vriendin onwennig bij mij + ex

[jensvhw]

Ik schets even de situatie:
Ik ben samen met een meisje en ik hou heel erg veel van haar. Zij houdt ook van mij, dat weet ik, maar toch ontbreekt er nog iets. Wij komen zo traag op gang. Als we elkaar zien, dan voelt het altijd eerst wat onwennig aan en moeten we precies weer wennen aan elkaar. Pas na 2 uur begint zij wat los te komen en kan er misschien eens een kusje af. Dat stoort mij enorm. Dan gaan we meestal nog uit, ofwel gaan we direct slapen. En in bed komt ze dan helemaal los en vrijen we met elkaar. 's ochtends is het dan echt super, dan is ze echt volledig op haar gemak en loopt ze naakt in mijn kot rond. Ik bedoel: waarom heeft zij zo'n grote aanloop nodig? En zijzelf heeft er ook geen verklaring voor, dus ligt het probleem misschien bij mij en ik wil er graag aan werken want ik hou van haar.
Daarom mijn eerste vraag: Hebben jullie tips zodat ik mijn vriendin een beetje op haar gemak kan stellen?

Een tweede vraag:
Ze gaat nog veel om met haar ex. Ze sturen mailtjes naar mekaar en eens in de maand spreken ze wel eens af. Op zich heb ik daar geen probleem mee, ware het niet dat ik weet dat hij haar wel terug wil (hoewel dat niet kan omdat hij gelukkig gaan studeren is op 200km van waar wij studeren). Ik weet echt niet hoe ik daarmee moet omgaan. Het doet me zoveel pijn, maar zij wil nog graag vrienden blijven met hem. Ik kan haar toch haar vrienden niet ontzeggen? Dat zou heel egoïstisch van mezelf zijn.
Bijvoorbeeld vandaag: we zitten beiden in de blokperiode en we zien elkaar niet vaak. Daarom waren we aan het chatten, maar ze zei de hele avond niet veel tegen me en negeerde me een beetje. Toen ik hoorde dat ze met haar ex aan het praten was kon ik wel de muren oplopen. Ik heb haar gewoon slaapwel gezegd en ben boos offline gegaan.
Ik weet echt niet hoe ik daarop moet reageren, ik hoop dat iemand me hier wat goede raad kan geven want ik zit hier echt mijn kas op te vreten.

bedankt voor de tijd om mijn lange verhaal te lezen,
Jens

edit: even vermelden: ik ben 21 en zij is 20.

Over het eerste: Waarom zou het probleem automatisch bij jou liggen als ze zelf niet weet waar het aan ligt? Ik ben depressief geweest, waar dat vandaan kwam wist ik niet, dus is het maar iemand anders zijn schuld? Dacht het niet. Zij heeft moeite met loskomen, dus zij is ook degene bij het (grootste deel van) het probleem ligt. Sommige meisen hebben daar nu eenmaal moeite mee. Is ze onzeker? Moet ze elke keer een beetje aan je wennen? Heeft ze seks nodig om zeker te weten dat het nog goed zit? Ik zou het nog eeen tijdje aankijken, zeg een maand of twee ofzo, en als er dan geen verbetering in zit, verder kijken.

Ten tweede: Waar ben je zo bang voor? Dat ze teruggaat naar haar ex? Beetje jammer, het is niet voor niks haar ex en ze is niet voor niks bij jou. Dat ze afspreken, wil niks zeggen, dat doen mensen nu eenmaal. Bedenk eens dat ze wél naast jou in bed kruipt, met jou vrijt, tegen jou zegt dat ze gek op je is. Niet tegen hem. Daar is een reden voor. Vertrouw haar een beetje meer door te laten zien dat je er geen problemen mee hebt.

[jensvhw]

bedankt voor je antwoord.
Ze is inderdaad wel wat onzeker en moet idd wat aan me wennen denk ik. Ik zal nog even afwachten dan. Of ze seks nodig heeft weet ik niet, maar het feit is wel dat ze nadien wel een totaal ander persoon is. Dan is ze echt de vrouw waar ik van hou. Geen geforceerd gedoe meer.

over het tweede:
waar ik bang voor ben: dat ze hem nog altijd leuker vindt dan mij. Ik voel me een beetje tweede keuze. Het is gedaan tussen hen omdat hij in Nederland is gaan studeren en ze elkaar niet meer konden zien. Gisteren voelde ik echt dat ze met iets anders bezig was. Ze antwoordde op mijn vragen, meer niet. En toen dat haar ex bleek te zijn, kwam dat echt voor mij over alsof het gesprek met hem veel interessanter was. Dat ik op de 2e plaats kwam en 2e keuze was. Dat is dan mss weer egoïstisch, maar ik ben dan heel blij dat ik haar nog eens hoor en dan zegt ze niks...

bedankt

Hoe lang hebben jullie een relatie?

En ik snap je gevoel. Ik geloof dat ik het nog even zou aankijken en het bespreekbaar zou maken. Bespreekbaar maken hoe jij je erover voelt, en dan kijken voor een oplossing. Wat Secret Agent zegt zit wat in, maar ik denk dat het toch handig is om erover te praten zodat zij ook weet hoe jij je over sommige dingen voelt.

[kv-user]

Wat je ook kan bedenken is dat jaloezie in een relatie op zich een goed teken is, je houdt zoveel van iemand dat je het niet voor kan stellen dat diegene iets begint met een ander. Iedereen heeft te maken met dergelijke problemen, ik irriteer me er ook soms aan dat mijn vriendin veel met andere jongens omgaat, maar zo gaat dat nou eenmaal, ik ga ook met andere meisjes om. We vertrouwen elkaar, en dat zou jij misschien ook moeten doen Je kan er altijd over praten als je je er niet goed bij voelt.

en hoe vaak zien jullie elkaar? Ik zag m'n ex altijd maar 1 avondje doordeweeks en een dag in het weekend, wat ik veel te weinig vond, en daardoor voelde het denk ik vaak ook een beetje onwennig als ik daar net was (in het begin van de relatie). Bovendien kende ik hem maar een paar maanden voor we verkering kregen.

Ik zag mijn vriend vroeger ook alleen in het weekend en ik was dan wel meteen gewoon knuffelig etc. maar moest dan ook wel eerst weer even aan hem wennen.

Ik ben ook wel benieuwd hoe lang jullie al een relatie hebben.