Voor alle hooggevoelige mensen...

[JustADreamer]

Dit topic is ook bedoeld om ervaringen uit te wisselen Soron, niet om alle bevooroordeelde mensen te gaan uitleggen wat hoogsensitiviteit nou precies inhoudt. Het wetenschappelijke gebeuren doet er voor mij ook totaal niet toe, er zijn ook mensen die met één arm geboren worden, ja leuk als je dan precies weet wáárom maar uiteindelijk moet je er gewoon mee leren leven.

Ook ben ik het niet eens met dat hoogsensitiviteit niets te maken heeft met spiritualiteit, ja in principe zijn het twee totaal verschillende, losstaande dingen. Maar, veel HSP's zoeken wel hun heil in iets spiritueels of ander 'zweverig gedoe' om rust te vinden in hun hoofd. Dus er zit wel degelijk een link. Je hebt wel gelijk dat Hsp's geen emo's zijn, ik ben best heel gelukkig met m'n leven, zolang ik maar niet ga proberen om in het zelfde tempo mee te rennen. Want als ik dat ga doen, ja dan word ik al snel down... Simpelweg omdat de dingen waar de maatschappij in het algemeen voor gaat mij niet gelukkig kan maken.

[Egoconstructie]

Eigenlijk is wel ook wel heel logisch dat mensen zoiets hebben van: "hooggevoeligheid, wat is dit nou weer voor aanstellerig gedoe..." Maar doordat mensen hun verhalen hier uitleggen zie je ontzettend veel overeenkomsten in ervaringen en zienswijzen. En dat vind ik ook meer betekenen dan zo'n lijst van gevoeligheidspunten die voor opvatting en gemoedstoestand vatbaar is.
Men moet er ook rekening mee houden dat er nog weinig over bekend is. Misschien is de eigenschap ook te ontwikkelen in iemands leven, ik weet het niet. Hersenen zijn flexibel.

[Soron]

@JustADreamer: Wat ik bedoelde is dat in veel spirituele hoeken de HSP als nieuw superwezen naar voren wordt geschoven, wat totaal de eigenschap uit zijn verband trekt. Zo worden in New Age kringen de HSP als redder van de nieuwe tijd, als Kristal en Indigo-kind benoemd. Alle respect als je daar steun in vindt, maar het heeft werkelijk niks te maken met HSP. HSP's denken eenmaal ook dieper na over allerlei zaken, ook over het spirituele (het niet materiële). Het is ook niet zo vreemd dat ze door die stromingen aangesproken voelen, maar er geen direct verband. Elaine Aron zei zelf dat ze het zo jammer vind dat haar theorie misbruikt wordt om iets heel anders aan te tonen. Verder zegt ze ook dat dit andere HSP's kan schaden die zich niet zo kunnen vinden in die spirituele stromingen. Er zijn ook veel atheïstische HSP's (zoals ik). Ik kan mij er dan ook erg aan storen dat HSP gelijk gesteld wordt of in verband wordt gebracht met allerlei spirituele stromingen waar we als redders van deze aarde worden neer gezet en in topics zoals deze als "zweverig" of "aanstellerij" of "emo's" benoemd worden door mensen die niet weten waar ze werkelijk over praten. Wat we gewoon gemeen hebben is onze diepe reflectie op deze zaken en ons vermogen deze te bevatten. Dit staat los waar je dan in gelooft of niet.


Leren omgaan met je HSP betekent ook inzicht hebben in je eigenschap. Ik ben de afgelopen jaren er juist achter gekomen dat ik te veel afschoof op het HSP zijn, terwijl veel van mijn problemen een andere oorzaak hebben. De sensitiviteit was alleen een versterkende factor. Door beter te begrijpen wat hoog sensitiviteit is, ben ik het veel beter gaan herkennen, zowel als kracht en talent en waar mijn beperkingen liggen.

Wat ik wel altijd ervaar is (wat Aron ook aanhaalt in een van haar boeken) dat ik het moeilijk heb met het feit dat ik een jongen/man ben die hoog sensitief is. Niet dat ik problemen heb met een van die twee, maar vaak wordt die combinatie niet maatschappelijk geaccepteerd, je bent geen echte kerel, maar een softie of een watje. Meiden vinden je wel erg lief en zorgzaam, maar je bent toch niet stoer genoeg. Of mensen denken dat je homo bent, want veel mensen halen sensitiviteit en vrouwelijkheid door elkaar, terwijl het twee totaal verschillende dingen zijn.... en aan mijn hormonen te merken, ben ik toch echt wel hetero hoor. :-p.

Volgens mij kunnen meiden veel meer hun sensitiviteit tonen en moeten (onbewust) jongens het vaak nog verborgen houden. Niet vreemd dat ik dan ook zo veel vrouwen en meiden over dit onderwerp hoor. Ik ben wel benieuwd hoe dat hier zit.

Egoconstructie schreef:

Hoe ga je er mee om als je gevoel en ervaring van de wereld niet kloppen met wat je om je heen ziet gebeuren in een wereld die vaak zo hard en onverschillig lijkt? En hoe ga je om met het gegeven dat veel mensen vaak ervaringen veel minder lijken te voelen als jij? Raak je emotioneel afgestompt of depressief? Of trek je je er niets van aan en geeft je hooggevoeligheid een extra dimensie aan je eigen wereld?

Er amper tot niet aan denken, met sommige mensen kan ik erover praten, zoals een goede vriendin van me, we begrijpen elkaar precies wat wel apart is. Eerst vond ik het vresenlijk om zo 'anders' te zijn maar nu is het dikke prima, leuk zelfs.
Soms wel lastig met werk, schema's, vaste ritmes etc maar aan de andere kant genieten van andere dingen waar niet zo gek veel mensen van kunnen genieten.
Dus toen ik klein was dacht ik altijd al wel dat er wat anders was, proberen normaal te zijn.
Daarna in mijn 14 - 20e jaren depressief en een flinke scheut zelfhaat.
Nu geaccepteerd, denk er weinig aan en voel me ok.

[Daboman]

JustADreamer schreef:

Dit topic is ook bedoeld om ervaringen uit te wisselen Soron, niet om alle bevooroordeelde mensen te gaan uitleggen wat hoogsensitiviteit nou precies inhoudt. Het wetenschappelijke gebeuren doet er voor mij ook totaal niet toe, er zijn ook mensen die met één arm geboren worden, ja leuk als je dan precies weet wáárom maar uiteindelijk moet je er gewoon mee leren leven.

Ook ben ik het niet eens met dat hoogsensitiviteit niets te maken heeft met spiritualiteit, ja in principe zijn het twee totaal verschillende, losstaande dingen. Maar, veel HSP's zoeken wel hun heil in iets spiritueels of ander 'zweverig gedoe' om rust te vinden in hun hoofd. Dus er zit wel degelijk een link. Je hebt wel gelijk dat Hsp's geen emo's zijn, ik ben best heel gelukkig met m'n leven, zolang ik maar niet ga proberen om in het zelfde tempo mee te rennen. Want als ik dat ga doen, ja dan word ik al snel down... Simpelweg omdat de dingen waar de maatschappij in het algemeen voor gaat mij niet gelukkig kan maken.

Eigenlijk zit daar best wel wat in, en komt ook heel anders over dan het hebben van een hoger bewustzijn o.i.d. Mediteren bijvoorbeeld deed ik zelfs ook wel eens in zeer stressvolle periodes. En het gaf daadwerkelijk wel rust. Mooi als het op die manier wel kan helpen.

@Soron: die theoriën heb ik ook wel eens gelezen. Waarschijnlijk komt het dan ook daar vandaan dat HSPs nog wel eens roepen dat ze een hoger bewustzijn zouden hebben. Stoor ik me ook zeer aan, maar dan meer omdat doorsnee mensen als minderwaardig worden neergezet. Ik vind het ook nogal logisch dat als HSPs dan zeggen dat ze een hoger bewustzijn hebben, een doorsnee mens niet bepaald aardig zal reageren, want op die manier klinkt het zowel onbegrijpelijk als denigrerend voor een niet-HSP'er.

Terwijl het eerder van streek raken door prikkels van buitenaf, bijvoorbeeld meehuilen met een film of eerder van streek raken door teveel stress veel concreter en veel begrijpelijker is. Maar ik heb maar heel weinig HSP'ers gezien die het op die manier uitleggen. Toch denk ik dat maar weinig mensen zonder begrip op die concretere uitleg zullen reageren.

[JustADreamer]

Soron schreef:

@JustADreamer: Wat ik bedoelde is dat in veel spirituele hoeken de HSP als nieuw superwezen naar voren wordt geschoven, wat totaal de eigenschap uit zijn verband trekt. Zo worden in New Age kringen de HSP als redder van de nieuwe tijd, als Kristal en Indigo-kind benoemd. Alle respect als je daar steun in vindt, maar het heeft werkelijk niks te maken met HSP. HSP's denken eenmaal ook dieper na over allerlei zaken, ook over het spirituele (het niet materiële). Het is ook niet zo vreemd dat ze door die stromingen aangesproken voelen, maar er geen direct verband. Elaine Aron zei zelf dat ze het zo jammer vind dat haar theorie misbruikt wordt om iets heel anders aan te tonen. Verder zegt ze ook dat dit andere HSP's kan schaden die zich niet zo kunnen vinden in die spirituele stromingen. Er zijn ook veel atheïstische HSP's (zoals ik). Ik kan mij er dan ook erg aan storen dat HSP gelijk gesteld wordt of in verband wordt gebracht met allerlei spirituele stromingen waar we als redders van deze aarde worden neer gezet en in topics zoals deze als "zweverig" of "aanstellerij" of "emo's" benoemd worden door mensen die niet weten waar ze werkelijk over praten. Wat we gewoon gemeen hebben is onze diepe reflectie op deze zaken en ons vermogen deze te bevatten. Dit staat los waar je dan in gelooft of niet.


Leren omgaan met je HSP betekent ook inzicht hebben in je eigenschap. Ik ben de afgelopen jaren er juist achter gekomen dat ik te veel afschoof op het HSP zijn, terwijl veel van mijn problemen een andere oorzaak hebben. De sensitiviteit was alleen een versterkende factor. Door beter te begrijpen wat hoog sensitiviteit is, ben ik het veel beter gaan herkennen, zowel als kracht en talent en waar mijn beperkingen liggen.

Wat ik wel altijd ervaar is (wat Aron ook aanhaalt in een van haar boeken) dat ik het moeilijk heb met het feit dat ik een jongen/man ben die hoog sensitief is. Niet dat ik problemen heb met een van die twee, maar vaak wordt die combinatie niet maatschappelijk geaccepteerd, je bent geen echte kerel, maar een softie of een watje. Meiden vinden je wel erg lief en zorgzaam, maar je bent toch niet stoer genoeg. Of mensen denken dat je homo bent, want veel mensen halen sensitiviteit en vrouwelijkheid door elkaar, terwijl het twee totaal verschillende dingen zijn.... en aan mijn hormonen te merken, ben ik toch echt wel hetero hoor. :-p.

Volgens mij kunnen meiden veel meer hun sensitiviteit tonen en moeten (onbewust) jongens het vaak nog verborgen houden. Niet vreemd dat ik dan ook zo veel vrouwen en meiden over dit onderwerp hoor. Ik ben wel benieuwd hoe dat hier zit.

Bij indigo- en kristalkinderen gaat het over kinderen met een verhoogd bewustzijn, een bewustzijn waar we met zijn allen naartoe aan het groeien zijn volgens de New age. Dit bewustzijn is voor iedereen bereikbaar door elke dag braaf te mediteren, geitenwollen sokken te breien en aan te trekken en alleen groenten te eten die je geaaid hebt en waarmee je hele gesprekken hebt gevoerd. Ja, ik snap wel wat mensen daar tegen hebben, voor mij hoeft het ook allemaal niet zo zweverig.

Wel zie ik onder meer mensen van mijn leeftijd een ander soort bewustzijn, wat logisch te verklaren is doordat onze ouders steeds beter geschoold zijn en we meer rijkdom hebben. En daarbij is er zoooo veel meer informatie tegenwoordig, telefoon, internet, televisie, kranten. Vroeger was dat een stuk beperkter waardoor je gewoon niet zoveel wist over onderwerpen die niet direct noodzakelijk waren voor je leven.

Ik heb zelf ook stukken van dr. Aron gelezen en heb hier een boek liggen van Ted Zeff die veel van dr. Aron's werk gebruikt. Dit heeft me wel meer inzicht gegeven in waarom ik de dingen doe zoals ik ze doe. Waarom ik het ene moment wel tegen herrie kan en het andere moment niet. Sowieso bewust zijn van het feit dat je HSP bent helpt al een hoop. Er zijn zat HSP's die het niet van zichzelf weten, en daardoor steeds tegen dezelfde dingen aanlopen. Terwijl dat als je het wéét, je je leven er op aan kan passen.

Ook lijkt het me inderdaad als jongen/man moeilijker om hoogsensitief te zijn, mannen zijn nog veel competitiever ingesteld als vrouwen, en als je daar als man niet aan mee doet ben je inderdaad al gauw 'homo' of 'net een wijf'. Vanuit de evolutie is het logisch te verklaren dat mannen sterker en stoerder zouden moeten zijn, maar kom op zeg, we hoeven tegenwoordig niet meer te jagen, alles ligt kant en klaar in de supermarkt. Ik zie wel steeds meer een vertroebeling van de scheidslijn tussen mannelijk en vrouwelijk, mannen gaan zich ook steeds meer bezig houden met uiterlijke verzorging, nemen ook steeds vaker de zorg over hun kinderen deels op zich. En vrouwen doen ook gewoon mannenberoepen, en voetballen ook, ook qua kleding vertroebelt het. Alle vrouwen moeten aan de boyfriendjeans en houthakkersoverhemden en voor mannen zijn er tegenwoordig rokken op de markt... Het wordt tijd dat die vertroebeling ook gaat gelden voor de gevoelswereld. Dat voor mannen verdriet ook oké wordt, en dat vrouwen ook eens gewoon goed boos mogen worden.

JustADreamer schreef:

Het is ook niet alsof wij een heel ander type mens zijn... Wij worden alleen zo geboren en kijken van jongs af aan al anders tegen de wereld aan. Ik heb bij mijn moeder gezien dat haar wereldbeeld ook ineens veranderde, vergelijkbaar werd met die van hooggevoelige mensen, nadat bij haar kanker was geconstateerd. De dood kwam in zicht, en alle dingen die tot dan toe zo belangrijk leken waren dat ineens niet meer. Ze werd ook gevoeliger voor dingen, omdat ze er meer voor openstond. Met een bal tegen de muur gooien (buiten) dat zat er voor ons niet meer in, want voor m'n moeder leek het of het hele huis op instorten stond. Ook bij mensen in de midlife-crisis zie je soms ineens zo'n ommekeer... Ze beseffen zich dat ze 'oud' worden, kijken terug op hun leven en zien dat ze van hun kinderdromen niets hebben waargemaakt. En proberen dat dan alsnog te doen. Of worden door dat besef zo depressief dat ze juist helemaal niets meer doen.

Hooggevoelige mensen zijn geboren met het besef van eindigheid, denken al van jongs af aan veel na over de dood en het leven en beseffen zich dat de dingen waar de maatschappij belang aan hecht er uiteindelijk allemaal niet toe doen. Iedereen kan die kijk op het leven ontwikkelen, maar dat vraagt wel om dat je diep in jezelf kijkt naar wat je eigenlijk echt wil en wat niet. En er ook de verantwoordelijkheid voor neemt om daar dan ook voor te gaan. En dat is lastig, en confronterend, zeker als de rest van de wereld niet lijkt te willen snappen wat voor jou belangrijk is. En daarbij, waarom zou je gevoeligheid ontwikkelen als je leven goed gaat? Je bent toch happy met al die spullen en je hebt toch zeker niets te klagen? Oke, je leven is wat leeg, maar goed, een nieuwe tv maakt dat wel weer tijdelijk goed... En anders kopen we daarna gewoon een nieuwe auto...

Al die dingen die je hier noemt hebben mi weer echt helemaal niks te maken met hoogsensitief zijn... Ik snap dat gevoelige mensen misschien vaak over dit soort dingen nadenken, maar dat wil niet zeggen dat de rest van de wereld dat niet doet. Dit zijn toch normale gedachten voor (intelligente) kinderen? En voor alle mensen die bezig zijn met zelfontplooiing? Ik vind dat iig volkomen normaal en ik ken echt niemand die niet met die vragen bezig is.

En ik durf te wedden dat er genoeg mensen zijn aan de gevoelige kant van het spectrum die helemaal niet bezig zijn met zaken als eindigheid en spiritualiteit en idealen omdat ze veel te druk zijn heftige prikkels van buitenaf te ontwijken of daarmee om te gaan. Dat hoeft echt niet samen te hangen met zelfanalyse en die vorm van intelligentie. Waar zijn alle niet nadenkende mensen die hoogsensitief zijn en hoe ervaren zij dat? Want die moeten er dan ook zijn.

[Soron]

@JustaDreamer: Moet Freyja gelijk geven en ik ben zelf ook een HSP'er. Het heeft niks tot weinig met hoogsensitiviteit te maken. Juist hierom vind ik het belangrijk dat hier goed uitgelegd wordt wat HSP werkelijk is, voordat de term en eigenschap uit verband wordt gehaald. Juist door het gevoeliger zenuwstelsel verwerkt een HSP informatie dieper en fijner in de hersenen en schijnt de HSP veel na te denken bij allerlei zaken (is reflectief). Meer kan je er niet over zeggen, want de invulling en uiting daarvan is bij elke HSP anders. Niet elke HSP is zoals hier beschreven is. Ik haakte al in op het spirituele vlak. Inderdaad zijn er ook genoeg HSP's die atheïstisch zijn en er niks mee hebben. Ook kunnen HSP erg gemeen en egoïstisch zijn (mogelijke door traumatisering in het verleden). Dit alles haalt Dr Aron zelf ook aan in haar werk.

Ook ontwikkel je geen gevoeligheid zoals je in je stuk aanhaalt. Je mate van sensitiviteit kan wel veranderen naarmate je ouder wordt en kan je opeens heel sensitief worden na een (traumatische) ervaring (zoals PTSS), maar het is echt niet zo dat je opeens sensitiviteit kan ontwikkelen met een bepaalde kennis. Halen we sensitiviteit dan niet in de war met "aardig doen"?

Het meeste wat je er over kan zeggen is dat dit is hoe jij HSP zijn ERVAART, maar het zegt weinig over wat een HSP zou (moeten) zijn. Plaats niet alle HSP's in een hokje. Je kan hiermee andere HSP's beschadigen. Het is een eigenschap, net als rood haar of blauwe ogen en we weten ook wel dat niet al die mensen gelijk zijn.

[Krijntje]

Ik wil toch even mijn verhaal kwijt, eigenlijk. Ik ben ook hoogsensitief, al heb ik tot voor kort altijd gedacht dat ik gewoon een enorme aansteller was. Ik ging mezelf er voor haten.

Ik ben op mijn 14e depressief geworden. Nu ben ik 22 en ben het nog steeds. Ren van psychiaters naar psychologen, heb mijn studie moeten afbreken. Dat komt niet alleen omdat ik hoogsensitief ben. Ik ben ook hoogbegaafd dus dat maakt het nog gezelliger. Maar ik werk hard en het gaat al iets beter.

In de praktijk betekent hoogsensitief zijn voor mij vooral veel problemen, omdat ik bij het minste geringste getraumatiseerd raak, zoals een reisje naar Rome met mijn klasgenoten in de 5e. Ik ga heel graag en vaak naar concerten, maar ook daar zie ik vaak dingen die ik absoluut niet wil zien. Ik heb inmiddels een weinig positief beeld van de mensheid, en van mezelf. Verplicht naar holocaustbeelden moeten kijken tijdens de les is ook niet echt aan mij besteed. Ik neem ook emoties van andere mensen over, en dan vooral de negatieve. Niet altijd even handig!

Overigens ben ik niet iemand die zijn emoties laat zien. Je zult mij nooit en te nimmer een traan zien laten in het openbaar. I suffer in silence

Ik heb ook zeer veel fantasie en verbeeldingskracht. Dit is dan wel weer leuk, want ik ben ook creatief. Ik ben altijd aan het dagdromen. Daarnaast heb ik echter ook zeer veel nachtmerries, misschien is dat een neveneffect? Ik heb nog nooit van iemand gehoord die zoveel nachtmerries heeft als ik. Ik heb er gemiddeld 1-2 per nacht, en ik herinner ze me vrijwel allemaal. Leuke dromen, daar doe ik niet aan. Ik heb ook veel dromen waarin ik iets (meestal mensen) in mijn kamer zie, en dus van schrik uit mijn bed spring en het licht aan doe.

Als het mogelijk was, zou ik mijn hoogsensitiviteit laten wegtoveren.

[something..]

ik heb er ook wel last van.
en het word almaar aangedikt
ik probeer der al jaren mee te leven.
ik ben wat zwaarder dan normale mensen van mij leeftijd heb diabetes en geen sportieve uitblinkers (alleen sprinten gaat soms)
en dan zonder dat mensen het weten zeggen ze voor de gein een keertje heey joh buikie (gewoon men vrienden) ik ben/was er altijd hooggevoelig voor.
nog steeds eigenlijk.
maarik leef nu met de theorie het zijn echt goede maten van me (ben ooit gepest en zij kwamen voor me op ) dus ja het is maar een grapje bedenk ik me nu
maar soms voel ik me nog wel eens minder.
ik heb nog steeds geen vriendin gehad (en een vriend van nota bene 13 al 2)
ook ben ik gauw zeer depri. en dan niet een beetje puberig depri
maar echt depresief dat ik beneden een paracetemolletje pak (wat het helpt weet ik niet)

ik herken mezelf in veel verhalen van mensen hier.

@justadreamer das heel wat anders dan hoog sensitiviteit

En ik zie dit topic nu pas? <3 lezennnn

Had nog nooit van HSP'rs gehoord of wat dan over het spirituele wereldje tot ik een half jaar bij bepaalde mensen thuis heb gewoont waar het de normaalste zaak van de wereld is.

Naast HSP'rs heb ik ook veel "spirituele handelingen" meegemaakt. Sano Sakraal enzo (Geen idee hoe je het goed zegt) Dat was me apart! Ziek. Die gozer legt z'n handen op een gegeven moment op m'n schouders en iets knapte, allemaal herinneringen schoten door m'n hoofd. Andere gozer deed iets met een bepaalde manier van ademen en mij laten bewegen, deed niks en het duurde een halfuurtje tot 45 minuten maar daarna was ik ook echt helemaal kapot. Non-stop gapen en dat is maar goed ook. Gapen is loslaten. Slikken daarintegen minder want dan hou je dingen binnen die liever naar buiten willen.
Mja nu moet ik wel zeggen: Ik geloof dat emoties en het lichaam samen gaan, je lichaam laat zien wat je wil, soms wat er aan de hand is etc etc. Het is ook doodzonde dat als iemand moet huilen het met man en macht inhoud, kutste wat je kan doen. "Het is een teken van zwakte." Ja? Een teken van zwakte m'n zool!
Als je moet huilen dan geeft je lichaam dat niet voor niks aan, als je je knie bezeert dan heb je ook wel pijn op die plek, dan toont je lichaam aan dat je erop moet letten. Als je lichaam aangeeft dat het moet huilen dan is er teveel in je hoofd aanwezig en je lichaam wilt dat eruit hebben. Voordat iemand gaat zeggen "haha the fuck lul jij nou?" Lees het nog eens en zeg me dan dat het nergens op slaat.

Ben het ook niet meteen gaan geloven maar wat in die HSP boekjes staat, daar kan ik me voor 90% in vinden. Niet 1 boekje natuurlijk, wel meerdere en mensen die verstand hebben over HSP.
Denk ook niet dat iedere HSP'r dezelfde kenmerken heeft. Beetje een "aandoening" om het maar even voor het
gemak te noemen over 1 kam te scheren is ook zoiets.

Kan me ook zekers goed in alle mensen vinden die het maar inspecter gadget harry potter emo final fantasy bullshit vinden. Toch moet je geen vaste mening in je grijze massa hoofd bijtelen, als je er voor open staat en je gaat naar iemand die spirituele handelingen onderneemt zul je denk ik vrijwel zeker iets bijzonders meemaken. Maargoed, openstaan voor iets wat het oog niet kan zien en wat je nooit op SBS6 ziet en school zegt er niks over. Ja, dan is het inderdaad snel "the fuck haha! bullllshiiiiiit" Nee, het is geen bullshit.

Ben zo blij met dit HSP gebeuren! Sommige dingen kan ik zo intens ervaren en anderen absoluut niet. Het negatieve voel je extreem maar de goede momenten hebben zekers wat extra's. Nieuwetijds kinderen for the win. Soms is het ook iets te bizar en te overweldigend, vooral kleine ruimtes waar dan gewoon zo'n druk staat. Alsof er grote zwartharige beesten elkaar aanstaren met grote door bloed doorlopen ogen aanstaren, spieren aangespannen en elkaar zo dolgraag de kop eraf willen bijten maar hun baasjes zijn mensen en mensen doen dat over het algemeen niet. Daar zit je dan. Dan daarbij is het wel een geweldige ervaring, hoewel ik het gewend ben kan ik nu er ook anders naar kijken. Kan mensen gemakkelijk helpen en begrijpen, dat is natuurlijk prachtig.

Het staat een beetje door elkaar. Tijd om te slapen. Kusjes!

[JustADreamer]

Rode Panda schreef:

Had nog nooit van HSP'rs gehoord of wat dan over het spirituele wereldje tot ik een half jaar bij bepaalde mensen thuis heb gewoont waar het de normaalste zaak van de wereld is.

Naast HSP'rs heb ik ook veel "spirituele handelingen" meegemaakt. Sano Sakraal enzo (Geen idee hoe je het goed zegt) Dat was me apart! Ziek. Die gozer legt z'n handen op een gegeven moment op m'n schouders en iets knapte, allemaal herinneringen schoten door m'n hoofd. Andere gozer deed iets met een bepaalde manier van ademen en mij laten bewegen, deed niks en het duurde een halfuurtje tot 45 minuten maar daarna was ik ook echt helemaal kapot. Non-stop gapen en dat is maar goed ook. Gapen is loslaten. Slikken daarintegen minder want dan hou je dingen binnen die liever naar buiten willen.
Mja nu moet ik wel zeggen: Ik geloof dat emoties en het lichaam samen gaan, je lichaam laat zien wat je wil, soms wat er aan de hand is etc etc. Het is ook doodzonde dat als iemand moet huilen het met man en macht inhoud, kutste wat je kan doen. "Het is een teken van zwakte." Ja? Een teken van zwakte m'n zool!
Als je moet huilen dan geeft je lichaam dat niet voor niks aan, als je je knie bezeert dan heb je ook wel pijn op die plek, dan toont je lichaam aan dat je erop moet letten. Als je lichaam aangeeft dat het moet huilen dan is er teveel in je hoofd aanwezig en je lichaam wilt dat eruit hebben. Voordat iemand gaat zeggen "haha the fuck lul jij nou?" Lees het nog eens en zeg me dan dat het nergens op slaat.

Ben het ook niet meteen gaan geloven maar wat in die HSP boekjes staat, daar kan ik me voor 90% in vinden. Niet 1 boekje natuurlijk, wel meerdere en mensen die verstand hebben over HSP.
Denk ook niet dat iedere HSP'r dezelfde kenmerken heeft. Beetje een "aandoening" om het maar even voor het
gemak te noemen over 1 kam te scheren is ook zoiets.

Kan me ook zekers goed in alle mensen vinden die het maar inspecter gadget harry potter emo final fantasy bullshit vinden. Toch moet je geen vaste mening in je grijze massa hoofd bijtelen, als je er voor open staat en je gaat naar iemand die spirituele handelingen onderneemt zul je denk ik vrijwel zeker iets bijzonders meemaken. Maargoed, openstaan voor iets wat het oog niet kan zien en wat je nooit op SBS6 ziet en school zegt er niks over. Ja, dan is het inderdaad snel "the fuck haha! bullllshiiiiiit" Nee, het is geen bullshit.

Ben zo blij met dit HSP gebeuren! Sommige dingen kan ik zo intens ervaren en anderen absoluut niet. Het negatieve voel je extreem maar de goede momenten hebben zekers wat extra's. Nieuwetijds kinderen for the win. Soms is het ook iets te bizar en te overweldigend, vooral kleine ruimtes waar dan gewoon zo'n druk staat. Alsof er grote zwartharige beesten elkaar aanstaren met grote door bloed doorlopen ogen aanstaren, spieren aangespannen en elkaar zo dolgraag de kop eraf willen bijten maar hun baasjes zijn mensen en mensen doen dat over het algemeen niet. Daar zit je dan. Dan daarbij is het wel een geweldige ervaring, hoewel ik het gewend ben kan ik nu er ook anders naar kijken. Kan mensen gemakkelijk helpen en begrijpen, dat is natuurlijk prachtig.

Het staat een beetje door elkaar. Tijd om te slapen. Kusjes!

Een beetje door elkaar? Maar goed, het spirituele staat, blijkbaar, los van HSP... Hoewel ik het eigenlijk er niet los van kan zien bij mij, het loopt allemaal zo in elkaar over. Hoogbegaafdheid, spiritualiteit, hooggevoeligheid, de ziekte en het overlijden van mijn moeder, het heeft me allemaal gemaakt tot wat ik nu ben, en het zijn ook vaak combi's van deze factoren die bij mij een reactie losmaken op iets. Anyway, er zijn dus veel HSP's die openstaan voor spiritualiteit, naar mijn gevoel in mijn verhouding meer dan niet-HSP's, maar er zijn er ook die er niets in zien. Nieuwetijdskinderen vind ik ook een andere term dan HSP somehow, HSP is meer wetenschappelijk en nieuwetijdskinderen of indigokinderen is op gevoel. En om andere mensen niet voor de kop te stoten/mezelf te moeten verdedigen gebruik ik dus altijd HSP tegenwoordig.

Van die druk in kleine ruimtes, dat herken ik wel, als ik in een overvolle trein sta dan word ik gek van alle geluiden/geuren/beweging/gevoelens/etc om me heen, ik sluit me er dan ook meestal vanaf door m'n mp3speler nog wat harder te zetten. Ook in een drukke supermarkt met al die piepjes bij de kassa, het lijkt wel alsof m'n hoofd uit elkaar ploft van dat *pieppieppieppieppiep*, en ik kan me er redelijk voor afsluiten, maar mijn vriend begrijpt écht niet hoe ik daar helemaal gek van kan worden. Op m'n werk kon ik vaak meerdere dingen tegelijk, koffie zetten, vragen van collega's beantwoorden, nog een ander collega'tje wijzen op nieuwe klanten, maar zodra de baas/bazin achter me kwam staan dan raakte ik in de stress ofzo... En dan ging het ineens langzaam, en ik raakte supergeirriteerd, alsof ik any minute in een woedeaanval kon ontsporen.

Ik kan nu natuurlijk ook hier nog doorblaten over het spirituele gedeelte, maar laat ik dat niet doen, hoewel ik het wel interessant vind, dus ik dénk dat je zometeen even een pee-emmetje krijgt

[JustADreamer]

Rode Panda schreef:

En ik zie dit topic nu pas? <3 lezennnn

Uhmm... je hebt hier al eens eerder gereageerd?

[Saerwen]

Ik heb op dit gebied mijn sterrenbeeld ook niet echt mee (Vissen) maar inderdaad, ik ben hoogsensitief.. Ik voel me vaak heel eenzaam omdat ik het gevoel heb niet begrepen te worden. Ik voel dingen zooooo diep, dat is echt ongelooflijk. Je wordt zoo makkelijk gekwetst en is echt tien keer zo erg als anderen dat niet doorhebben en dat gebeurt mij zo vaak...

[Egoconstructie]

Saerwen schreef:

Ik heb op dit gebied mijn sterrenbeeld ook niet echt mee (Vissen) maar inderdaad, ik ben hoogsensitief.. Ik voel me vaak heel eenzaam omdat ik het gevoel heb niet begrepen te worden. Ik voel dingen zooooo diep, dat is echt ongelooflijk. Je wordt zoo makkelijk gekwetst en is echt tien keer zo erg als anderen dat niet doorhebben en dat gebeurt mij zo vaak...

Sterrenbeelden zou ik niet weten, maar ik heb het idee dat hoogsensitieve mensen nog meer dan andere mensen erg veel denkbeelden hebben. Dat kan de dingen erger maken terwijl ze dat eigenlijk niet zijn. Ik denk dat we daarom nog meer baat hebben bij dingen als meditatie en yoga.
ik wilde nog meer zeggen maar ik ben moe. Andere keer maar weer.

[Mevrouw Lul]

Ik heb dat hoogsensitieve personen hetzelfde ervaren als ieder ander maar in de veronderstelling verkeren dat ze de enige daarin zijn. We zijn allemaal mensen alleen we gaan anders met dingen om en niet iedereen laat evengoed zien wat er in hem/haar omgaat.

Maar met dit statement maak ik hier vast geen vrienden. Ik zeg daarom ook dat het het idee is dat ik erbij krijg. Mensen willen nu eenmaal graag 'anders' zijn.

[JustADreamer]

Mevrouw Lul schreef:

Ik heb dat hoogsensitieve personen hetzelfde ervaren als ieder ander maar in de veronderstelling verkeren dat ze de enige daarin zijn. We zijn allemaal mensen alleen we gaan anders met dingen om en niet iedereen laat evengoed zien wat er in hem/haar omgaat.

Maar met dit statement maak ik hier vast geen vrienden. Ik zeg daarom ook dat het het idee is dat ik erbij krijg. Mensen willen nu eenmaal graag 'anders' zijn.

Je hebt deels een punt... Iedereen gaat op zijn eigen manier met dingen om, true. Maar dat betekent niet dat er niet een overlap is in belevingswereld bij mensen. Er zijn mensen, ik ben er één van, die meer dingen waarnemen dan anderen, waardoor meer connecties worden gemaakt in de hersenen. En soms dan zijn dat zoveel connecties, dat ik er gek van word en gewoon stilte in mijn hoofd wil.

Voorbeeld (werkdag in de horeca): Over het algemeen ben ik goed in multitasken, juist omdat ik dingen heel snel door heb, veel dingen tegelijk zie/hoor en al die dingen netjes geordend mijn hersens binnen komen. Dan weet ik bijvoorbeeld dat ik aan Pietje heb beloofd dat ik nog een rietje ga brengen, een collega van me vraagt of ik de rekening op tafel 4 wil brengen en vervolgens vraagt Suus ook nog om een zakje suiker. Gaat allemaal prima. Ik ben relax, ik lach, maar ik werk wél hard.

Maar als ik achter het koffiezetapparaat stond, met 20 bonnen die om mijn oren vlogen, dan nóg zag ik dat op tafel 1 wel een omelet gebracht werd maar geen peper en zout, en hoor ik mensen zuchten dat het lang duurt (terwijl ik écht niet sneller kan want ik heb gewoon veel bonnen) en de bazin probeert me te helpen maar komt daarbij te dichtbij staan waardoor ik me beperkt voel in bewegingsvrijheid, dan is het gewoon too much en dan lopen die connecties een beetje door elkaar heen en dingen als een glas wat neer gezet wordt voelt alsof er een bom ontploft ofzo. En dat kan ik er dan niet bij hebben... En een half uur later, als alle bonnen weggewerkt zijn en het weer rustiger is dan begin ik weer te multitasken, combineer ik afwassen en koffie zetten, attendeer ik collega's er op dat bepaalde klanten nieuw zijn etc.

[Mevrouw Lul]

JustADreamer schreef:

Je hebt deels een punt... Iedereen gaat op zijn eigen manier met dingen om, true. Maar dat betekent niet dat er niet een overlap is in belevingswereld bij mensen. Er zijn mensen, ik ben er één van, die meer dingen waarnemen dan anderen, waardoor meer connecties worden gemaakt in de hersenen. En soms dan zijn dat zoveel connecties, dat ik er gek van word en gewoon stilte in mijn hoofd wil.

Voorbeeld (werkdag in de horeca): Over het algemeen ben ik goed in multitasken, juist omdat ik dingen heel snel door heb, veel dingen tegelijk zie/hoor en al die dingen netjes geordend mijn hersens binnen komen. Dan weet ik bijvoorbeeld dat ik aan Pietje heb beloofd dat ik nog een rietje ga brengen, een collega van me vraagt of ik de rekening op tafel 4 wil brengen en vervolgens vraagt Suus ook nog om een zakje suiker. Gaat allemaal prima. Ik ben relax, ik lach, maar ik werk wél hard.

Maar als ik achter het koffiezetapparaat stond, met 20 bonnen die om mijn oren vlogen, dan nóg zag ik dat op tafel 1 wel een omelet gebracht werd maar geen peper en zout, en hoor ik mensen zuchten dat het lang duurt (terwijl ik écht niet sneller kan want ik heb gewoon veel bonnen) en de bazin probeert me te helpen maar komt daarbij te dichtbij staan waardoor ik me beperkt voel in bewegingsvrijheid, dan is het gewoon too much en dan lopen die connecties een beetje door elkaar heen en dingen als een glas wat neer gezet wordt voelt alsof er een bom ontploft ofzo. En dat kan ik er dan niet bij hebben... En een half uur later, als alle bonnen weggewerkt zijn en het weer rustiger is dan begin ik weer te multitasken, combineer ik afwassen en koffie zetten, attendeer ik collega's er op dat bepaalde klanten nieuw zijn etc.

Ja maar dat is toch heel logisch , ik ken niemand die dat niet heeft.

[Egoconstructie]

Mevrouw Lul schreef:

Ik heb dat hoogsensitieve personen hetzelfde ervaren als ieder ander maar in de veronderstelling verkeren dat ze de enige daarin zijn. We zijn allemaal mensen alleen we gaan anders met dingen om en niet iedereen laat evengoed zien wat er in hem/haar omgaat.

Maar met dit statement maak ik hier vast geen vrienden. Ik zeg daarom ook dat het het idee is dat ik erbij krijg. Mensen willen nu eenmaal graag 'anders' zijn.

Iedereen is anders, maar het is belangrijk dat men geen identiteit ontleent aan een eigenschap. Anders willen mensen die identiteit dan ondermijnen omdat hun eigen identiteit dan in gevaar dreigt te komen, en dat ontaard in stom gedoe dat we moeten vermijden. Als mensen nu negatief op jouw post zouden reageren, dan zou dat dus puur een hechten aan hoogsensitiviteit zijn, als in de zin van: "Dat is mijn identiteit en jij ondermijnt hem". Dat moeten we uiteraard niet hebben, zodat we objectiever kunnen discussiëren.

Je kunt misschien beter eerst de ervaringen van mensen lezen op dit topic zodat je de overeenkomsten ziet. Als je alles herkent in wat ze zeggen, dan ben je zelf misschien ook wat gevoeliger. Als je na het lezen nog denkt dat HSP een bedenksel is, dan zou ik graag willen weten waarom.

[Mevrouw Lul]

Egoconstructie schreef:

Iedereen is anders, maar het is belangrijk dat men geen identiteit ontleent aan een eigenschap. Anders willen mensen die identiteit dan ondermijnen omdat hun eigen identiteit dan in gevaar dreigt te komen, en dat ontaard in stom gedoe dat we moeten vermijden. Als mensen nu negatief op jouw post zouden reageren, dan zou dat dus puur een hechten aan hoogsensitiviteit zijn, als in de zin van: "Dat is mijn identiteit en jij ondermijnt hem". Dat moeten we uiteraard niet hebben, zodat we objectiever kunnen discussiëren.

Je kunt misschien beter eerst de ervaringen van mensen lezen op dit topic zodat je de overeenkomsten ziet. Als je alles herkent in wat ze zeggen, dan ben je zelf misschien ook wat gevoeliger. Als je na het lezen nog denkt dat HSP een bedenksel is, dan zou ik graag willen weten waarom.

Wat je zegt over een identiteit ergens aan ontlenen is wel heel belangrijk want waarschijnlijk ben ik inderdaad bevooroordeeld door mensen die dat wel doen. Daardoor krijgt dat hele 'HSP' bij mij een beetje een aandachtstrekkerige associatie die ongetwijfeld niet op iedereen van toepassing is. Maar ik lees niets waarvan ik denk: Dat heeft niet iedereen in meerdere of mindere mate. En waar ik een beetje voor vrees is dat mensen dan alles gaan toeschrijven aan hun vermeende conditie en niet meer hun best gaan doen om anders met dingen om te gaan.

Ik heb inderdaad nog niet alle reacties gelezen (wel een groot deel) en ik heb dus nog niets heel opzienbarends gelezen. En misschien heeft het feit dat mensen ongediagnostiseerd (hmm is dat het woord?) roepen dat ze 'iets' 'zijn'. Dat vind ik een beetje moeilijk. Ik sluit niet uit dat er mensen zijn die HSP zijn maar ik denk dat dergelijke condities (zeker met de eigenschappen die eraan kleven) wel een grote aantrekkingskracht op hypochondrische aandachtstrekkers hebben (waarmee ik dus niet zeg dat jullie dat allemaal zijn, maar ik denk dat ze er zeker zijn).

Als ik tijd heb zal ik alles even lezen en even google raadplegen want ik ben inderdaad niet ontzettend geinformeerd, daarom zei ik ook dat dit het idee is dat ik erbij krijg .

[JustADreamer]

Mevrouw Lul schreef:

Wat je zegt over een identiteit ergens aan ontlenen is wel heel belangrijk want waarschijnlijk ben ik inderdaad bevooroordeeld door mensen die dat wel doen. Daardoor krijgt dat hele 'HSP' bij mij een beetje een aandachtstrekkerige associatie die ongetwijfeld niet op iedereen van toepassing is. Maar ik lees niets waarvan ik denk: Dat heeft niet iedereen in meerdere of mindere mate. En waar ik een beetje voor vrees is dat mensen dan alles gaan toeschrijven aan hun vermeende conditie en niet meer hun best gaan doen om anders met dingen om te gaan.

Ik heb inderdaad nog niet alle reacties gelezen (wel een groot deel) en ik heb dus nog niets heel opzienbarends gelezen. En misschien heeft het feit dat mensen ongediagnostiseerd (hmm is dat het woord?) roepen dat ze 'iets' 'zijn'. Dat vind ik een beetje moeilijk. Ik sluit niet uit dat er mensen zijn die HSP zijn maar ik denk dat dergelijke condities (zeker met de eigenschappen die eraan kleven) wel een grote aantrekkingskracht op hypochondrische aandachtstrekkers hebben (waarmee ik dus niet zeg dat jullie dat allemaal zijn, maar ik denk dat ze er zeker zijn).

Als ik tijd heb zal ik alles even lezen en even google raadplegen want ik ben inderdaad niet ontzettend geinformeerd, daarom zei ik ook dat dit het idee is dat ik erbij krijg .

Wat ik merk in mijn omgeving is dat écht niet iedereen gek wordt van een drukke supermarkt, of van kleine kinderen die gillen in het Oceanium, of wanneer ze per ongeluk aangeraakt worden. En ook ik heb er niet altijd last van omdat ik ondertussen heb geleerd om voor mezelf te zorgen, gezonde voeding en genoeg slaap is daar een onderdeel van, tijd voor mezelf, in stilte, is er nog zo een.

Maar ook ik heb af en toe een dag dat ik later ga slapen dan gepland, want gezellig feestje of wat dan ook, en dat ik de volgende dag al weer vroeg op moet, en dan kan de wereld dus echt enorm groot en gevaarlijk lijken. Als ik dan wakker word dan kan een kusje van mijn vriend, of het geluid van een auto zooo onwijs indringend zijn dat ik de hele dag niet op m'n best functioneer. Ik weet ondertussen hoe ik mezelf weer oke kan laten voelen, zelfs zonder goeie nachtrust, maar toch blijft die dag een minder goeie dag.

Het is ook niet dat ik hier post om zogenaamd zielig te zijn, want dat ben ik niet, en ik zou eerlijk gezegd nogal beledigd zijn als iemand mij wel zielig vond. Ik post hier om ervaringen uit te wisselen, en als andere mensen, die niet hooggevoelig zijn, meelezen dan hoop ik alleen maar dat ze een poging doen om de wereld vanuit een perspectief van een hooggevoelige te begrijpen. Ik weet dat dat lastig is, ook omdat ik het behoorlijk lastig vind om uit te leggen hoe het voor mij zit. En ik kan natuurlijk ook niet spreken voor iedere hooggevoelige, want in iemands hoofd kruipen om te kijken hoe het er daar aan toe gaat is niet een van mijn gaven, ik spreek dus alleen voor mezelf. Maar ik zie wel een duidelijke overlap met andere hooggevoeligen, net zo goed als dat ik in bepaalde andere dingen weer een overlap heb met andere mensen.

[FallenAngelz]

Hooggevoeligheid.. Is af en toe enorm irritant maar je moet er mee leren omgaan. Zelf raak ik heel snel verslaafd aan dingen, dus daar moet ik erg voor oppassen. Voorderest, erg snel gekwetst, zelfs als een onbekende iets naars zegt wat niet klopt, voel ik mij k u t de rest van de dag. Maar daarnaast geef ik wel readings en healings, echt heel fijn om mensen zo te helpen. Gewoon goed aarden en jezelf regelmatig terugtrekken

[JustADreamer]

FallenAngelz schreef:

Hooggevoeligheid.. Is af en toe enorm irritant maar je moet er mee leren omgaan. Zelf raak ik heel snel verslaafd aan dingen, dus daar moet ik erg voor oppassen. Voorderest, erg snel gekwetst, zelfs als een onbekende iets naars zegt wat niet klopt, voel ik mij k u t de rest van de dag. Maar daarnaast geef ik wel readings en healings, echt heel fijn om mensen zo te helpen. Gewoon goed aarden en jezelf regelmatig terugtrekken

Precies Ben jij echt 16? Er is nog hoop voor de mensheid in dat geval!!!

als ik problemen heb praat ik op msn met een meisje waarvan ik weet dat ik dr kan vertrouwen maar waarvan ik ook weet dat zij verder geen van mijn vrienden,familie klasgenoten etc. kent om te voorkomen dat er weer geroddeld word.