Van vriendschap naar liefde

Mensen zijn er over het algemeen van overtuigd dat relaties vaak werken als ze gebaseerd zijn op een goede vriendschap. Dat zal allicht zo zijn, maar verrassend genoeg komt het in mijn naburige omgeving weinig voor - de langdurige relaties van mensen om mij heen zijn allemaal ontstaan zonder een vriendschap vooraf.

Nu vroegen een vriendin en ik ons af in hoeverre de zenuwen, de vlinders, die schok die je krijgt als je hem/haar ziet, er nog zijn als je al vrienden bent met iemand, als je die persoon regelmatig ziet, spreekt, leuke dingen met haar/hem doet en goed met hem/haar kunt praten - kortom, als je het sowieso al erg plezierig vond om met die persoon om te gaan.
Om dan toch helemaal duidelijk te zijn - hoe weet je zeker dat je verliefd bent als je al lang vrienden bent? Wat maakt het zo overduidelijk?

Brand maar los, het liefst met gedetailleerde verslagen (mét leestekens en alinea's!).

[Blitzkrieg Bop]

Wat dat betreft heb ik enkel slechte ervaringen, dus aan mij heb je weinig. Ondanks het feit dat ik wel leestekens en alinea's weet te gebruiken

[Charlottetje]

hmm, wat heet vriendschap?
Eigenlijk kan ik er ook niets over zeggen, want ik was al meteen (al geloofde en geloof ik daar niet in) verliefd en was hij toch ook niet gevoelloos. Toch bleef een relatie uit en was er dus wel een 'vriendschap'.
Tjsa, geen idee, dus eigenlijk

Charlottetje schreef op 18-08-2004 @ 01:54 :
hmm, wat heet vriendschap?
Eigenlijk kan ik er ook niets over zeggen, want ik was al meteen (al geloofde en geloof ik daar niet in) verliefd en was hij toch ook niet gevoelloos. Toch bleef een relatie uit en was er dus wel een 'vriendschap'.
Tjsa, geen idee, dus eigenlijk

Dat is dan weer anders - je kunt best van verliefdheid toch naar vriendschap gaan.

Vriendschap gaat hier niet per se over echt langdurig contact, maar toch echt wel over dat je hem al een tijd kende en behoorlijk veel met hem omging voor het tot je doordrong dat hij wel eens erg leuk en aantrekkelijk kon zijn.

[WolterB]

de relatie die ik nu heb ik gebaseerd op een internetvriendschap van een dik jaar, maar we kenden elkaar niet echt lang irl voordat we wat kregen

Een vriendschap in ene relatie te laten worden, dat is iets wat ik zeer moeilijk tot niet zou kunnen, want je zet dan toch iets groots op het spel wat je echt neit kwtij wilt en door zo een risico te nemen doe je dat wel

[Daevrem]

Dat komt omdat veel van die relaties niet gebaseerd zijn op liefde maar op sociale druk. Het wordt namelijk van je verwacht dat je een partner hebt.

[iedje]

mn vriend en ik zijn eerst vrienden geweest en we zijn nog steeds echt maatjes dat is echt heel anders dan wanneer je meteen verliefd wordt.
je gaat het vanzelf wel voelen als je ineens elke dag bij diegene wil zijn, er rare stiltes vallen, je tintelt bij iedere aanraking, je bijna niet kan ademen enz enz

[BrunetJuh]

ben weleens op mijn beste vriend geweest. maar later niet meer, ik zag hem denk ik tevaak. nu heb ik een vriend die ik in een discotheek heb leren kennen, en daar heb ik nu al 13 maanden mee

[filia dei]

Die vlinders, en de rooie kop, en alle andere tekenen die je krijgt als je verlieft ben groeien gelijdelijk.
Bij mij ging het tenminste zo dat ik me eerst besefte dat een goede vriend van mij wel érg leuk was eigenlijk.
Toen erg geïntresseerd was, dus een beetje de kat uit de boom kijken of het wat zou kunnen worden. Daarbij werd de verlieftheid als heviger.
Daarna is er iets gebeurt waardoor ik écht helemaal hotel de botel van hem ben geworden. En werden de vlinders en de rode kop en dat gevoel als hij me aanraakte en knuffelde nog erger.

[stuivertje]

Mijn huidige vriend en ik zijn na jarenlange vriendschap uiteindelijk bijelkaar terecht gekomen. Het ging als volgt:

Hij en een paar vrienden van hem kwamen bij mij en een paar meiden in de klas. ( nu 4/5 jaar gelee) Er ontstonden vurige liefdes en een hele hechte vriendengroep. Hij kreeg wat met mn beste vriendin. Allemaal heel leuk. Ik was toen ook verliefd op iemand uit de groep, boeit niet.

Ieder weekend feestjes etc. Alles deden we met de hele vriendengroep. Kerst, oud en nieuw, weekenden, meeleven, huilen en lachen, alles. We wisten niet beter dan dat hij bij haar hoorde, totdat na 2 jaar hun relatie eindigden. We zijn vervolgens wel gewoon weer met zn allen op vakantie enzo gegaan, hartstikke leuk en zij kreeg vrij snel weer een nieuwe vriend. Weliswaar buiten de groep als het ware, en hij kon niet zo goed met ons opschieten ofzo. Al snel groeide de vriendengroep een beetje uitelkaar.

Dus, als enigste meisje in de groep,nog steeds leuk enzo, blabla. Totdat mn twee beste vrienden een jaar naar Australie gingen. Zo trok ik steeds meer met twee andere jongens op, waaronder mn huidige vriend. We hadden dezelfde vrije dagen, en deden dan ook steeds meer samen. Uiteindelijk werd dat een alles.

En toen kwam het moment dat er een meisje achter hem aanzat. Ik vond dat niet leuk. JALOEZIE! maar dat kon niet, voor 1 van je beste vrienden.Toen had ik een jongen gezoend, en hij was jaloers. En ik had er spijt van, en waren we tegenelkaar aangekropen voor het slapen gaan. Wat we normaal niet echt deden. Maar het voelde wel goed, en alles wat ie deed vond ik leuk, en hij is zo mooi en lief blablabla, volgens mij vond hij dat ook wel van mij, en het idee dat een ander meisje er met hem vandoor zou kunnen gaan deed mij pijn. Dus ben ik er maar voor gegaan, en alles was gelukkig wederzijds, en we zijn nog steeds happy enzo.


psst... enige nadeel , is dat zijn ex, nu mijn toemalige beste vriendin het niet kan hebben etc.

dubbel psst... sorry voor het lange verhaal.

Met mijn vriend was ik ook eerst ''gewoon'' bevriend. Op een gegeven moment vond ik toch wel dat het erg leuk was om bij hem te zijn. Dat ik gigantisch blij was als ik een smsje van hem kreeg. Dat ik als hij langs mijn lokaal liep toch bleef kijken ook al was hij al tijden weg. Dat ik toch wel kriebels voelde als ik hem zag. Dus. Ik was verliefd. En hij ook.
Maar het heeft even geduurd voordat we dat durfden te bekennen tegen elkaar. En ik heb helemaal lang mijn mond gehouden, gezien er al eerder iets was voorgevallen.

Verliefdheidsgevoelens hebben inderdaad wel veel overeenkomsten met vriendschapsgevoelens, maar zijn veel heftiger en ook veel tederder en dat is zo'n beetje het verschil

Ik heb met mijn vriend inderdaad een tijdje een vriendschap gehad. We kenden elkaar sinds september en kregen wat in december. Vooraf gingen we daarvoor een maand lang intensief met elkaar om. Grappig is wel dat we op dat moment allang verliefd waren, maar het niet durfden te laten blijken...

Ik ben met mijn laatste vriend vrij lang bevriend geweest.

We kennen elkaar nu al een jaar of 6 denk ik, via scouting. Eerst wist ik niet eens hoe dat hij heette, hij kwam altijd de sleutel halen en dat was het. Toen moest ik voor school vrijwilligerswerk gaan doen en kwam via een goede vriendin van mn moeder bij die scoutinggroep terecht (waar ik zelf overigens wel jeugdlid was geweest).

Nu leerde ik die jongen ook beter kennen, we hadden met een vaste groep wel lol, ik kon ook goed met ze praten. Na een leidingvergadering ben ik eens blijven hangen en heb ik zeker tot een uur of 12 met hem zitten praten in de keuken op scouting.
Ik trok mijn stoute schoenen aan en smste hem dat ik het erg gezellig vond en zeker voor herhaling vatbaar (dit wist ik zelf niet meer, heb ik pas geleden van hem gehoord.. )

Zo volgde er smsje op smsje, we ging elkaar wat vaker zien en groeiden echt naar elkaar toe.
Het vervelende was dat hij een exvriendin had die zat te stoken. Eerst in onze vriendschap, en later in de relatie die er uit volgde.
We hebben dan ook maar een maandje verkering gehad, met een break ertussen van een dagje ofzo.
Uiteindelijk definitief uit elkaar gegaan, ik kreeg een nieuwe vriend, die hij ook kende. Ik heb hem dat schijnbaar nog verteld, en verder heb ik eigenlijk vrij weinig van hem gehoord.

Tot ik hem op een gegeven moment met het uitgaan weer tegenkwam. We wisselden gsmnummers uit, zouden elkaar weer toevogen op MSN. Het contact werd intensiever, ik vertelde hem dingen die niemand anders wist. Zo ook dat de relatie met (toen) mijn huidige vriend scheurtjes begon te vertonen, en dat ik gevoelens begon te krijgen voor een ander. Na lang wikken en wegen heb ik hem min of meer laten dat hij diegene was. We hebben elkaar vaak gezien, gelachen met elkaar, lekker film gekeken en als vrienden gaan stappen.

Ik kon het zo echt niet meer aanzien, ik was doodongelukkig in mijn relatie en stapelverliefd op een ander. Maar ik was zo bang voor de reacties van anderen, vooral mijn ouders. Ze weten hoeveel pijn hij mij de 1e keer had gedaan. Maar ik kon mijn gevoel niet tegenhouden. We hebben gezoend (erg fout!!), en de dag erop heb ik het meteen uit gemaakt met mijn vriend.

20 dagen later kreeg ik weer iets met mijn ex, ik heb echt een geweldige tijd met hem gehad, veel leuker en beter, volwassener als die 1e keer, en ik zou de leuke dingen zo weer over doen! Helaas liep het door bepaalde dingen na een maandje of 5 ook mis tussen ons en ben ik nu al weer 6 weken vrijgezel.

Ik had nadat het uitging een week of 2 niets van mijn ex gehoord (we zijn een weekje nadat het uit was wel naar de bios geweest en iets gaan drinken als vrienden), en daarna dus 2 weken niets gehoord van elkaar. Toen zag ik hem tijdens een grote rally in Roosendaal en ik sprak hem aan, hij zou op vakantie gaan (wat mijn hart brak, maar dat is een ander verhaal*). Dus hij op vakantie, en weer veel aan het werk. Ik heb een kloteperiode gehad (en die heb ik nu nog steeds), ook al was het mijn beslissing om het uit te maken.
Gelukkig kan ik het supergoed met hem vinden, we hebben gelukkig geen ruzie, soms wel eens irritaties, maar dat kan gebeuren. Gisteren zijn we samen gaan stappen, net als vorige week.

We hebben samen dingen meegemaakt in die korte periode die voor mij mijn leven kunnen veranderen, en hij heeft me er toe aangezet om hulpe te zoeken. Daarvoor ben ik hem natuurlijk eeuwig dankbaar, en zou het jammer vinden als ook de vriendschap stuk zou lopen.

Maar hoe wist ik nou zo zeker dat het liefde was dat ik voor hem voelde? Ik voelde kriebels die ik nog nooit eerder gevoeld had, ik wilde constant bij hem zijn, zijn armen rond mijn middel voelen en gewoon nooit meer bij hem weggaan. Kriebels alom en rode wangen als hij voorbij liep of ter sprake kwam.
Was echt een geweldige ervaring... *bloos*

* hij wilde met mij niet op vakantie, maar toen het uit was, ging tie wel met anderen 8 dagen weg, met de intentie om er 10 van te maken. De reden dat ie met mij niet wilde was dat ie dan teveel inkomen misliep... Mjuh, ga ik me nu niet druk meer om maken


pff..sorry voor het lange verhaal!

[Loesjuh1984]

Mijn ex-vriend heb ik iets van 5 jaar geleden leren kennen via een goede vriendin van mij. Ik zag hem ieder weekend met uitgaan en kon het echt heel goed met hem vinden.
Bij hem was ik veel minder verlegen en kon ik echt lol maken. We smsten af en toe en gingen met onze vriendengroep samen stappen.
Tijdens een schuimparty heb ik met hem gezoend, ik verwachtte er niks van omdat ik hem heel goed kende. Hij wilde geen relatie(niks vasts) en hield van lang leve de lol zeg maar.
Maar de weken erop bleven we elkaar opzoeken, er was iets veranderd. Als ik hem zag sloeg mn hart een stuk sneller en kreeg ik het warm. Het is vreemd dat ik dat eerst niet had en nu ineens wel. (dat effect heeft hij na al die jaren nog steeds op mij)
Uiteindelijk hebben we verkering gekregen en dat is 1,5 jaar zo gebleven.

We hebben een hoop problemen gehad, vooral met zijn vrienden die hem zagen veranderen van de eeuwige vrijgezel in de vriend van iemand. We hadden een "vrije relatie". ik gunde hem zijn tijd met vrienden zonder dat ik daarbij was. We zagen elkaar niet vaak en toen was ik daar heel tevreden mee.

Uiteindelijk is het toch uitgegaan omdat het voor ons beide niet meer werkte. Ik ben er echt kapot van geweest, hij was mn 1ste echte vriendje en ik hield heel veel van hem.
Het contact na onze relatie was helemaal verbroken, ik zag en sprak hem nooit meer. Maar ik miste hem als goede vriend. Door hem was ik minder verlegen en had ik meer zelfvertrouwen. Ik was tevreden met mezelf dankzij hem.

Een tijdje terug kwam ik hem weer tegen. We zijn samen naar huis gefietst en hebben een hele hoop bijgekletst. Ik vond het echt fijn om hem weer te zien. En ik kwam erachter dat ik nog steeds heel veel om hem geef.
Inmiddels ben ik een stuk volwassener geworden en een relatie die we toen hadden wil ik nu niet meer. Ik had gehoopt dat hij er ook zo over dacht. Helaas.......
Hij is nog steeds die eeuwige vrijgezel en heeft me de laatste weken erg gebruikt.
Ik moet hem loslaten, het contact met hem verbreken. Want dit maakt me kapot. Ik vind het vreselijk moeilijk omdat hij dingen van mij weet die helemaal niemand weet.
Maar ik moet voor mezelf kiezen en hem laten gaan. Vriendschap zit er voor ons niet meer in daarvoor hebben we teveel meegemaakt met elkaar.
Maar spijt van onze relatie toen zal ik nooit hebben!

Vriendschap naar liefde? Nooit meegemaakt.

[Nannel]

ik heb het ook nog nooit meegemaakt, heb het echter wel vaak bij vrienden zien gebeuren. In mijn omgeving liep dit allemaal uit tot niets, beetje vriendschap verwart met liefde zeg maar (ach ja iedereen heeft zo z'n rondvliegende hormoontjes he ) Maar uh..ik zou het wel heel speciaal vinden als het eens zou gebeuren, lijkt me wel mooi dat je elkaar al helemaal kent enzo..

Ohja Loesjuh1984 ik wilde je nog ff succes wensen met het loslaten van 'm, heb al weleens vaker "ex-verhalen" van je gelezen, en herken hier en daar wel wat dingen..nou ja ik hoop dat je 'm los kunt laten!

[Skilly]

Ik vindt het niet kloppen hoor. Want ik ken een jongen daar ben ik goede vrienden mee al 2 jaar ofzo maar we zijn nooit verlieft op elkaar geworden ofzo.

Dus wat mij betreft klopt dat niet altijd of ben ik een uitzondering
whahaha

[Dzjes]

Ik ben nu al ruim 2 jaar samen met mijn vriend, en wij waren ook eerst vrienden voor we een koppel werden.

Voor mij werkt dit blijkbaar toch het beste, ik moet altijd eerst iemand goed kennen voor ik verliefd op hem kan worden. We chatten veel, en op school spraken we elkaar ook regelmatig. (was nogal een rare periode toen) Had toen ook nog een andere vriend (duurde 6maanden ofzo) , dus onze relatie toen was zuiver vriendschappelijk. Uiteindelijk ging het uit met mijn ex, en kreeg ik door dat ik vaak speciaal online kwam/bleef voor hem, hem op school altijd zocht. Had ook gehoord dat hij verliefd was geweest op mij, wat het allemaal nog wat moeilijker maakte.
Uiteindelijk kreeg ik door dat ik iets voor hem voelde, en omdat ik wist dat hij mij ook wel graag had, heb ik uiteindelijk toch mn kans gewaagd.

Toen we pas een koppel waren, was ik best nog zenuwachtig hoor. Het is toch nog altijd iets anders dan een gewone vriendschappelijke ontmoeting. (voor onze omgeving was het ook wel ff wennen ) Ook al kende ik hem vrij goed, een relatie is nog iets totaal anders. Ik wist dat ik verliefd op hem was, toen ik mn hoofd altijd draaide bij het horen van zn naam, een rooie kop kreeg, vlinders, the usual stuff dus .

ook mijn vriend en ik waren eerst goede vrienden, en ja, het gevoel ontstond gewoon. hem steeds ietsje meer missen in gezelschap dan anderen, enzenz. na een tijdej toch maar duidelijk gemaakt dat ik hem leuk vond, en dat pakte dus positief uit. en omdat het altijd gewoon erg gezellig was, is t nu nog gezeliger. en t gaat nu nog steeds goed (tuurlijk hebben we dips hoor, maar ok).

ik denk toch op de een of andere manier dat je, wanneer je een relatie hebt uit een vriendschap, beter weet wat je aan elkaar hebt. je kent de persoon al (een tijdje), en weet wat dingen van hem/haar. ik denk dat dit voor een steviger basis zorgt.

[_mar]

iedje schreef op 18-08-2004 @ 10:04 :
mn vriend en ik zijn eerst vrienden geweest en we zijn nog steeds echt maatjes dat is echt heel anders dan wanneer je meteen verliefd wordt.
je gaat het vanzelf wel voelen als je ineens elke dag bij diegene wil zijn, er rare stiltes vallen, je tintelt bij iedere aanraking, je bijna niet kan ademen enz enz

Dat was bij mij ook het geval . Ken mijn vriendje al m'n hele leven (16 jaar dus), en pas een jaar geleden werd ik verliefd op hem. Nu hebben we bijna 9 maanden wat

[Adrenaline]

ik heb nu al 5 jaar een beste vriend, ik leerde hem kennen in de tweede. Ik weet eigenlijk nooit hoe wij vrienden zijn geworden, maar ik pas sinds maart weer met hem om.
Ik begon denk ik alleen wat meer voor hem te voelen. Hij beweerde dat hij zich altijd had afgevraagd hoe het samen met mij zou zijn.
Dus we hebben gezoend, blablabla.
Een paar weken later hadden we wat. Maar dat heeft maar 6 dagen geduurd, omdat hij vond dat onze relatie meer op seks gebaseerd zou zijn dan op vriendschap.
Vrijdag de 13e (oh hoe toepasselijk) spraken we elkaar weer en hadden we seks. Waarom weet ik eigenlijk niet. Hij ook niet.
We hebben sindsdien geen contact meer met elkaar gehad en nu blijkt dat hij al een week een vriendin heeft, die ook nog eens bij mij in het team zit.
Dat mens kwam het gisteren doodleuk brengen: "Ja, jij kent *** toch? Ja, dat is nu mijn vriendje".
Ze bracht het op zo'n manier van, ik weet dat jullie wat hebben gehad of elkaar uberhaupt nog zien, maar hij is nu van míj.

Ik heb de hele training maar aardig tegen haar moeten doen, maar ik stikte van jaloezie. Ik snap ook eigelijk niet wat hij in haar ziet.
Ze is klein (1.45m) en best stevig. Ik denk dat het feit meespeelt dat hij bij haar op school zit (en ik eraf geschopt ben).

maar ik ben dus goed kwaad, omdat ze dus een paar dagen sinds wij dus sex hadden gehad al met elkaar hadden.
Ik merk ook dat wij minder goed met elkaar kunnen praten. Of het nu aan mij ligt, weet ik niet.
Ik bel namelijk ook nooit terug als we weer samen zijn geweest.
Ik weet gewoon niet meer hoe ik naar hem moet kijken en hoe ik hem nu aan moet spreken.

Nu denk ik dat ik weer verliefd op hem ben, maar dat is dus nu heel erg onmogelijk en onbereikbaar.
Ik heb er dus geen goede ervaring mee

Toch heb ik er geen spijt van dat we wat hebben gehad en dat we laatst nog seks hadden gehad. Ik voel me er alleen heel gebruikt bij.

[Tactic]

Mja, ik ben 2 jaar een goede vriend geweest van een meisje. Niet de beste vriend uiteraard, maar kon wel goed met d'r opschieten.

Na een paar maanden proberen toch wat gekregen en sindsdien bij elkaar. Dit duurt nu al bijna 3 jaar !

[WolterB]

Slotje plz

willi schreef:

hallo wie wil er met een liefe jone man van 36 op msn en laater meschien meer kus dit is mijn msn

Je hebt email!

Yuh. Dat kan.

Mijn eigenlijk enige serieuze relatie is zo begonnen. Wel vreemd als dat gevoel overgaat van oh, ja leuk met hem wat doen, naar... oh wat istie leuk!

En hoe je dat merkt is al tig keer beschreven, het gevoel van een gewone vriend veranderd echt naar dezelfde vlinders die je hebt bij een nieuwe crush en als je mazzel hebt veranderd dat dan weer na een tijdje in iets wat nog dieper en mooier is. (/zucht)