verlegen

[tja...]

hoi
ik heb een beetje een probleem.
ik ben namelijk heel erg verlegen en durf bijvoorbeeld niet op iemand af te stappen om een praatje te maken.
ben net naar een feest van een vriendin gegaan en toen gebeurde het weer. iedereen zit gezellig te kletsen over van alles en nog wat en ik zeg HELEMAAL NIKS. ik wil graag zelf een gesprek met iemand beginnen maar dit durf ik vaak niet of ik weet geen onderwerp om het over te hebben. als iemand in 'het openbaar' iets vertelt wil ik soms ook een opmerking of een grapje maken, maar dit durf ik niet. heeft iemand misschien tips voor mij? hoe ik meer zelfvertrouwen krijg of hoe ik hier beter mee om kan gaan?

[Gothic]

praat hierover met een vriendin en zorg dat ze jou op sleeptouw neemt bij dit soort dingen...

gewoon een keertje zeer hyper doen en beetje gemaakt spontaan. kijken hoe je je erbij voelt en wat anderen ervan denken. Als je je lekker voelt doe het het de volgende keer wel ecth spontaan. Als je je toch voor lult voelt gezet, gewoon de volgende dag zeggen dat je dronken was

vaag verhaal

xx suusjuh

[Ruudje]

heel erg herkenbaar... ik heb dit eigelijk alleen maar bij mensen die ik niet goed ken...
als ik vrolijk ben, lukt het veel beter om eens een praatje met iemand te maken... om eens doodnormaal 'hoi' te zeggen...
als ik juist down ben, gaat dat bijna niet... en als het dan niet gaat voel je je nog meer kut...
Wat hier aan te doen is?
Je moet aan je zelfvertrouwen gaan werken... wat zelfrespect krijgen... om niet bang te zijn van jezelf en wat je doet
(P.S, ik ben nu hetzelfde aan het doen...)

Liefs,
Ruud

[Basia]

ik heb dat ook ja. voor mij is een oplossing: alcohol drinken. dan praat ik ineens honderduit maarja dat is vast geen antwoord waar je op zit te wachten.

ik neem aan dat op een feest van een vriendin van je genoeg (vage) bekenden zijn. bedenk wat hun hobby's zijn of wat voor opleiding ze doen enz. er zijn altijd wel een paar standaardvragen te bedenken, maar het grootste struikelblok is meestal (bij mij tenminste) om op iemand af te stappen. ik ben te afwachtend en wacht eigenlijk net zo lang tot iemand met MIJ komt praten, verkeerde instelling dus

[Wasteland]

Zorg ervoor dat iemand je daarin steunt... Ga veel uit, begeef je onder de mensen.....

[Sponstanietje]

tja... schreef op 28-03-2004 @ 22:00:
hoi
ik heb een beetje een probleem.
ik ben namelijk heel erg verlegen en durf bijvoorbeeld niet op iemand af te stappen om een praatje te maken.
ben net naar een feest van een vriendin gegaan en toen gebeurde het weer. iedereen zit gezellig te kletsen over van alles en nog wat en ik zeg HELEMAAL NIKS. ik wil graag zelf een gesprek met iemand beginnen maar dit durf ik vaak niet of ik weet geen onderwerp om het over te hebben. als iemand in 'het openbaar' iets vertelt wil ik soms ook een opmerking of een grapje maken, maar dit durf ik niet. heeft iemand misschien tips voor mij? hoe ik meer zelfvertrouwen krijg of hoe ik hier beter mee om kan gaan?

Ik ken het probleem en als je dan ook probeert vragen te stellen dan is het zo 'gemaakt' omdat je moeite moet doen om een gesprek in stand te houden en dan valt het gesprek in de kortste keren stil.

Ikzelf heb geleerd te accepteren dat ik stil ben in groepen. Maar daardoor luister ik wat meer en actiever naar wat een ander te zeggen heeft dan dat ik bezig ben met 'zeg ik wel genoeg?'. Vaak kan het me dan nieteens meer schelen of ik veel zeg omdat ik het opnemen van informatie al genoeg vind.

Alcohol werkt trouwens voor geen ene meter bij mij wat betreft losmaken enzo, vaak ga ik dan eerder wazig om mij heen kijken, dus dat schiet ook niet altijd op.

Maar ik merk dat zeiken een goed middel is om een gesprek te beginnen (al moet je dat natuurlijk niet te vaak doen). Laatste keer stond ik bij de koffieautomaat met een bekende en toen deed ie automaat moeilijk en dan zeg ik dat hardop en dan begon die ander dat te bevestigen, daarna begon ik over koffie te lullen en hij ook en dan kom ik op een gegeven moment wel op een gesprek uit. Het belangrijkste is denk ik dat je het niet forceert en jezelf bent.

[thabomb1986]

tja... schreef op 28-03-2004 @ 22:00:
hoi
ik heb een beetje een probleem.
ik ben namelijk heel erg verlegen en durf bijvoorbeeld niet op iemand af te stappen om een praatje te maken.
ben net naar een feest van een vriendin gegaan en toen gebeurde het weer. iedereen zit gezellig te kletsen over van alles en nog wat en ik zeg HELEMAAL NIKS. ik wil graag zelf een gesprek met iemand beginnen maar dit durf ik vaak niet of ik weet geen onderwerp om het over te hebben. als iemand in 'het openbaar' iets vertelt wil ik soms ook een opmerking of een grapje maken, maar dit durf ik niet. heeft iemand misschien tips voor mij? hoe ik meer zelfvertrouwen krijg of hoe ik hier beter mee om kan gaan?

Herken't.. En ik zou zeggen... oefening baart kunst! Je moet er trouwens niet TE hard aan willen werken een gesprek gaande te houden, it takes 2! Anders kun je ook gewoon weglopen en denken.. whatever... Alst nie wil wilt nie... suc6!

Ik snap heel goed wat je bedoeld.. Je moet vooral niet denken: owow, ik moet het gesprek gaande houden, dan valt het namelijk stil, omdat je veel te druk daar mee bezig bent.. Ik begrijp ook dat je niet zomaar een opmerking durft te maken, vind ik ook eng.. Je moet gewoon denken: what the fuck, ik doe 't gewoon..!! En wat denk je wat er gebeurd als je een opmerking/grapje maakt?! Misschien zullen ze je dom aankijken, als de opmerking/het grapje hen niet bevalt, maar dan kijk je toch gewoon dom terug?! Tenminste ik ben/was altijd bang dat mensen mij dom aan zouden kijken en mij dom zouden vinden. Ik durfde er dan niets van te zeggen.. Maar voor de rest kan er niet veel gebeuren & kijken ze je wel aan van: ben je niet wijs?! Of zeggen ze zoiets; niets van aantrekken.. Die mensen zijn gewoon niet aardig..
Misschien lijkt 't net of ik er erg simpel over denk/praat, maar 't zal moeilijker zijn dan hoe ik 't nu vertel.. Probeer in ieder geval zekerder van jezelf te zijn! Je bent vast een leuke meid!

[pizzaforum]

jup, wat ze zeggen is waar... ik ben zelf ook bijzonder verlegen van aard. In feite is de helft van de bevolking van nederland introvert.

oefening baart kunst. Wat ik zelf altijd doe is iets totaal onnozels bedenken om aan iemand te vragen, als die persoon op je zit te wachten zal het gesprek wel gaan lopen.

voorbeeld: "ik probeer erachter te komen hoeveel mensen nu eigenlijk idols kijken.... kun jij mij vertellen wie er uit is gegaan"

nou... als je daar geen gesprek mee op gang krijgt.

2e punt is zelfvertrouwen... kleed je op een manier dat je je goed voelt. Dat je je aantrekkelijk voelt.

oefen is op de cassiere bij de supermarkt ofzo... moet je kijken hoe makkelijk het eigenlijk gaat!!!!

[Daantje_0705]

Ik ben ook best wel verlegen maar het verbeterd bij mij wel erg de laatste tijd. Ik durf nu makkelijker dingen te vragen in winkels en vreemden op te bellen. Bij mij helpt het als ik van te voren een soort openingszin ingeprent heb, als ik dat heb dan kan ik niet meer struikelen over mijn woorden en weer ik iig duidelijk waar ik mee wil beginnen. Als je eenmaal een beginnetje hebt dan is het makkelijker om daarna verder te gaan in een gesprek.

Probeer het maar eens, bij mij helpt het echt goed en verlegen zijn is best wel zonde want het kan zo ontzettend leuk zijn om in contact te komen met nieuwe mensen en anders blijft je wereldje ook zo beperkt.

Succes!

Daantje_0705 schreef op 29-03-2004 @ 21:02:
Ik ben ook best wel verlegen maar het verbeterd bij mij wel erg de laatste tijd. Ik durf nu makkelijker dingen te vragen in winkels en vreemden op te bellen. Bij mij helpt het als ik van te voren een soort openingszin ingeprent heb, als ik dat heb dan kan ik niet meer struikelen over mijn woorden en weer ik iig duidelijk waar ik mee wil beginnen. Als je eenmaal een beginnetje hebt dan is het makkelijker om daarna verder te gaan in een gesprek.

Probeer het maar eens, bij mij helpt het echt goed en verlegen zijn is best wel zonde want het kan zo ontzettend leuk zijn om in contact te komen met nieuwe mensen en anders blijft je wereldje ook zo beperkt.

Succes!

dit klinkt zo leuk, maar dan denk ik meteen weer aan die keer dat ik iets moest kopen en toen ik in de rij stond zei ik steeds tegen mezelf hoe ik het ging vragen. en toen ik aan de beurt was wist ik niet meer waar ik uberhaupt voor kwam
kan je dan nog iets doen?

[pizzaforum]

tumtummetje-86 schreef op 29-03-2004 @ 21:07:
dit klinkt zo leuk, maar dan denk ik meteen weer aan die keer dat ik iets moest kopen en toen ik in de rij stond zei ik steeds tegen mezelf hoe ik het ging vragen. en toen ik aan de beurt was wist ik niet meer waar ik uberhaupt voor kwam
kan je dan nog iets doen?

JA!!! beter kan niet!!!! lekker gaan blozen en verontschuldigen dat je vergeten bent wat je ook alweer wilde zeggen, een betere opening bestaat gewoon bijna niet. Die persoon zal de humor er van inzien... en als je een beetje om jezelf kunt lachen... jij ook

[Pinksterhaas]

Daantje_0705 schreef op 29-03-2004 @ 21:02:
*knip*

Dat is wel fijn dat het voor jou werkt natuurlijk. Maar als ik dat bijvoorbeeld zou doen, weet ik al bijna zeker dat het gesprekje de mist in gaat.

Dan ga ik me namelijk tot in detail afvragen of ik wel de juiste woorden heb gekozen, hoe ik overkom als ik het zo zeg, hoe die ander dan reageerd. En onbewust ben ik in m'n hoofd bezig een soort worst case scenario te maken van een kort onzinnig gesprekje.

Daarom probeer ik juist zo min mogelijk na te denken over wat ik ga zeggen. (en dan hebben we het dus over gesprekken over koetjes en kalfjes. Als je de belastingdienst of de IB-Groep belt is het een ander verhaal)

Mijn tip is, vooral veel oefenen. Klinkt stom, vond ik ook, maar het gaat nu een stuk beter. Gewoon op een verjaardag iemand aanschieten en een gesprekje beginnen. Je merkt van zelf wat er goed of fout gaat.

succes.

[tja...]

hey bedankt iedereen!

ik zal voortaan wat gaan 'oefenen' door iets te vragen in de supermarkt bijvoorbeeld. hopelijk word ik hier wat minder verlegen van.

[Sponstanietje]

Ik vraag me af of dat wel handig is om dat zo op die manier te doen. Wat je wel kunt proberen als je dan toch een dialoog-voor beginners wilt aangaan, is bijvoorbeelt als je een kado gaat kopen. Op die persoon afstappen en bijvoorbeeld vragen: ik wil wat voor mijn moeder kopen, wat kunt u mij aanraden?

Meestal zeggen ze dan dat zoiets afhangt van de persoon en gaan ze vragen stellen. Het is geen 'gezellige' conversatie zoals je op feestjes zou hebben, maar verlegenheid is dan ook iets wat je naar mijn mening met kleine stapjes stap voor stap aan kunt pakken.

Ikzelf doe dat tegenwoordig zo vaak dat ik gewoon over de waren die iemand verkoopt weleens een vraag stel. Koop ik een ijsje bij de australian ijszaak/bonbonzaak, dan vraag ik bijvoorbeeld: welke smaken zijn naar jouw mening het lekkerst?

Er zullen heus wel vroeg of laat verkoopsters zijn die dat vervelend vinden dat je hun 'lastigvalt', maar die horen daar dan zowieso niet. De andere zijde van het verhaal is dat je interesse toont en dat soms gewaardeerd wordt. Zo leer je ook dat mensen het soms leuk vinden om aangesproken te worden. Klets je eenmaal op je gemak (het hoeft niet lang te duren), dan gaat de rest vanzelf

Durf ook een duidelijke mening te hebben over bepaalde zaken trouwens. Dat helpt ook weleens aangezien je met tegenpolen heftige discussies kunt hebben en met medestanders een gevoel van identificatie kunt hebben.

pizzaforum schreef op 29-03-2004 @ 22:12:
JA!!! beter kan niet!!!! lekker gaan blozen en verontschuldigen dat je vergeten bent wat je ook alweer wilde zeggen, een betere opening bestaat gewoon bijna niet. Die persoon zal de humor er van inzien... en als je een beetje om jezelf kunt lachen... jij ook

tis maar net wat je humor vind. en lache om mezelf zal ik al helmeaal niet kunnen

[pizzaforum]

tumtummetje-86 schreef op 30-03-2004 @ 09:16 :
tis maar net wat je humor vind. en lache om mezelf zal ik al helmeaal niet kunnen

dat is waarschijnlijk omdat je alle shit veeeeel te serieus opvat. Life is life. Que sera sera.

~*Suusjuhhhhh*~ schreef op 29-03-2004 @ 13:14 :
gewoon een keertje zeer hyper doen en beetje gemaakt spontaan. kijken hoe je je erbij voelt en wat anderen ervan denken. Als je je lekker voelt doe het het de volgende keer wel ecth spontaan. Als je je toch voor lult voelt gezet, gewoon de volgende dag zeggen dat je dronken was

Het probleem bij zeer hyper en spontaan doen terwijl je dat normaal niet bent, is dat je zeer geforceerd overkomt. "Kijk mij blij doen!!!!"

Pizzaforum zei het al, je moet niet bang zijn om te blunderen of teveel nadenken over een onderwerp. Je merkt vanzelf wel of iemand jouw gespreksonderwerp wel of niet leuk vindt. Of meng je anders in een ander gesprek.

k heb dat altijd met telefoongesprekken, zeker naar officiele instanties enzo. Ik ga me dan altijd heel druk zitten maken over wat ik moet zeggen. Maar ik dwing mezelf te bellen en zie wel hoe het gesprek loopt. Ik moet mezelf alleen wijsmaken dat het niet uitmaakt of je jezelf belachelijk maakt, niemand zal het zich herinneren.

Bij mij werkt het iig

pizzaforum schreef op 30-03-2004 @ 17:48 :
dat is waarschijnlijk omdat je alle shit veeeeel te serieus opvat. Life is life. Que sera sera.

ja dat zal dan wel

[Tinkiebell]

Ik ben laatst naar een paranormaal genezeres geweest ( niet vanwege mijn onzekerheden ect. maar iets anders) en na eventjes zei ze meteen al dat ze dacht dat ik heel erg onzeker ben, en nog wat andere dingen, en ze zei dat ze maar daar ook mee ging helpen, dus ik weet niet of je er wat aan hebt, maar misschien is zoiets wat voor je?