conjunctivus

[Mik-mother]

Hallo mensen!

Ik ben het even kwijt; wat is de conjunctivus ook alweer? Het is me eigenlijk nooit echt goed uitgelegd en nu hebben we hem weer best veel nodig. Kan iemand even helder uitleggen hoe het zit?

[Mik-mother]

O, bij Latijn trouwens. (zal weinig uitmaken met Grieks, maar daar hebben we hem nog helemaal niet gehad)

[de abt van sion]

De coniunctivus is één van de modi.

[Mik-mother]

de abt van sion schreef:
De coniunctivus is één van de modi.

Zo, daar heb ik wat aan!

[^AmArU^]

de abt van sion schreef:
De coniunctivus is één van de modi.

Hahaha. Droog...

De conjunctivus, in Nederland ook wel de aanvoegende wijs, is een werkwoordsmodus.
We hebben conjunctivi als bijvoorbeeld de potentialis: Si ego puella essem, non iam miser essem.
Als ik een meisje zou zijn, zou ik niet meer ongelukkig zijn.

Vivas! Laat jij leven (De adhortativus)

Naja dat zijn wat voorbeelden
weet je het weer?

...Heb je geen grammatica boek?

[^AmArU^]

maar zeg eens even
weet je helemaaaal niet meer wat de conjunctivus is...is dat nooit uitgelegd ofzo?

[Mik-mother]

^AmArU^ schreef:
maar zeg eens even
weet je helemaaaal niet meer wat de conjunctivus is...is dat nooit uitgelegd ofzo?

Nou, het is me ooit wel uitgelegd, maar we hadden toen een leraar die niet zo'n ster was in uitleggen. Ik heb er toen dus heel weinig (niets) van meegekregen. En de schriftelijke uitleg staat in ons vorige boek. Aangezien ik boeken altijd huur voor een jaar heb ik die dus niet meer. Dus kan iemand het even heel uitgebreid, maar toch simpel uitleggen? Want ik snap er nog weinig van. Help!

[^AmArU^]

De conjunctivus is een werkwoordsvorm die een speciale vorm aan het werkwoord geeft
zoals een aansporing of een onzekerheid of hoop op iets etc.

[FF5-rlz]

Man man man, het is zielig gesteld met het latijn in nederland zeg.
Nou ik hoop dat je hier wat aan hebt.

PREASENS:
-are -ere en -ire -êre
Laudare Audire Currêre
1e Laud em Audi am Curr am
2e Laud es Audi as Curr as
enz..
het rijtje van de preasens is dus -m -s -t -mus -tis -nt
passief is dat -r -ris -tur -mur -mini- -ntur
Je vertaald de conjuctivuspreasens als volgt
#Wens --> moge...
bijv: Regina longam vidam habeant
moge de koningin een lang leven hebben
#Aansporing
bijv: Abeat! (van abire) hij moet vertrekken
#Twijfel --> zullen/moeten
bijv: quid faciamus/
Wat zullen/moeten we doen?
#Mogenlijkheid --> zou kunnen
aliquam dicat
iemand zou kunnen zeggen
IMPERFECTUM:
hele ww + -m -s -t -mus -tis -nt
bijv laudare --> laudarem
Je vertaalt de conj. imp. :
#Irrealis --> "zou"
bijv: Ceasar hodie veniret
Ceasar zou vandaag komen
#Wens --> "maar"
bijv: veniret Sinterklaas
Kwam sinterklaas maar
PERFECTUM:
perfectusstam (laudare --> laudav) +
-erim -eris -erit -erimus -eritis -erint
bijv: laudaverint
conj. perf. vertaal je:
#conjuct prohibitivus=gebiedende wijs ontkennend
bijv: ne ambulaverim!
Wandel niet!
PLUSQUAMPERFECTUM:
Perfstam + -isse- + -m -s -t -mus -tis -nt
bijv laudavissem
vertaling:
# zou hebben
# wens verleden tijd (was sinterklaas maar gekomen)
# irrealis van het verleden
bijv: Als hij hem gezien had, zou hij niet gekomen zijn.

Nou, ik hoop dat je hier wat aan hebt en hier zijn nog wat smilies:

hey daar
coniunctivus is de aanvoegende wijs die je meestal gewoon kunt vertalen. als je hem tegenkomt wijst het meestal zichzelf wel uit het zinsverband
ciao

[Odicanes Naso]

De coniunctivus is een modus, die meer kleur geeft aan de feitelijke mededeling (uitgedrukt in de indicativus). In het Nederlands hebben we het dan ook over de aantonende en de aanvoegende wijs.
Meer geabstraheerd en enigszins generaliserend kun je naar mijn idee stellen dat de indicativus de objectieve werkelijkheid beschrijft, buiten het subject om. De coniunctivus geeft tevens deze werkelijkheid weer, maar dit keer gemeten aan de wil van het subject in de vorm van wens, aansporing, twijfel etc. Dit verschil vindt morfologisch (wat betreft vorm) zijn terugslag in het verschil in uitgang tussen de indicativus en de coniunctivus (maar dat is geen kwestie van begrip, maar van geheugen en feitelijke kennis).
Ik hoop dat het enigszins helder is. De coniunctivus uitleggen door een opsomming te geven van de verschillende vormen is geen kunst, en deze opsomming begrijpen evenmin. Je moet - hoe clichématig ook - het principe begrijpen. Dit taalkundig én gevoelsmatig principe ligt nu eenmaal wat gecompliceerd. Hoe vanzelfsprekender een verschijnsel wordt, des te moeilijker wordt het om het sluitend te definiëren.