ik zo in de war was dat ik mij niet op school kon richten.

VWO was net als gymnasium, en ik heb me hier met veel rpoblemen doorheen moeten worstelen. Uiteindelijk belandde ik bij de "bodemklasse" van de samenleving, ik ging om met junks, krakers en lui die geen hoop meer hadden op een mooie toekomst. Opvallend was dat hier veel mensen waren zoals ik, die van huis uit tot de "hoogste klasse" behoorde maar ook zijn afgezakt door behandeling van de middenklasse.

Op gegeven moment ging ik studeren, ik wilde met niemand meer omgaan, mijn ervaringen met alle klassen was zo slecht dat ik in een depressie van 2 jaar belandde, mijn studie stond stil.

Nu probeer ik weer langzaam terug te komen de de "groep" te vinden waar ik mij thuis voel, nog steeds zonder succes.


Wat ik hiermee duidelijk probleer te maken is: ja, er is een klassensysteem, maar je kunt opgevoed zijn volgens de ene klasse en vervolgens niet meer verder leren over de omgangsnormen van die klasse en buiten de boot vallen.
Tevens wil ik duidelijk maken dat dit klassenverschil op scholen anders werkt, de klasse met de meerderheid zal altijd boven de klasse in de minderheid staan, ook al is die klasse de zogenaamde hoogste klasse.

[trophus]

vosje16 schreef op 28-06-2007 @ 11:02 :
Uh...ik hou van hem?

Mijn ouders (vooral mijn vader) voelen zich ook beter dan de rest, dan kun je je ook afvragen wat ik bij hen doe?

je ouders heb je niet voor het kiezen
je vriendje wel

trophus schreef op 01-07-2007 @ 03:01 :
Ja ik merk het heel goed, ik weiger er aan toe te geven maar helaas bestaat het verschil wel.

Ik ben opgevoed in een redelijk rijke omgeving, goed opgevoed, geleerd altijd beschaafd te zijn, handjes geven, mensen bedanken etc.

Toen kwam ik op de basisschool, veel kinderen daar behoorden officieel tot de middenklasse. Ik voelde mij er niet thuis, ze vonden het raar dat ik vriendelijkw as tegen mensen. Zij waren veel meer gewend om te vechten, om de alfa, het haantje uit te hangen. Ik werd diep ongelukkig.

Toen ik naar een gymnasium ging was er de "hoop" dat ik weer met mensen samen zou komen die wel tot mijn "klasse" behoorde, maar helaas, ik heb nooit leren omgaan met leeftijdsgenoten uit het milieu waar ik vandaan kwam, dus die vonden mij raar. de rest behoorde ook zo'n beetje tot de middenklasse en behandelde me net zo als op de basisschool.
Hier belandde ik in een depressie, waarin ik tevens "afzakte" naar VWO omdat ik zo in de war was dat ik mij niet op school kon richten.

VWO was net als gymnasium, en ik heb me hier met veel rpoblemen doorheen moeten worstelen. Uiteindelijk belandde ik bij de "bodemklasse" van de samenleving, ik ging om met junks, krakers en lui die geen hoop meer hadden op een mooie toekomst. Opvallend was dat hier veel mensen waren zoals ik, die van huis uit tot de "hoogste klasse" behoorde maar ook zijn afgezakt door behandeling van de middenklasse.

Op gegeven moment ging ik studeren, ik wilde met niemand meer omgaan, mijn ervaringen met alle klassen was zo slecht dat ik in een depressie van 2 jaar belandde, mijn studie stond stil.

Nu probeer ik weer langzaam terug te komen de de "groep" te vinden waar ik mij thuis voel, nog steeds zonder succes.


Wat ik hiermee duidelijk probleer te maken is: ja, er is een klassensysteem, maar je kunt opgevoed zijn volgens de ene klasse en vervolgens niet meer verder leren over de omgangsnormen van die klasse en buiten de boot vallen.
Tevens wil ik duidelijk maken dat dit klassenverschil op scholen anders werkt, de klasse met de meerderheid zal altijd boven de klasse in de minderheid staan, ook al is die klasse de zogenaamde hoogste klasse.

Gymnasium is VWO. VWO is gymnasium en atheneum samen. En 'middenklasse' heeft niet zo veel problemen met haantjesgedrag en niet vriendelijk doen, dat is hooguit de arbeidersklasse en zelfs daarvan doen de mensen gemiddeld genomen vriendelijk (hoewel de kinderen daarvan in mijn ervaring meer pesten).

[trophus]

Moonbeam schreef op 02-07-2007 @ 16:18 :
Het is wel behoorlijk lomp dat je niet goed behandeld werd puur vanwege het feit dat je welgemanierd bent. Waarom ben je niet naar een privé school oid gegaan om meer in contact te komen met mensen van , zoals jij het noemde, de "hoogste klasse"?

Wat ik er nog wel aan toe wil voegen is dat het erg triest is dat je slecht wordt behandeld omdat je beschaafd bent. Anderzijds komt het ook vaak genoeg voor dat de "elite" behoorlijk denigrerend naar de lagere klasse toe kan zijn. Mensen met een lager inkomen en een bescheiden huis zijn tenslotte een stel paupers. Dit is nu geen aanval en het geldt niet voor iedereen uit de hoogste klasse natuurlijk..gewoon als voorbeeld genomen zeg maar.
Volgens mij is het vervelender om "gediscrimineerd" te worden omdat je platgezegd een pauper bent i.p.v. een rijkeluiskind dan andersom. Zeg nou eerlijk, wat is lulliger:
niet geaccepteerd worden omdat je beschaafd, rijk & "te goed" bent of wanneer je minder geld hebt en in gezelschap van de hogere klasse je jezelf af moet vragen of je wel goed genoeg bent.. Als je rijk bent wordt je automatisch op een voetstuk geplaatst en andersom wordt er op armere mensen neergekeken.
Dat jij dan niet geaccepteerd werd heeft in mijn ogen alleen te maken met jaloezie door anderen, want wie wil er nou niet rijk zijn. Geld is nu eenmaal heel erg belangrijk in deze maatschappij.

OT: Ik denk dat er weldegelijk verschillen tussen sociale klassen bestaan, maar dat er niet meer echt sterk in termen van kerk,adel, middenklasse,arbeidersklasse wordt gedacht.

meh ik ben altijd opgevoed op zo'n manier dat ik niet "neerkeek" op een lagere sociale klasse. Natuurlijk stuurden mijn ouders mij niet naar een of andere kostschool, dan kom je tussen kinderen die inderdaad denken in termen van "lagere klasse" en "paupers". Kijk ik ben goed opgevoed maar niet arrogant opgevoed.

Daar komt bij, mijn ouders zijn dan wel "beter voorzien" in het leven maar ze hebben altijd gevonden dat we zelf voor onze dingen moesten knokken (aka, niet uitpakken als een paris hilton oid die gewend is alles te krijgen wat ze wil) omdat we dan sterker in het leven zouden staan.
Ik ben ook nooit geplaagd a la "rijkelui-kindje" maar meer a la "verlegen jongetje met goeie manieren die darrom makkelijk te pakken is".
En jaloezie? pfft what the fuck, mijn ouders hebben wat bereikt met hun leven, ik niet, wat is er om jaloers op te zijn? Ik kreeg niet alles wat ik wilde, het was juist andersom, mensen die het wat minder hadden gaven hun kinderen alles wat ze wilden om niet "buiten de boot te vallen op school" en ik heb dus vnl. mijn fantasie en verbeeldingsvermogen ontwikkeld en niet mijn sociale vaardigheden.

Diehard kakker hoor Trophus met dat jargon: AKA. En als jij tot de hogere sociale klasse behoorde waarom kon het dan zo zijn dat je gemengd werd met mensen uit de middenklasse? Als je goede manieren hebt dan behoor je niet automatisch tot de elite hoor, dat heeft meer te maken met maatschappelijk aanzien en welvaart.

[TheCreator]

Ik heb vrienden uit "alle klassen". En wat ik zie is dat ze iig. iets gemeen hebben, ze zijn namelijk allemaal zo gek als een deur.
Gestoord. Ondanks de rijke ouders en een houten vloer vs. een halve flatwoning en een onder het minumimum loon-inkomen.
Verschillen mijn vrienden onderling niet zo heel veel van mekaar kwa karakter en wensen.
Ze zijn alelmaal evenredig crimineel. Een tekkie zetten vindt iedereen leuk.
De een treft het thuis enkelt iets beter dan een ander.
De een woont nog thuis en heeft rijke ouders die enkelt boodschappen doen bij de Hippe Appie Hein-XL. De ander is al 30 en leeft van een schamele uitkering van onder het minimum loon.
Maar allemaal blowen ze, doen ze aan graffiti hebben dezelfde interesses, en de muzieksmaak loopt van "minmal", metal, poprock, jantje smit, 80's tot hiphop en obscure disco (ik neig meer naar de laatste genres, al luister ik ook punkrockcovers)

Ik bedoel hier niet meete zeggen dat iedereen maar gelijk is hoor. Ik hou niet van die cliche verwijzingen.
'k weet ook niet precies wat ik hiermee wil zeggen. Hoogstens dat mensen op dezelfde golflengte in alle klassen kunnen voorkomen mischien?

Wat ik verder opmerk is dat mensen die wat rijker zijn, meer oog hebben voor detail.
En ja, ze lijken op het eerste gezicht een wat meer 'bekaktere' insteek te hebben.
Maar omdat ik de mensen ken en ook hoor hoe zij tegen dingen aankijken. Weet ik nu waar die insteek vandaan komt. En lijkt het me weer vrij onschuldig. En is het allemaal minder uit de hoogte dan je zou denken.
Ze houden er meestal "belangrijkere" en interessante relaties op na. 'Vriendjes zijn met de burgemester', 'De huisarts is een bekende...' Networking is the key.
O.k. anticlimax. Maar ik ben dan ook nooit een ster geweest in stukjes schrijven.

Ja een sociale klasse bestaat degelijk nog wel.
Alleen al als je kijkt naar allochtonen->autochtonen.

Ik merk wel dat ik me bij sommige sociale klasse's niet thuis voel.
Bij welke klasse ik hoor? Midden klasse ofzo? Geen idee..
Wil ik me ook niet zo mee bezig houden. Als ik kijk naar mijn rienden komt de een uit de midden klasse, en de ander uit een wat hogere klasse. Ik kijk niet naar iemands kom af.

Ik denk dat die klasse's er altijd wel zullen blijven.
Wel hoop ik dat ze zich wat meer met elkaar ''mengen''

Ik heb het stuk ook gelezen ja, en ik denk wel dat het nog steeds bestaat. Verschillende sociale klasses. Ik ben me ervan bewust dat sommigen 'hoger' of 'lager' geacht worden, maar goed, zelf weet ik niet zo goed wat ik daarvan moet denken.
Tot welke ik zelf behoor weet ik niet zo goed. Kan het vaak met verschillende soorten mensen wel vinden, de mensen die ik ken zijn ook allemaal erg verschillend, dus echt een rode lijn kan ik niet ontdekken.
Denk dat ik het wel eens ben met dat zinnetje van TheCreator, dat op dezelfde golflengte zitten niet gebonden is aan klasses.

[Luki]

Goede vraag Interessant...

Ik denk dat sociale klassen worden bepaald door mensen die zich in hogere klassen wanen. Die zijn van mening dat het wel hebben van het een of het niet hebben van het ander bepaalt hoe hoog je staat. Zo denken veel Havo / HBO mensen automatisch dat ze slimmer en beter zijn dan bijv Vmbo'ers / MBO'ers. Mensen in zogenaamd hogere klassen zijn denk ik ook meer geneigd het klootjesvolk in hokjes te stoppen. Nou voordat ik nu weer hevige protesten krijg, ik spreek uit ervaring!

Ja, ze bestaan.
En ik merk het zelf ook heel erg; ik kom uit een redelijk welgesteld gezin. Niet extreem bijzonder, maar het grote huis, de meerdere auto's etc. zijn aanwezig.
Ik heb er in die zin last van dat ik bijvoorbeeld "gepest" werd met het feit dat ik op "echte" Uggs liep, terwijl de rest ze bij bristol haalde, ik kreeg idd ook een auto van mijn ouders en studie+kamer wordt (gedeeltelijk) betaald.
Verder werd mij op school vaak gevraagd of mijn sieraden 'echt' waren en werd ik er op aangekeken dat het antwoord meestal 'ja' was.

Tja. ik denk niet dat men zich realiseert dat ik echt niet alles van mijn ouders krijg en het meeste van wat ik heb, daar werk ik zelf voor; iedere zaterdagochtend om zes uur op en van zeven tot vijf uur werken bij een bakkerij.
Ik voel me daar met mijn achtergrond en vwo diploma niet te goed voor, maar ik weet wel dat ik ergens anders zal eindigen.

Verder ben ik van mening dat een goed milieu niet altijd afhankelijk is van het hebben van geld; ik ken families die niet meer kunnen lachen van de centen en verder twee kinderen in de gevangenis hebben zitten.
Het gaat denk ik meer om bepaalde normen en waarden die in de wat hogere sociale klassen misschien als belangrijker worden geacht dan in lagere, waar men, even heel botweg gezegd, nog meer bezig is met overleven in plaats van het verfijnen van het leven dat ze leven.

Beuh, dit gezwam over het wel of niet behoren tot een sociale klasse zorgt er echt voor dat mijn maag omdraait. Waar hebben we het nou over?

Echt waar, dat geneuzel in de trant van: "Nee, ik vind niet dat ik beter ben dan een ander, maar ik kom wel uit een 'hogere sociale klasse', want mijn vader krijgt toevallig een meer dan modaal maandsalaris op zijn rekening gestort" is gewoonweg belachelijk. Als je jezelf werkelijk niet meer voelt dan een ander, hoe durf je jezelf dan hoger in sociale rang te noemen? Enkel en alleen omdat jij of ouders meer geld hebben dan een ander? Omdat je tafelmanieren beheerst? Omdat je intelligenter bent?
Simpelweg omdat je geboren bent in een bepaalde situatie zou moeten bepalen dat je tot een 'hogere sociale klasse behoort'. Laat me niet lachen.

Zoals ik eerder ook al zei: er zijn verschillende culturen in Nederland en die verschillen kun je onderkennen, maar dat is niet alles. Er zijn verschillende mensen in Nederland en ook die verschillen kun je onderkennen. Maar wat bezielt je om mensen onder een bepaalde noemer te scharen en hen vervolgens te classiferen op hoe ze eruit zien, hoe ze denken, wat ze in het dagelijks leven doen?

Ik durf hier te verkondigen dat de zogenaamde 'sociale klasse' waartoe sommige mensen kennelijk behoren me werkelijk koud laat. Het verbaast me ook om hier te kunnen lezen dat mensen serieus na hebben gedacht over tot welke klasse zij zelf vinden dat ze behoren. Ik neem aan dat iedereen hier behandeld wil worden als een idividu met zijn eigen gewoonten en gedachten en niet volgens een bepaald stereotype dat hij of zij van zichzelf geschetst heeft. Wil je werkelijk zo oppervlakkig zijn dat je zegt:
Ik zou zelf mensen uit een ander milieu niet uitsluiten maar kan nou ook niet zeggen dat ik een rooskleurig beeld heb van mensen die een uitkering trekken of toiletjuffrouw zijn.
...om vervolgens te verkondigen dat je niet op deze mensen neerkijkt. Als je niet op ze neerkijkt, hoe komt het dan dat je er geen rooskleurig beeld van hebt van toiletjuffrouwen en uitkeringtrekkers, White Trash? Potverdorie, ik zou bijna denken dat je alle toiletjuffrouwen en uitkeringtrekkers hier in Nederland onder dezelfde noemer durfde te scharen en vervolgens niet afgerekend wilde worden op het feit dat jij toevallig wél geld en gestudeerd hebt en je daardoor toch een ietje pietsje hoger in aanzien voelt.
Sorry voor het harde oordeel White Trash, maar ik geloof dat jij tot de soort mensen behoort die zichzelf in een 'hogere sociale klasse' plaatst omdat je een gouvernante hebt, maar te beroerd bent om verder te kijken dan het salarisstrookje van je pa lang is, en daar heb ik nou een hekel aan.

Troost je met de gedachte dat jij niet de enige bent, ik geloof dat je hier een hoop lotgenoten hebt gevonden

[TheCreator]

NuncaMas schreef op 07-07-2007 @ 01:23 :


Maar wat bezielt je om mensen onder een bepaalde noemer te scharen en hen vervolgens te classiferen op hoe ze eruit zien, hoe ze denken, wat ze in het dagelijks leven doen?

't kan etisch wellicht niet door de beugel. Maar is het geen feit dat wij mensen geboren zijn om onderscheid te maken?
We doen het constant. Dik/dun/mooi/lelijk/groot/klein/mooiboy/walgelijk, en daarmee is het echt niet 'klaar '
Ik betreur het ook, maar werkelijkheid is dat we constant onderscheid maken. Het is gewoon zo. Ethiek en moraal is makeup voor je sociale masker.
Maar ethiek en moraal houdt vrijwel nooit stand in contrast tegen de werkelijkheid. En de werkelijke keuzes die mensen maken.
Het feit dat je ziet dat mensen het toch wel stiekum cool vinden dat hun ouders veel verdienen, geeft al aan dat onderscheid wel een wezenlijk feit is.
Geen groot Wetenschappelijk oonderzoek meer voor nodig.

[dallie]

Dit topic is niet erg gevuld met OSM, stelletje proleten!

[T_ID]

NuncaMas schreef op 07-07-2007 @ 01:23 :
Beuh, dit gezwam over het wel of niet behoren tot een sociale klasse zorgt er echt voor dat mijn maag omdraait. Waar hebben we het nou over?

Nou, dat mensen domweg verschillen en daardoor beter of minder goed bij elkaar passen. Je maag hoeft daar niet van om te draaien.

Waar ik vandaan kom had je zelfs binnen een groep nog groepen. Laten we de gemiddelde Gooise kakker nemen. Je had daarbinnen de verwende wereldvreemde nesten, die vielen uiteen in de subcategorie 'oud geld' en 'pa heeft het gemaakt'. Zo klein kunnen de verschillen al zijn dat er een andere klasse bestaat. Dan had je de mensen die nog wel realistische waren, en de strebers wiens pa het had gemaakt met hard knokken, en die mentaliteit door heeft gegeven.

Nog meer karakteristiek: De vrouwen uit deze subgroepen, zeker de 'pa maakte het' zonder het behoud van die mentaliteit, zijn hoofdzakelijk 'trophy wives' en onderscheiden zich door domheid, grote zonnebrillen, slechte rijstijl en nutteloos doorgebrachte levens.


Dat laatste is een trits negatieve termen die ook direct weggeeft waar ik vandaan kom. De ene kant van mijn familie klooide wat aan, en mijn vader is de enige echt geslaagde daaruit en haat zijn afkomst daarom. Mijn moeder komt van een gezin waarvan haar vader zich te vuur en te zwaard omhoog heeft gevochten van landman (seizoensarbeider) in bittere armoede tot meesterlasser waar hedendaagse mensen met moderne werktuigen nog een puntje aan kunnen zuigen en waar zijn baas echt blij mee was (zeldzaam fenomeen vijftig jaar geleden, dat de baas van een grote fabriek je kende en persoonlijk op prijs stelde). Ook zijn broer, die hier in de buurt zit, heeft dezelfde mentaliteit. Toen ik op school bleef zitten was er geen troostend woord bij van hem, nee, ik was toch eigenlijk wel een ongelovelijke lul dat ik dat mezelf had laten gebeuren.

Van mijn beide ouders heb ik die trekken geërft, en zoals eerder te lezen heb ik daardoor ook een schijthekel aan apathische mensen en zwak gezeik.

Vandaar dat ik op verjaardagen van de familie van mijn vriendin ook mijn kop opvreet, want daar zitten drie broers, allen genaamd Sjonnie Flodder met een dikke bierbuik aan de lopende band te roken en te drinken met hun opzettelijk lelijke en stijlloze, nadrukkelijk onder de zonnebank gelegen vrouwen naast zich, terwijl ze de meest nietszeggende gesprekken voeren. Waardoor komt die wrijving? Puur doordat ze in een geheel andere klasse vallen.


Hoezo klassen bestaan niet? Iemand met een scherpe blik kan binnen een half uur vaststellen in welke klasse iemand thuis hoort.

Het verschil met vroeger is dat je binnen de invloed die je omgeving op je heeft, je zelf bepaald tot welke klasse je behoort.

NuncaMas schreef op 07-07-2007 @ 01:23 :
...

Ik ben gewoon eerlijk dat ik mezelf niet snel zou mengen met mensen die een uitkering hebben of toiletjuffrouw zijn. Neemt niet weg dat ik die mensen wel respecteer. Ik vind het idealismeverhaal waar jij over praat prachtig maar mijn realisme kan je niet ontkennen. De mensen die zich superieur voelen ten opzichte van anderen zijn mensen waarbij de verandering tussen arm en rijk heel groot is geweest. Ik voel me niet tot een hogere sociale klasse behoren in de zin dat ik dagelijks denk: 'zo, wat heb ik het getroffen en die paupers niet!'.

[Southtown]

T_ID schreef op 07-07-2007 @ 23:09 :
...

Wise words, my man.
Maar ik kan je verzekeren dat het perfect mogelijk is vast te weten tot welke klasse iemand behoort binnen de 5 min.

[Trimm Trabb]

Ik vind het hele 'klasse' gebeuren zo'n bullshit. Bij 'klasse' krijg ik het idee dat de hogere beter zou zijn dan de lagere en dat klopt gewoon niet. Alsof mensen die minder verdienen en in een zogenaamde probleemwijk wonen allemaal dom zijn en geen manieren hebben en rijke stinkerds allemaal ontzettend slim en beschaafd. Hoe iemand is kan bepaald worden door cultuur en persoonlijkheid, niet door het loonstrookje van paps.

Mss denk ik zo omdat ik zelf in een 'arbeiderswijk' geboren ben en niemand in mijn familie hoger onderwijs heeft gevolgd. Mijn ouders hebben vanaf jonge leeftijd heel hard gewerkt en het is ze zo gelukt om te verhuizen uit die wijk en zich financieel niet al te veel zorgen te hoeven maken, maar ze zijn nog wel dezelfde mensen.

Ik ben nu de eerste in mijn familie die gaat studeren, en mijn ouders betalen daar geen cent aan. Geen collegegeld, geen huur, niks. Niet omdat ze het niet kunnen, maar omdat ze me hebben geleerd dat als je iets echt graag wilt je daar zelf voor moet werken. En ik zou ook niet anders willen.
Veel van m'n vrienden krijgen wel alles door paps en mams betaald, maar ik heb echt niet het gevoel dat ik tot een andere klasse behoor als zij. Mss ben ik wel een mengeling tussen 2 klassen. Rotterdamse volksbuurt miep met een grote bek vs. Goed opgevoede slimme leerling in een klein dorp. Ooh, identitycrisis!

Trimm Trabb schreef op 08-07-2007 @ 00:57 :
Ik vind het hele 'klasse' gebeuren zo'n bullshit. Bij 'klasse' krijg ik het idee dat de hogere beter zou zijn dan de lagere en dat klopt gewoon niet. Alsof mensen die minder verdienen en in een zogenaamde probleemwijk wonen allemaal dom zijn en geen manieren hebben en rijke stinkerds allemaal ontzettend slim en beschaafd. Hoe iemand is kan bepaald worden door cultuur en persoonlijkheid, niet door het loonstrookje van paps.

Mss denk ik zo omdat ik zelf in een 'arbeiderswijk' geboren ben en niemand in mijn familie hoger onderwijs heeft gevolgd. Mijn ouders hebben vanaf jonge leeftijd heel hard gewerkt en het is ze zo gelukt om te verhuizen uit die wijk en zich financieel niet al te veel zorgen te hoeven maken, maar ze zijn nog wel dezelfde mensen.

Ik ben nu de eerste in mijn familie die gaat studeren, en mijn ouders betalen daar geen cent aan. Geen collegegeld, geen huur, niks. Niet omdat ze het niet kunnen, maar omdat ze me hebben geleerd dat als je iets echt graag wilt je daar zelf voor moet werken. En ik zou ook niet anders willen.
Veel van m'n vrienden krijgen wel alles door paps en mams betaald, maar ik heb echt niet het gevoel dat ik tot een andere klasse behoor als zij. Mss ben ik wel een mengeling tussen 2 klassen. Rotterdamse volksbuurt miep met een grote bek vs. Goed opgevoede slimme leerling in een klein dorp. Ooh, identitycrisis!

'Klassen' worden steeds meer bepaald door wat jij zelf kunt en doet, door je intelligentie en je beroep, en niet door je achtergrond

Ik vind het nogal naief van jou en Nuncamas om te doen alsof het niet bestaat en niets uitmaakt. Natuurlijk is iedereen gelijkwaardig, maar er zijn wel degelijk verschillen. Er zijn groepen waar ik in principe nooit mee om zou gaan en dat is geheel wederzijds. Het is niet zo dat die minder zijn, hoewel ik weinig begrijp van waarom ze bepaalde kleding aantrekken of bepaald gedrag vertonen, maar meer dat je als groep gewoon compleet langs elkaar heen leeft. Ik kom andere groepen tegen als ik ga winkelen, bijvoorbeeld, en je bemoeit je gewoon niet echt tegen elkaar aan. Klaar.

En elke groep kijkt op andere groepen neer. De 'hogere klasse' kijkt neer op de 'lagere klasse', maar dat is andersom precies zo, en ik geloof echt niet dat iemand zichzelf als lagere klasse beschouwt. De gemiddelde... wat zijn die lui eigenlijk waarvan de meiden witgeblondeerd zijn en de jongens half kaal met van die oorringen en dat geschreeuw? Nou ja, die kijken écht niet tegen me op, hoor, die lachen me eerder uit. Groepen hebben verschillende normen en waarden, verschillende manieren van laten zien dat ze erbij horen, en willen ook duidelijk laten zien dat ze niet bij een ándere groep horen.

En met afkomst heeft dat weinig te maken, want mijn familie bestaat ook alleen maar uit boeren en arbeiders.

T_ID schreef op 07-07-2007 @ 23:09 :
Hoezo klassen bestaan niet? Iemand met een scherpe blik kan binnen een half uur vaststellen in welke klasse iemand thuis hoort.

Nee, ik denk dat die mensen zich laten leiden door hun vooroordelen en simpelweg de mogelijkheden niet hebben om te zien wat voor mensen zij daadwerkelijk voor zich hebben staan. Dat is een troebele blik, geen scherpe.

White Trash schreef op 07-07-2007 @ 23:40 :
Ik ben gewoon eerlijk dat ik mezelf niet snel zou mengen met mensen die een uitkering hebben of toiletjuffrouw zijn. Neemt niet weg dat ik die mensen wel respecteer. Ik vind het idealismeverhaal waar jij over praat prachtig maar mijn realisme kan je niet ontkennen. De mensen die zich superieur voelen ten opzichte van anderen zijn mensen waarbij de verandering tussen arm en rijk heel groot is geweest. Ik voel me niet tot een hogere sociale klasse behoren in de zin dat ik dagelijks denk: 'zo, wat heb ik het getroffen en die paupers niet!'.

Het lijkt me sterk dat je ze respecteert als je ze ziet als een stereotype waar jij bij voorkeur al geen 'rooskleurig beeld' van hebt. Misschien tolereer je ze, maar veel meer dan dat zal het niet zijn of wel? Want je noemt jezelf nog steeds hoger in aanzien. Jij behoort immers tot de elite omdat je meer aanzien en welvaart geniet?

Morgan schreef op 08-07-2007 @ 11:15 :
Ik vind het nogal naief van jou en Nuncamas om te doen alsof het niet bestaat en niets uitmaakt. Natuurlijk is iedereen gelijkwaardig, maar er zijn wel degelijk verschillen.

Er zijn verschillen tussen individuen ja, en misschien ook wel tussen culturen. Maar denk je niet dat het eerder naïef is om te blijven denken in klassen, standen, rangen in plaats van gewoon je ogen uit je achterste te halen en te onderkennen dat de mogelijkheid dat die zogenaamde schreeuwers met halfkale hoofden en oorringen ook hele waardevolle en interessante mensen zijn?

Waarom zou het logisch zijn dat mensen op elkaar neerkijken omdat ze andere gebruiken hebben en andere ideeën van wat mooi en goed is? Ik begrijp dat gewoon niet.

[T_ID]

NuncaMas schreef op 08-07-2007 @ 13:40 :
Maar denk je niet dat het eerder naïef is om te blijven denken in klassen, standen, rangen in plaats van gewoon je ogen uit je achterste te halen en te onderkennen dat de mogelijkheid dat die zogenaamde schreeuwers met halfkale hoofden en oorringen ook hele waardevolle en interessante mensen zijn?

Zou jij jezelf gelijk willen achten aan Ma Tokkie dan? Zou je betogen dat je hetzelfde bent, je hetzelfde gedraagt, even slim *kuch* bent en dezelfde levenswandel hebt?

Hopelijk niet. En daarmee zit jij in een andere klasse dan zij.

NuncaMas schreef op 08-07-2007 @ 13:28 :
Nee, ik denk dat die mensen zich laten leiden door hun vooroordelen en simpelweg de mogelijkheden niet hebben om te zien wat voor mensen zij daadwerkelijk voor zich hebben staan. Dat is een troebele blik, geen scherpe.

Mensen verkeerd inschatten in verband brengen met het ontkennen van het bestaan van sociale klassen is iets dat totaal foutief is en niet ter zake doet.

[REIE]

T_ID schreef op 07-07-2007 @ 23:09 :
Laten we de gemiddelde Gooise kakker nemen.
Nog meer karakteristiek: De vrouwen uit deze subgroepen zijn hoofdzakelijk 'trophy wives' en onderscheiden zich door domheid, grote zonnebrillen, slechte rijstijl en nutteloos doorgebrachte levens.

Zeg, vind jij het dan ook niet ranzig hoe Talpa het begrip "Gooische vrouw" tot hype maakt? Als er één soort vrouw is dat niet als voorbeeld mag worden genomen door ordinaire mutsen en burgertrutten is het dit soort omhooggevallen vrouwen dat haar Poldernederlands aanspekt met een Gooische R en manliefs centen aanwendt om haar sociale positie in de lucht te houden.
Bovenstaande illustreert, vrees ik, ook dat ik het bestaan van sociale klasses erken en laat er ook mijn waardeoordeel door invullen: inhoudsloze conformisten, ongeacht de klasse.

NuncaMas schreef op 08-07-2007 @ 13:40 :
Er zijn verschillen tussen individuen ja, en misschien ook wel tussen culturen. Maar denk je niet dat het eerder naïef is om te blijven denken in klassen, standen, rangen in plaats van gewoon je ogen uit je achterste te halen en te onderkennen dat de mogelijkheid dat die zogenaamde schreeuwers met halfkale hoofden en oorringen ook hele waardevolle en interessante mensen zijn?

Waarom zou het logisch zijn dat mensen op elkaar neerkijken omdat ze andere gebruiken hebben en andere ideeën van wat mooi en goed is? Ik begrijp dat gewoon niet.

Dat is niet naief, dat is wat ik om mij heen zie en begrepen heb uit literatuur. En ik zeg helemaal niet dat mensen uit andere groepen niks nuttigs te melden hebben, dat is helemaal niet waar. Het is alleen zo dat mensen nou eenmaal snel naar elkaar toe trekken en dus automatisch niet naar mensen búiten zo'n groep, zodat mensen automatisch minder contact hebben met mensen die níet tot hun groep behoren.

Bovendien kijken mensen meestal niet op individuën neer, in mijn ervaring, maar op groepen in z'n geheel. Zo lang jij van iemand niets meer weet dan alleen zijn 'groepskenmerken', is het gemakkelijk om je anders of zelfs beter te voelen dan hij of zij. Maar zodra hij of zij een persóón wordt voor je, een individu en niet slechts een lid van een andere groep, dan verandert dat meestal.

Het is logisch in zoverre dat mensen groepsdieren zijn. Wij hebben onze eigen groep nodig en mensen die niet bij jouw groep horen, zijn potentieel bedreigend. Dat geldt voor zover ik weet voor alle sociale diersoorten. Ratten herkennen hun groepsgenoten aan hun geur, mensen aan bijvoorbeeld hun uiterlijk of hun accent/taalgebruik. Een Japanner hoort minder bij je dan een Nederlander, iemand uit de Randstad meer dan een Twent, iemand met een Gooise R meer dan met een keel-R, bijvoorbeeld.

Ik juich geen onderlinge minachting toe, hoor, maar doen alsof zulke groepen of klassen of hoe je ze ook wilt noemen niet bestaan, is volgens mij je kop in het zand steken.

[Lautitia]

Morgan schreef op 08-07-2007 @ 11:15 :
Ik vind het nogal naief van jou en Nuncamas om te doen alsof het niet bestaat en niets uitmaakt. Natuurlijk is iedereen gelijkwaardig, maar er zijn wel degelijk verschillen.

Ik denk niet dat Nuncamas en degenen die haar mening delen begrepen worden. Zij doen niet alsof klasseverschillen niet bestaan. Zij verzetten zich tegen het feit dat het gebruik van klasseverschillen als stereotypering je bepaalde kansen ontneemt. Je onthoudt jezelf bepaalde ervaringen door té subjectief te selecteren en je biedt niet iedereen gelijke kansen - hoe hard je ook roept je dat iedereen gelijk is - om zichzelf aan je te presenteren.

Van de ene kant denk ik niet dat het mogelijk is om je volledig van enige vorm van stereotypering te ontdoen, omdat het in de praktijk nou eenmaal een effectief middel is bij selecteren. Maar van de andere kant moet je ook eens je 'filtergewoonte' wat minderen, omdat dat wel eens positieve ervaringen op kan leveren die het leven leuk maken, voor beide partijen .