Hoi,
Ik ben een jongen van 15 jaar oud en zit in klas 3 havo/vwo (driejarige onderbouw).
Sinds het nieuwe schooljaar zit er een meisje in de eerste klas. Ik was helemaal ondersteboven toen ik haar zag. Ik denk iedere dag aan haar. En kijk altijd uit naar de pauze, want altijd als ik met mn vrienden bij m'n kluisje sta dan staat zij daar met haar vriendinnen bij het kluisje van haar vriendin (onze kluisjes zitten redelijk dicht bij elkaar). Als ze dan wacht tot haar vriendin haar boeken heeft gewisseld dan heb ik altijd oogcontact met haar. Dan kijk ik gauw weg, maar ze heeft wel door dat ik haar leuk vind.
Afgelopen week stond ik dus voor het lokaal te wachten op de docent. En opeens stond zij voor het lokaal dat naast het lokaal was waar ik moest zijn. Ze had me meteen zien staan. Ze wachtte met een paar klasgenoten voor haar lokaal op haar docent. Een vriendin van d'r moest wat vragen aan de docent. Terwijl haar vriendin dat vroeg hadden wij gedurende 20 seconden oogcontact. Ik lachtte naar d'r, en zij terug. Ik ben er vol van overtuigd dat zij mij ook leuk vind en wel in contact wil komen met mij.
Maar het grote probleem zijn haar vriendinnen. Want ik wil één-op-één vragen aan haar of zij een keertje naar de KFC meewil. (KFC zit vlakbij school. En ze hebben lekkere kip

.) Maar ze loopt nooit alleen door de gang. Of staat nooit alleen bij haar kluisje. Ik krijg nooit hét geschikte moment om op haar af te stappen. En als ik op dat geschikte moment ga wachten komt er nooit wat van. Ik zat te denken of ik niet gewoon een briefje in haar kluisje kan stoppen. Met m'n nummer erop, zodat ze mij zal bellen/appen op een moment als ze er tijd voor heeft als ze alleen is. Dat we eens wat kunnen afspreken.
Zal ik een briefje in haar kluisje stoppen? Of wachten op dat ene perfecte moment?
-FreddieCapibara