Hoi Allenmaal,
Ik ben een jongen van 18, en heb nu voor het eerst een relatie met een meisje die ook 18 is. We wonen vrij ver van elkaar vandaan en met het openbaar vervoer duurt het ruim een uur om bij elkaar te komen. Ik vind haar echt heel erg leuk en ben blij dat we wat met elkaar hebben, alleen maak ik mezelf soms helemaal gek door allenmaal vragen die voortkomen uit mijn eigen onzekerheid.
Zo vraag ik mij af of zij niet vind dat het te snel is gegaan? We kenden elkaar pas anderhalve week, en bij onze eerste date heb ik gelijk al gevraagd of ze wat met me zou willen.
Ook is het zo dat het initiatief voor het maken van afspraakjes constant van mij af komt, en zij nooit eens komt met "hey zal ik bij je langskomen?" of "wanneer kom je weer hierheen?"
En dit is de grootste onzekerheid die ik heb, ze heeft ongeveer 3 maanden geleden een relatie van 4 jaar afgebroken, ik heb niet gevraagd waarom of hoe, maar ik ben soms bang dat ze niet hetzelfde voelt voor mij als ik voor haar en me eigenlijk alleen maar als afleiding gebruokt.
Kan iemand mij helpen om van deze onzekerheid af te komen of uitleg te geven over hoe meisjes denken ofwatdanook?
Gr
|